بزرگنمايي:

ایرانیان جهان -

به گزارش "ایثار"، دوربین این هفته برنامه از آسمان به سراغ حسینیه یوم الغدیر یکی از حسینیه‌های مطرح پایتخت رفت که در طول دوران دفاع مقدس 65 شهید و 25 جانباز تقدیم انقلاب و اسلام کرده است. این حسینیه جمعی از جوانان انقلابی را تربیت کرد که هدفشان پیشرفت اسلام بود.
نوروز علی صمدیان یکی از جانبازان 70 درصد این حسینیه گفت: تقریباً تمام جوانان و نوجوانان محله عضو این حسینیه بودند و زمانی که در سال 59 بسیج به‌فرمان امام تشکیل شد ما همه به عضویت بسیج درآمدیم و با آغاز حمله عراق به ایران به جبهه‌ها اعزام شدیم.
وی ادامه داد: من آن زمان 13 سالم بود برای همین برای اعزام شدن به جبهه مجبور شدم فتوکپی شناسنامه‌ام را دست‌کاری کنم و سنم را زیادتر کنم اما در اتوبوس‌های اعزام رزمندگان فرمانده گروهان متوجه سن کم من شد و وقتی خواست من را برگرداند، برادر بزرگ‌ترم حسین که همان سال‌ها شهید شد از طرف خانواده‌ام رضایت داد و من همراه آن‌ها به جبهه رفتم.
صمدیان افزود: در تیپ سیدالشهدا (ع) در عملیات والفجر 4 به‌عنوان آرپیچی زن فعالیت می‌کردم که در یکی از عملیات‌ها ترکش با صورتم اصابت کرد و مجروح شدم و به تهران برای مداوا اعزام شدم اما چند روز بعد دوباره به جبهه برگشتم و این بار به کردستان اعزام شدم و آنجا بود که در یک درگیری هر دو دستم قطع شد.
وی گفت: وقتی دست‌هایم قطع شد گوشت‌های آویزان شده از آن را می‌دیدم ولی چون شرایط بدی داشتیم مجبور شدم پیاده و تنهایی به عقب برگردم و نهایتاً بعد از طی مسیر طولانی با کمک یکی از روستاییان به بیمارستان اعزام شدم.
صمدیان خاطرنشان کرد: من و تمام جانبازان دیگر با این شرایطی که داریم بازهم حاضریم تا در هر زمان برای رضای خدا و آرامش و آسایش مردم کشورمان جانمان را تقدیم کنیم.
این جانباز 70 درصد گفت: برادر بزرگ‌ترم در وصیت‌نامه خود از خداوند خواسته بود که در روز قیامت او را در محضر سیدالشهدا شرمنده نکند و او نیز مانند امامش بدون سر باشد که نهایتاً به آرزوی خود رسید و در هنگام شهادت سر از تنش جدا شد.
وی درباره مشکلات جانبازان 70 درصد گفت: جانباز 70 درصد یعنی نداشتن دست‌وپا. یعنی کسی که برای هر کار خود نیازمند کمک اطرافیان است. ما برای تمام‌کارهای خود نیاز داریم که یک نفر همواره در کنار ما باشد و در این راه این همسرانمان هستند که بدون کوچک‌ترین گلایه‌ای با ما همراه شده‌اند.
فرزند این جانباز نیز در ادامه برنامه گفت: همیشه برای ما صبر پدرم بسیار ستودنی بوده است و به‌واسطه همین صبر است که ما همیشه می‌گویم خدا خیلی او را دوست دارد. ما در تمام این سال‌ها سعی کردیم گوشه‌ای از زحمات او را جبران کنیم و هیچ‌گاه تنهایش نگذاریم.
انتهای پیام/