ایرانیان جهان - تین نیوز | عباس قربانعلی بیک :
شرکت زیرساخت راه آهن هلند ( Prorail ) با بررسی هزینه های نگهداری زیرساخت ریلی هلند و آمریکا، تفاوت های مهمی در ساختارهای هزینه را یافته است که ناشی از عوامل مختلفی از جمله ویژگی های شبکه، شیوه های عملیاتی و پیچیدگی کلی سیستم است.
: شبکه راه آهن هلند با تراکم بالا و استفاده فشرده مشخص می شود.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
آمار کلیدی شامل:
3063 کیلومتر شبکه راه آهن، 7033 کیلومتر خط (نشان دهنده بخش های چند خطه قابل توجه)، 404 ایستگاه، 1.1 میلیون مسافر در روز، 100 هزارتن خالص بار درروز (سالانه 40 میلیون تن)، 94 درصد وقت شناسی (برای تأخیرهای کمتر از 5 دقیقه)، ارزش کل زیرساخت: 32 میلیارد یورو، هزینه های سالانه تعمیر و نگهداری: 1.2 میلیارد یورو (حدود 3.75 درصد از ارزش زیرساخت)
(آمریکا 145 هزارکیلومتر شبکه، حدود نیمی دوخطه، 67 هزارمسافر روزانه و 3.6 میلیون تن بار روزانه، 1.3 میلیاردتن سالانه).
مقایسه هزینه و عوامل کارآیی: گزارش، مقایسه هزینه چرخه عمر (LCC) بین هلند و ایالات متحده را نشان می دهد که تفاوت چشمگیری در هزینه های نگهداری زیرساخت آشکار می کند. شاخص LCC سیستم آمریکا حدود 19 تخمین زده می شود، در مقایسه با خط پایه 100 هلند، که نشان می دهد هزینه های نگهداری زیرساخت ریلی در آمریکا تقریباً 81 درصد کمتر از هلند است.
عوامل کلیدی که به این تفاوت هزینه کمک می کنند عبارتند از:
1- پیچیدگی شبکه: راه آهن آمریکا 60 درصد سوزن و 80 درصد سیگنال کمتری نسبت به هلند دارد، سیستم هلند دارای سیستم های کنترل ترافیک و تقاطع های سطحی پیچیده تری است. همچنین راه آهن آمریکا طرح کلی شبکه ساده تری دارد، احتمالاً به دلیل تمرکز بر حمل و نقل بار.
2- برقی سازی: راه آهن باری آمریکا عمدتاً فاقد خطوط برق بالاسری است، در حالی که سیستم هلند به طور گسترده ای برقی شده است، این تفاوت منجر به هزینه های نصب و نگهداری کمتر برای راه آهن آمریکا می شود اما نیاز به تأسیسات سوخت گیری (گازوئیل) بیشتری دارد.
3- شیوه های کاری: راه آهن آمریکا کار روزانه بیشتری دارد (90 درصد در مقابل 65 درصد در هلند) ، عملیات راه آهن آمریکا ساعات کاری موثرتری دارد (با نسبت 7 به 5). این عوامل به هزینه های کارگری کمتر و بهره وری بالاتر در ایالات متحده کمک می کند.
4- میزان استفاده: علیرغم پیچیدگی کمتر، سیستم ایالات متحده نرخ استفاده بالاتری دارد، این استفاده بالاتر امکان توزیع بهتر هزینه در واحدهای ترافیکی بیشتر را فراهم می کند.
5- عوامل اقتصادی: راه آهن آمریکا از هزینه های مواد پایین تر بهره می برد. تفاوت های قدرت خرید و مزایای مقیاس در ایالات متحده به کارآیی هزینه کمک می کند. گزارش، مزایای بالقوه از تعالی عملیاتی در راهآهن آمریکا را تشریح می کند.
6- تفاوت های عملیاتی: راه آهن آمریکا یاردهای مانوری پیچیده تری دارد که نشان دهنده تمرکز آن بر عملیات باری است. تأسیسات سوخت گیری دیزلی بیشتر در آمریکا با سیستم غیربرقی آن همخوانی دارد. 7- تمرکز سیستم: راه آهن هلند برای خدمات مسافری با عملیات پرتکرار و سرعت بالا بهینه شده است. راه آهن آمریکا که عمدتاً بر باری متمرکز است و امکان داشتن زیرساخت و شیوه های عملیاتی ساده تر را فراهم می کند. 8- ملاحظات کارآیی: گزارش تأکید می کند که کارآیی راه آهن باید به عنوان ترکیبی از اثربخشی، عملیات تجاری، شایستگی و قابلیت اقتصادی ارزیابی شود. پیشنهاد می شود کارآیی تجاری به عنوان نسبت درآمد به هزینه ها اندازه گیری شود. (مانند شاخص ارزیابی UIC)

برای اپراتورهای قطار : (درآمد + یارانه تعهد خدمات عمومی) تقسیم بر (هزینه ها + هزینه دسترسی) و برای زیرساخت راه آهن: (یارانه + هزینه دسترسی) تقسیم بر (هزینه ها + عقب ماندگی)، این نسبت ها شاخص های سطح بالایی از کارآیی ارائه می دهند، و گزارش نشان می دهد که عملیات قطار و مدیریت زیرساخت در هلند نزدیک نقطه سربسر هستند (نسبت های 1.08 و 0.98).
این گزارش اهمیت در نظر گرفتن شرایط محلی، اهداف و تمرکز عملیاتی را در ارزیابی کارآیی و هزینه های نگهداری زیرساخت راه آهن برجسته می کند.
باوجود پایین بودن هزینه نگهداری راه آهن باری آمریکا، هزینه راه آهن مسافری هلند بسیار بالاتر است که مبین مقایسه خردمندانه برای یافتن عوامل تفاوت هزینه ها است.
این گزارش، باور مقایسه پذیر نبودن دو راه آهن با استناد به وسعت سرزمین، طول و نوع شبکه، حجم بار، نوع بهره برداری و ... را ابطال کرده و روش صحیح مقایسه را نشان می دهد.