بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
رییس‌جمهور : هر کس حرف منطقی داشته باشد با جان و دل می‌پذیریم و اگر حرفی غیرمنطقی باشد با تشریح دلایل آن را نمی‌پذیریم اما دعوایی نخواهیم داشت

مهدی بیک اوغلی| آخرین بار 16 آذر سال 83 بود که صدای زنده‌باد مخالف من در دانشگاه تهران طنین‌انداز شد. برهه‌ای که در آن سید محمد خاتمی راهی دانشگاه شد تا آخرین غزل غزل‌هایش را در شمایل رییس‌جمهور ایرانیان بسراید و مخالفانش را بر صدر بنشاند. در 16آذر 83 هر زمان که خاتمی می‌خواست درباره نقش گروه‌های افراطی و رادیکال در جلوگیری از اصلاحات سخن بگوید، با فریاد و اعتراض خاتمی را خطاب قرار می‌دادند که چرا به وعده‌هایش عمل نکرده و به این شکل مانع از رسیدن صدای لیدر اصلاحات به داخل سالن می‌شدند. دیروز هم برنامه‌ریزی گسترده‌ای صورت داده بودند تا سخنرانی پزشکیان را بر هم زنند.
از 16آذر83 تا دیروز 21مهرماه 1403 که مسعود پزشکیان برای گرامیداشت آغاز سال تحصیلی دانشجویی راهی دانشگاه تهران شد، حدودا 20سال گذشته است. دوره‌ای که در آن بسیاری از روسای جمهور به جای مواجهه رو در رو و چهره به چهره با دانشجویان ترجیح می‌دادند، گروهی از افراد همسو، ایزوله و از پیش تعیین شده را به جای دانشجو در صندلی‌های سالن بنشانند تا صدای اعتراض و انتقاد و پرسشی شنیده نشود. مسعود پزشکیان اما مانند همه تفاوت‌های بنیادینی که با سایر روسای جمهور دارد، اینجا هم متفاوت عمل کرد و به سبک و سیاق خاتمی، فریاد زنده‌باد مخالف من را در عمل طنین‌انداز کرد. مخالفان امروز پزشکیان چهره‌های نزدیک به نامزد شکست خورده در انتخابات بودند. پیش از سخنرانی مسعود پزشکیان رییس‌جمهور، وزرای بهداشت و علوم و چند تن از اساتید درباره مسائل دانشگاه صحبت کردند. هنگامی که رییس‌جمهور پشت تریبون رفت، یک دانشجو سخنان رییس‌جمهور را بر هم زد و اعتراض کرد که چرا به دانشجویان فرصتی برای سخنرانی داده نشد! دقایقی پس از پایان مراسم، اما رسانه‌ها تصویر فرد معترض را در کنار سعید جلیلی منتشر کردند که دوشادوش هم به سمت سرنوشتی نامعلوم در حرکت بودند! برخی هم به زبان طنز و مطایبه از مخاطبان خواستند تصویر فرد معترض را به یاد بسپارند چون قطعا یکی از مسوولان آینده کشور خواهد بود!
در شرایطی که معمولا در سال‌های اخیر اینگونه بود که تشکل‌های دانشجویی در مراسم روز 16 آذر تریبون داشته و در مراسم آغاز سال تحصیلی فرصت بیشتر در اختیار تشکل‌های علمی و اساتید قرار می‌گیرد؛ با این حال رییس‌جمهور از دانشجویان معترض خواست یک نفر را به نمایندگی انتخاب کنند تا او حرف خود را بزند.
با درخواست رییس‌جمهور دانشجو به روی سن آمد، پزشکیان از پشت تریبون کنار رفت، از سن پایین آمد و روی صندلی خود نشست. دانشجوی معترض هم چند دقیقه صحبت کرد و با انتقاد از اینکه چرا فرصت به آنها نرسیده است، از رییس‌جمهور خواست تا بین دانشجو‌ها رفته و صحبت آنها را هم بشنود. او همچنین خواست که رییس‌جمهور روز 16 آذر در دانشگاه تهران حضور یابد. اما این پایان ماجرا نبود، مشخص بود که طیف‌های رادیکال برنامه‌های گسترده‌ای برای بر هم زدن صحبت‌های رییس‌جمهور تدارک دیده‌اند. بعد از سخنان دانشجوی معترض، زمانی که پزشکیان صحبت‌های خود را آغاز کرد، یکی دیگر از حضار بلند شد و با صدای بلند مطالبی بیان کرد که این‌بار رییس‌جمهور از او بابت به هم زدن نظم جلسه انتقاد کرد و گفت: «لطفا بنشینید و اجازه دهید حرف بزنم. قرار نبود که شما حرف بزنید. شمایی که نمی‌توانید نظم را مراعات کنید، یعنی ما هنوز به این فهم و آگاهی نرسیدیم که در چارچوب برنامه رعایت کنیم. یک جلسه بگذارید تا دانشجویان حرف‌های‌شان را بزنند. هم جلسه را به هم زدی و هم داد می‌زنی. بنشینید تا من حرفم بزنم.»
آنچه پزشکیان در دانشگاه تهران گفت
هنوز مدت زمان زیادی از ابلاغیه دولت چهاردهم برای بازگشت به تحصیل و تدریس دانشجویان و اساتید نمی‌گذرد که رییس دولت چهاردهم در اولین سخنرانی خود در دانشگاه تهران پس از ریاست‌جمهوری، از مشکلات اساتید گفت و پیشنهادهایی برای مدیریت بهتر دانشگاه روایت کرد. پزشکیان بار دیگر گریزی هم به ردصلاحیت خودش در انتخابات مجلس زد و تاکید کرد: «داشتند من را حذف می‌کردند. من‌ها را دارند حذف می‌کنند در حالی که هر کدام از این من‌ها می‌توانند انقلابی در کشور ایجاد کنند.»
او همچنین با بیان اینکه من از گفت‌وگو باکی ندارم گفت: «از دانشگاه، استاد و مدیر و دانشجو می‌خواهم هر کاری که می‌توانند برای ایران عزیزمان انجام دهند. بنده هم از شنیدن سخنان دانشجویان و استادان ابایی ندارم و حتما فرصت بگذارید، می‌آیم و به صحبت‌های شما گوش فرا می‌دهم. هر کس حرف منطقی داشته باشد با جان و دل می‌پذیریم و اگر حرفی غیرمنطقی باشد با تشریح دلایل آن را نمی‌پذیریم اما دعوایی نخواهیم داشت.»
پزشکیان با بیان اینکه هر استاد دانشگاهی می‌تواند گره‌ای را در اقتصاد، کشاورزی، فرهنگ و جامعه‌شناسی باز کند، گفت: «ما یک سیستم اداری داریم و یک استاد داریم که می‌تواند مشکل سیستم اداری را حل کند. در شهرستان‌ها مگر دانشگاه نداریم؟ من در دانشگاه بودم به دانشکده کشاورزی گفتم این وضعیت کشاورزی برازنده جامعه ما نیست. شما تئوری بلدید ولی در جامعه کار دیگری می‌کنند، پس بیایید ما زمین و مزرعه و آب بدهیم و دانشجو را به مزرعه ببریم تا تئوری را در عمل پیاده کند و این همان کاری است که الان دانشگاه‌های نسل سوم و چهارم می‌کنند. پول هم اگر درمی‌آورید، برای خودتان؛ آخر در کلاس درس چگونه درخت بکارند؟ چگونه خودرو را تعمیر کنند؟ چگونه برق را وصل کنند؟ آیا در کلاس درس امکان اجرای این تئوری‌ها هست؟»
رییس دولت چهاردهم افزود: «ما دوره‌ای به امریکا رفتیم، اکثر دانشجوهای دکترا پروژه داشتند. شما می‌توانید مشکل اقتصاد، کشاورزی و صنعت ما را حل کنید. هر کدام منطقه‌ای را بگیرید و با شما قرارداد ببندیم مشکل صنعتی یا اقتصادی یا کشاورزی را حل کنید.»
هوای اساتید و نخبگان را داشته باشیم
توجه به نخبگان و حمایت از اساتید و دانشجویان نیز از نکات دیگری بود که پزشکیان بر آن تاکید کرد. وی گفت: «من جراح قلبم و دانشجوی بدی نبودم، اما اکنون از خیلی از جراح‌ها عقب هستم. من باید احترام فردی که از من بهتر کار می‌کند را نگه دارم. اگر بتوانیم به جوانان و اساتید خود توجه کنیم، جوانان ما برای ماندن تشویق می‌شوند. آنهایی که در مملکت مانده و برای کشور زحمت می‌کشند، باید هوای اینها را داشته باشیم. پیگیری خواهیم کرد هوای اساتید و نخبگان را داشته باشیم. اگر هوای اینها را داشته باشیم همه می‌فهمند احترام علم و دانش و فرهیختگی را داریم و آنهایی که می‌خواهند بروند نیز خواهند ماند.»