بزرگنمايي:
ایرانیان جهان - درک و مدیریت ریسک های اقتصادی در DeFi، چگونه خواهد بود؟
مقاله زیر یک مهمان مقاله از وینسنت مالیپارد است، که مدیر بازاریابی IntoTheBlock می‌باشد.
خطرات اقتصادی در پروتکل‌های DeFi به زیان حدود 60 میلیارد دلاری منجر شده است. این اعداد ممکن است نسبتاً بزرگ به نظر برسد، اما تنها نشان‌دهنده زیان در سطح پروتکل است.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
واقعیت این است که مجموع زیان‌ها، زمانی که زیان‌های کاربران به دلیل عوامل مختلفی از جمله ریسک‌های اقتصادی در نظر گرفته شوند، احتمالاً بسیار بیشتر است. این زیان‌ها معمولاً از نوسانات بازار، پیچیدگی‌های وابستگی بین پروتکل‌ها و اتفاقات غیرمنتظره ناشی می‌شوند.
مخاطرات اقتصادی در دنیای DeFi ممکن است از عوامل مختلفی ناشی شوند، از جمله حرکات ناپیش‌بینی شده در بازارها، بحران‌های نقدینگی، طراحی نادرست پروتکل‌ها یا رویدادهای اقتصادی جهانی. این مخاطرات می‌توانند منابع مختلفی داشته باشند و تأثیرات چندگانه‌ای را بر دارایی‌های DeFi داشته باشند.
در حوزه DeFi، ریسک‌های اقتصادی یک وجه فراگیر دارند، اما این می‌تواند به دو شکل متمایز در نظر گرفته شود: ریسک‌های سطح پروتکل و ریسک‌های سطح کاربر. شناخت این تفاوت به کاربران کمک می‌کند تا ریسک‌هایی که بر استراتژی‌های خود تأثیر می‌گذارند را بهتر شناسایی کنند و نشانگرهای کلیدی برای پیشگیری از آنها را نظارت کنند و رصد کنند.
خطرات سطح پروتکل پروتکل‌ها از طریق استفاده از پارامترهای متغیر، که به منظور محدود کردن خطرات اقتصادی طراحی شده‌اند، دستورالعمل‌ها را اجرا می‌کنند. یک نمونه از این پارامترها، شامل پارامترهای وام‌دهی و استقراضی است که توسط پروتکل‌های وام‌دهی تنظیم می‌شوند و به منظور پیشگیری از انباشت بدهی‌های ناروا کنترل می‌شوند. این اقدامات عموماً بسیار مفید هستند و هدف آنها، حفاظت از پروتکل در برابر خطرات اقتصادی در مقیاس گسترده و ارائه بیشترین سود برای کاربران است.
هرچند مدیریت ریسک‌های اقتصادی اهمیت چشمگیری دارد و بی‌شک برای پیشگیری از خسارات احتمالی در سطح پروتکل ضروری است، اما توجه به خود پروتکل محدود است. افراد مسئول بررسی خطراتی که ممکن است به وجود آیند اگر فردی تصمیمات مخاطره‌آمیزی در استراتژی‌هایش اتخاذ کند را ندارند.
خطرات سطح کاربر معمولاً، خطرات برای کاربران در سطح معمولی به اندازه ای کاهش می‌یابند که فرد در مواجهه با موقعیت‌های مختلف، از جمله موقعیت‌های بلند یا کوتاه، قرار می‌گیرد. با این حال، این کاهش تنها محدود به سطح ظاهری است و برخی کاربران ممکن است با خطرات اضافی مواجه شوند. این خطرات شامل انحلال، زیان دائمی، لغزش و احتمال قفل شدن نقدینگی وام می‌شوند. این ریسک‌های فردی، عموماً در دامنه مدیریت ریسک‌های استاندارد قرار نمی‌گیرند، اما ممکن است تأثیر مالی قابل توجهی بر تمام کاربران داشته باشند.
یکی از موارد خوب این است که خطرات اقتصادی معمولا به سادگی توسط کاربر قابل اجرا هستند. افراد با درک دقیق از خطرات خود، می توانند به طور فعال استراتژی هایی را برای مدیریت و کاهش خطرات خاص خود بپیشبرند. این رویکرد شخصی سازی شده برای مدیریت ریسک، امروزه یکی از ابزارهای کم استفاده تر برای شرکت کنندگان در حوزه DeFi محسوب می‌شود.
طبیعت متصل و جاری خطرات در پروتکل‌های دی‌فای
هنگام مواجهه با خطرات مرتبط با چندین پروتکل DeFi، مدیریت ریسک اقتصادی بسیار حیاتی است. درحالی که ارزیابی پروتکل و کنترل پارامترهای ریسک، ایمنی پروتکل‌های انفرادی را تضمین می‌کند، کاربران DeFi اغلب به‌طور همزمان به چندین پروتکل مختلف وابسته هستند. این نکته نشان‌دهنده اهمیت بالای مدیریت ریسک در سطح کاربر است.
هر پروتکل یا دارایی اضافی، به واسطه معرفی عوامل خطر جدید، باعث ایجاد شرایط بیشتری برای ایجاد ریسک می‌شود. این ریسک‌ها نه تنها به پروتکل جدید ارتباط دارند، بلکه همچنین به روش ارتباط بین این پروتکل‌ها. حتی اگر هر پروتکل به تنهایی ایمن و امن باشد، اما برای اجرای موفقیت‌آمیز آنها، ترکیب استراتژی مناسب بسیار حائز اهمیت است و ممکن است با ترکیب نادرست این پروتکل‌های مختلف، خطرات جدید و ناخوشایندی ایجاد شود.
| شاید دنبال کردن این اخبار برای شما مفید باشد: اخبار ارز دیجیتال اخبار بیت کوین اخبار اتریوم |
به عنوان مثال، فرض کنید یک سناریو وجود دارد که در آن یک کاربر از توکن مایع مجدد (LRT) به عنوان وثیقه برای قرض گرفتن یک دارایی استفاده می‌کند، سپس این توکن در یک استخر نقدینگی (LP) در یک بازارساز خودکار خارجی (AMM) قرار می‌گیرد. هرچند ممکن است اصلیترین مسئله در اینجا استقراض اهرمی باشد، اما خطرات دیگری نیز وجود دارند. پایداری توکن LRT می‌تواند تأثیر گذار بر انحلال در پروتکل وام‌دهی باشد، در حالی که ترکیب استخر نقدینگی می‌تواند بر هزینه‌های لغزش و خروج تأثیر بگذارد و منجر به از دست دادن سرمایه در زمان بازپرداخت وام شود. این خطرات در کنار یکدیگر قرار دارند و هیچ پروتکل استانداردی برای کنترل آنها وجود ندارد، بنابراین بهترین راه برای مدیریت آنها از سوی کاربر انتخاب می‌شود.
مراحل درک و مدیریت ریسک اقتصادی مدیریت ریسک اقتصادی در فضای DeFi نیازمند یک رویکرد دقیق است، زیرا پیچیدگی استراتژی‌های چند پروتکلی ممکن است باعث مواجهه با آسیب‌پذیری‌های غیرمنتظره شود.
غواصی عمیق در مکانیک پروتکل : درک مکانیک اساسی یک پروتکل اولین گام در شناسایی خطرات اقتصادی بالقوه است. سرمایه گذاران و توسعه دهندگان باید مدل های اقتصادی، مفروضات و وابستگی های موجود در پروتکل را بررسی کنند. نمایشگرهای بازار را رصد کنید : توجه به سیگنال‌های بازار، مانند نوسانات دارایی، نقدینگی، و احساسات کلی ضروری است. تجزیه و تحلیل داده های زنجیره ای مخصوص پروتکل هایی که استفاده می کنید یک راه عملی برای مطلع ماندن است. به عنوان مثال، اگر با استراتژی وام دهی در Benqi درگیر هستید، نظارت بر فاکتور سلامت وام ها در پلتفرم بسیار مهم است. این بینشی در مورد ثبات موقعیت وام دهی شما ارائه می دهد و به شما کمک می کند تا مشکلات احتمالی را قبل از تشدید آنها پیش بینی کنید.بله، حتما. لطفاً به من متن اصلی را بده تا من آن را بازنویسی کنم. یک نمایه ریسک جامع ایجاد کنید : درک اینکه چگونه ریسک‌های به هم پیوسته ممکن است بر استراتژی کلی شما تأثیر بگذارند، کلید مدیریت ریسک مؤثر است. در حالی که استراتژی های فردی متفاوت است، تجزیه و تحلیل ریسک می تواند در شناسایی زمینه های نگرانی کمک کند. برای مثال، اگر از یک توکن مایع (LRT) به عنوان وثیقه برای استقراض دارایی استفاده می‌کنید، نظارت بر ثبات میخ LRT برای جلوگیری از انحلال‌های غیرمنتظره ضروری است. افزایش ناگهانی یا نوسانات در میخ می تواند نشان دهنده نیاز به انجام اقدامات احتیاطی مانند کاهش قرار گرفتن در معرض یا افزایش وثیقه باشد. بطور خلاصه، مدیریت ریسک اقتصادی در DeFi به معنای بودن فعال است. با درک مکانیک پروتکل، نظارت دقیق بر شاخص‌های بازار، و ایجاد دیدگاه جامع از خطرات احتمالی، کاربران می توانند چالش‌های استراتژی‌های چند پروتکلی را بهبود بخشند و از موقعیت‌های خود محافظت کنند.
منبع: cryptoslate.com