بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - جمهوری اسلامی /متن پیش رو در جمهوری اسلامی منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
فاروق اعظم، مشاور وزارت آب و انرژی طالبان که سابقه تحریف معاهده 1351، تحریف تاریخ معاصر، مواضع ضد صلح و ضد ایرانی را در کارنامه دارد، توسط کرسی یونسکو در بازیافت آب دانشگاه تهران به عنوان دانشمند برگزیده جهان اسلام سخنران کلیدی نشست "آب برای صلح" انتخاب شده و قرار است در این نشست از وی تقدیر شود!
به دلیل شباهت رویکردهای هیدروپلیتیکی افغانستان به رویکردهای هیدروپلیتیکی رژیم صهیونیستی و ترکیه، از آن به عنوان جنگ آب منطقه‌ای علیه 5 کشور همسایه‌اش یاد می‌شود. استراتژی افغانستان در قبال مسئله آب، کنترل آب‌های سطحی برای تحقق مدل توسعه مبتنی بر کشاورزی، مهندسی اجتماعی و استفاده ابزاری از آب برای اخذ امتیازات سیاسی و اقتصادی تعریف شده است.
فاروق اعظم، دانش آموخته رشته مهندسی منابع آب از لندن و فارغ التحصیل زبان عربی و حدیث از دانشگاه الازهر مصر با سابقه وزارت معارف و امور مهاجرین در حکومت مجاهدین، اکنون به عنوان مشاور وزارت آب و انرژی طالبان فعالیت دارد و در عمل مغز متفکر گروه طالبان در زمینه رویکردهای هیدروپلیتیکی افغانستان است. پس از روی کار آمدن طالبان، بخشی از مهندسان سد ساز و سرمایه انسانی متخصص افغانستان از این کشور فرار کردنداما این خلا، سیاست آبی افغانستان را متوقف نکرد و کانال‌های انتقال و انحراف آب جایگزین سدهای ذخیره شد تا ضمن کنترل سیلاب‌ها، یک مانع اجتماعی بر سر راه حقابه ایران از رودخانه هیرمند ایجاد شود، زیرا کانال‌های انتقال و انحراف، آب را در اراضی کشاورزی به بهره‌برداران تحویل می‌دهد و به تدریج توقع حقابه کشاورزی ایجاد کرده، بدین ترتیب اگر ایران به لحاظ سیاسی مسئله حقابه هیرمند را حل کند، در میدان با مانع اجتماعی مواجه خواهد شد.
فاروق اعظم سابقه طولانی در حوزه تحریف تاریخ معاصر و معاهده دلتا دارد و در زمینه حقابه مانند سایر مقامات افغانستان همواره تلاش کرده افکار عمومی افغانستان را فریب دهد. وی به این معاهده نگاه ابزاری دارد و ضرورت همکاری دو کشور برای تحقق توسعه را به مسئله آب پیوند می‌زند. مشاور وزارت آب و انرژی طالبان در این زمینه، توهمات ذهنیش را در قالب فکت‌های تاریخی مطرح می‌کند که مصداق آن در یادداشتی با عنوان " 50 دروغ در 25 دقیقه؛ پاسخی به روایت انحرافی «فاروق اعظم» درباره حقابه ایران" در یکی از رسانه‌های نزدیک به جریان تطهیر طالبان منتشر شده است.
وی مدعی است که در زمان انعقاد معاهده دلتا، ایران در مقابل آب در اسناد جداگانه موافقت کرده که افغانستان از بندر چابهار به صورت مجانی استفاده کند و علاوه بر این، ایران دو میلیارد دلار کمک بلاعوض به افغانستان کرده و برای آن کشور احداث راه‌آهن و جاده‌سازی کند تا به چابهار دسترسی پیدا کند و همچنین سه بند ذخیره آب در افغانستان بسازد و پروتکلی نیز تهیه شده بود که ایران حاضر بود آب اضافه از افغانستان بخرد!
طرح ادعاهای عجیب و غریبی از قبیل اینکه احداث چاه نیمه‌ها علت خشک شدن تالاب هامون بوده و در برخی سال‌ها 7 میلیارد متر مکعب سیلاب به ایران وارد شده و... از جانب او مسبوق به سابقه است.
سدهای افغانستان با سرمایه‌گذاری کشورهای ثالث علی‌رغم وجود قوانین بین‌المللی و مصوبات شورای حقوق بشر و مجمع عمومی سازمان ملل متحد یکی پس از دیگری بر روی حوضه‌های آبریز هیرمند و هریرود تکمیل می‌کند. بند کمال خان، سد کجکی، سد سلما، سد پاشدان کانال‌های متعدد انتقال و انحراف آب، امنیت آبی و غذایی مناطق سیستان و خراسان را به مخاطره انداخته و تکمیل سدبخش آباد، شرایط آخرالزمانی را به سیستان تحمیل می‌کند و نابودی سیستان را رقم‌ خواهد زد.در چنین شرایطی که وزارت آب انرژی طالبان به سرعت درحال تکمیل سد بخش‌آباد است، تقدیر از مشاور آب و انرژی طالبان در تهران، مصداق دهن کجی به ملت ایران و تایید اقدامات ضد حقوق بشری طالبان در زمینه آب و محیط‌زیست است.
با توجه به این که برای مناقشه آبی میان ایران و افغانستان در ساختار دیپلماسی کشور استراتژی وجود ندارد و از طرفی احتمال می‌رود که فاروق اعظم در سخنرانی خود در دانشگاه تهران، سدسازی‌های افغانستان را موجه جلوه دهد، بنابراین انتخاب وی به عنوان سخنران کلیدی نشست "آب برای صلح" مصداق گل به خودی در حوزه دیپلماسی آب و رسانه به شمار می‌رود.

فرشید عابدی