ایرانیان جهان - به گزارش ، شویچی یوکوی (1915 - 1997) یک گروهبان در ارتش امپراطوری ژاپن بود که در طول اشغال جزیره گوام توسط ژاپن در جنگ جهانی دوم (دسامبر 1941 - ژوئیه 1944) در این منطقه مستقر شد. یوکوی به عنوان یکی از آخرین بازمانده‌های جنگ شناخته می‌شود که تقریباً 28 سال در جنگل‌های گوام مخفی مانده بود.
نبرد در گوام یوکوی در استان آیچی در مرکز ژاپن بزرگ شد.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
او زمانی که در سال 1941 به خدمت سربازی فراخوانده شد، به عنوان شاگرد خیاط کار کرد. یوکوی در لشکر 29 پیاده نظام خدمت کرد که به منچوری در شمال شرقی چین فرستاده شد. او بعداً به هنگ 38 منتقل شد و در فوریه 1943 به گوام فرستاده شد. 

در ژوئیه 1944، نیروهای آمریکایی به گوام بازگشتند و درگیر نبرد خونین برای تصاحب جزیره شدند. هنگ یوکوی عملاً نابود شد و خود یوکوی مرده فرض شد. در واقع در سال 1955 دولت ژاپن خبر مرگ او را به طور رسمی اعلام کرد.
پیدا شدن یوکوی تیتر خبرهای ملی ژاپن شد و مردم را در گوام و سراسر جهان مجذوب خود کرد. گروهبان ارتش تقریباً سه دهه دوام آورده بود تا اینکه دو شکارچی متوجه مردی در کنار رودخانه شدند که طبق گزارشی که به پلیس دادند، فرض کردند فردی از روستایشان است و او را غافلگیر و دستگیر کردند. یوکوی که در آن زمان 57 ساله بود، همچنان می ترسید که جانش در خطر باشد و وحشت زده بود. به گفته برادرزاده‌اش اومی هاتاشین، یوکوی به یکی از تفنگ‌های شکارچیان دست دراز کرد، اما با بدنی ضعیف، او با آن دو مرد قابل مقایسه نبود. سپس شکارچیان یوکوی را تحت سلطه خود درآوردند و او را بسته و از جنگل بیرون آوردند. هنگامی که او را در جنگل هدایت می کردند، سرباز (یوکوی) درخواست کرد تا آنجا کشته شود. در عوض، شکارچیان با مهربانی با مرد مظلوم، قبل از اینکه او را به دفتر کمیساری (شهردار) بیاورند، به او غذا دادند.

یوکوی خود را به عنوان یک گروهبان ارتش معرفی کرد و اظهار داشت که به همراه دو فرد دیگر که هشت سال پیش از آن، به دلیل گرسنگی جان خود را از دست داده بودند در منطقه پنهان شده بود. او همچنین فاش کرد که در اصل ده نفر از آنها به جنگل فرار کرده بودند. او می‌دانست که جنگ از سال 1952 به پایان رسیده است، و حتی به درستی می‌دانست که سال 1972 است (زمان را بر اساس مراحل ماه ردیابی کرده بود)، اما می‌ترسید که از مخفیگاه بیرون بیاید.
داستان قابل توجه یوکوی از مخفی شدن در گوام، سال‌ها پس از پایان جنگ جهانی دوم، تدبیر و اراده این مرد برای زنده ماندن را نشان می‌دهد. او که یک خیاط بود، توانست الیاف پوست درختی خاص را به هم ببافد تا پارچه بسازد و از آنها لباس هایی بدوزد که می توانست بپوشد. در ماه های اولیه پس از جنگ، یوکوی و ده همراهش یاد گرفتند که چگونه غذاهای محلی را از محیط اطراف صید، تهیه و پردازش کنند. آنها از موادی که در انبوهی از خرابه‌های جنگی یافت می‌شد کفش‌هایی درست کردند و حتی شروع به تعمیر لباس های خود با پوست وزغ خشک کردند. سه نفر از این گروه در نهایت توسط سربازان آمریکایی در حال گشت زنی هدف گلوله قرار گرفتند و کشته شدند. در طی سالیان بقیه نیز از گروه جدا شده و در نهایت یک گروه سه نفره باقی ماند.
دو سرباز دیگر تا حدود هشت سال قبل از دستگیری یوکوی، تنها ارتباط او با انسان ها بودند، اما به دلیل کمبود مواد غذایی، آن دو سرباز مرده بودند.یوکوی اصحاب سابق خود را در غاری دفن کرد که پس از دستگیری، محل آنها را برای مقامات فاش کرد.
خود یوکوی با میگو، ماهی، مارماهی رودخانه، وزغ، موش صحرایی و خوک وحشی و گیاهان جنگلی مانند نارگیل، پاپایا زندگی می کرد. او مرتب حمام می‌کرد و از ابتلا به شپش و سایر عفونت‌ها اجتناب می‌کرد.
هنگامی که یوکوی دستگیر شد، غار او حاوی قفسه ای بود که ظروف دست ساز، ظروف فلزی زنگ زده غذا و آب و تله های دست ساز را در خود جای داده بود. دو نارنجک و یک گلوله توپ 155 میلی متری تنها سلاح و تفنگ زنگ زده و بی فایده یوکوی نیز نمایان بود.

در سال 1986، یوکوی با بیان خاطرات خود از آن زمان، اظهار داشت: «تنها چیزی که به من قدرت و اراده برای زنده ماندن داد، ایمانم به خودم بود و اینکه به عنوان یک سرباز ژاپنی، ادامه زندگی مایه شرمساری نیست».
بازگشت یک قهرمان یوکوی در فوریه 1972 با استقبالی بی نظیر به ژاپن بازگشت. او به توکیو رسید، جایی که در محاصره رسانه‌ها، گیج به نظر می‌رسید و قادر به پاسخگویی به سؤالات مطرح شده نبود. اولین سخنان او اما در سطح ملی پخش شد:«با خجالت فراوان برگشتم».
در نوامبر 1972، در تلاش برای از سرگیری زندگی عادی، یوکوی با همسرش میهوکو که 13 سال از او کوچکتر بود، ازدواج کرد. با این حال، به گفته برادرزاده اش، یوکوی در ژاپن مدرن با پیشرفت تکنولوژی و توسعه اقتصادی پس از جنگ، غریبه بود. 

یوکوی اغلب برای مصاحبه و سخنرانی در مدارس و دانشگاه های سراسر ژاپن دعوت می شد. او یک مفسر منظم در برنامه های تلویزیونی شد. دو سال پس از تسلیم شدن، او کتابی پرفروش درباره تجربه خود در گوام به زبان ژاپنی نوشت.
با بالا رفتن سن یوکوی، او اغلب سال های گذشته خود را در گوام به یاد می آورد. در واقع، او چندین بار قبل از مرگ بر اثر حمله قلبی به جزیره گوام بازگشت. یوکوی در ناگویا با سنگ قبر تشریفاتی که توسط مادرش در سال 1955 سفارش داده شده بود، به خاک سپرده شد.
این سرباز ژاپنی یک چهره منحصر به فرد در تاریخ گوام است و به خاطر زنده ماندن طولانی مدت در جنگل به یاد آورده می شود.

گفتنی است گوام یک جزیره دور افتاده در اقیانوس آرام است. اکنون این جزیره توسط آمریکا اداره می شود و ارتش آمریکا در آن مستقر است.
این جزیره در شرق فیلیپین و اندونزی و در جنوب شبه جزیره کره قرار دارد.