بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - جنگنده جی-10 چین و سوخو-35 روسیه دو هواپیمای جنگی پیشرفته هستند که به ترتیب توسط صنایع هوافضای چین (چنگدو) و شرکت سوخو روسیه ساخته شده‌اند. این دو جنگنده از نظر فناوری، طراحی و عملکرد تفاوت‌های عمده‌ای دارند. در ادامه به مقایسه این دو می‌پردازیم:
1. طراحی و مأموریت جی-10: یک جنگنده چندمنظوره سبک وزن است.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
برای برتری هوایی و حملات زمینی طراحی شده است. از طراحی بال دلتا و کانارد بهره می‌برد که چابکی و مانورپذیری بالایی به آن می‌دهد. بیشتر برای دفاع و عملیات منطقه‌ای در محدوده‌های نزدیک طراحی شده است. سوخو-35: یک جنگنده سنگین وزن چندمنظوره است. برای برتری هوایی در فواصل دور و همچنین مأموریت‌های حمله به اهداف زمینی و دریایی طراحی شده است. از فناوری‌های پیشرفته برای مانورپذیری و پایداری در سرعت‌های مافوق صوت بهره می‌برد. مناسب برای عملیات‌های استراتژیک و مأموریت‌های فرامرزی است. 2. موتور جی-10:
از موتور توربوفن WS-10 ساخت چین یا موتور AL-31F ساخت روسیه استفاده می‌کند. نیروی رانش کمتری نسبت به سوخو-35 دارد. مناسب برای جنگنده‌ای سبک است. سوخو-35:
به موتور AL-41F1S مجهز است که رانش بسیار بالایی فراهم می‌کند. دارای قابلیت رانش برداری (Thrust Vectoring) است که مانورپذیری فوق‌العاده‌ای در نبردهای هوایی فراهم می‌کند. 3. رادار و اویونیک جی-10:
به رادارهای AESA (آرایه فازی فعال) مجهز است که قابلیت‌های پیشرفته‌ای در کشف و ردیابی اهداف دارد. اویونیک مدرن چینی با تأکید بر هماهنگی با شبکه‌های دفاعی چین. سوخو-35:
مجهز به رادار N035 Irbis-E است که برد کشف بسیار بالایی (تا 400 کیلومتر) دارد. توانایی ردیابی همزمان چندین هدف در هوا و زمین. سیستم‌های جنگ الکترونیک پیشرفته برای مقابله با تهدیدات. 4. تسلیحات جی-10:
می‌تواند انواع موشک‌های هوا به هوا، هوا به زمین و بمب‌های هدایت شونده را حمل کند. برد تسلیحات معمولاً کوتاه‌تر است و تمرکز آن بر عملیات‌های دفاعی است. سوخو-35:
قادر به حمل مجموعه گسترده‌ای از موشک‌ها و بمب‌ها، از جمله موشک‌های دوربرد. شامل موشک‌های هوا به هوا مانند R-77 و R-37 و موشک‌های کروز زمین به زمین. مناسب برای عملیات‌های سنگین و استراتژیک. 5. مانورپذیری جی-10:
طراحی سبک وزن و بال دلتا همراه با کانارد به آن چابکی بالایی می‌دهد. برای نبردهای نزدیک هوایی بسیار مؤثر است. سوخو-35:
به دلیل رانش برداری سه‌بعدی و طراحی آیرودینامیکی پیشرفته، مانورپذیری بهتری دارد. مناسب برای نبردهای نزدیک و همچنین فرار از موشک‌ها در سرعت‌های بالا. 6. برد عملیاتی جی-10:
برد عملیاتی حدود 1200 تا 1400 کیلومتر (بدون سوخت‌گیری هوایی). برای عملیات‌های منطقه‌ای مناسب است. سوخو-35:
برد عملیاتی حدود 3600 کیلومتر (بدون سوخت‌گیری هوایی). برای مأموریت‌های طولانی و فرامرزی مناسب است. 7. هزینه و دسترسی جی-10:
ارزان‌تر از سوخو-35 است. برای تجهیز نیروی هوایی چین در مقیاس وسیع تولید شده است. سوخو-35:
گران‌تر است و بیشتر به کشورهای خاص مانند چین و هند صادر شده است. معمولاً در مأموریت‌های استراتژیک استفاده می‌شود. جی-10: برای نبردهای منطقه‌ای و عملیات‌های دفاعی، با تأکید بر مانورپذیری و چابکی. سوخو-35: یک جنگنده سنگین و استراتژیک با قابلیت‌های پیشرفته در مأموریت‌های طولانی و بین‌المللی. هر دو جنگنده نقاط قوت و ضعف خود را دارند و انتخاب بین آن‌ها بستگی به نیازهای عملیاتی و استراتژی کشور استفاده‌کننده دارد./ تجارت نیوز