بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - در شرایطی که وابستگی 90 درصدی ایران به واردات دانه‌های روغنی، ضرورت خودکفایی در این بخش را بیش از پیش آشکار می‌کند، دولت چهاردهم با عزمی جزم به مقابله با این چالش پرداخته است.
وزارت جهاد کشاورزی، در چارچوب برنامه‌ای اصلاح شده و تقویت یافته، به دنبال دستیابی به خودکفایی 40 درصدی در تولید دانه‌های روغنی ظرف 10 سال آتی است.
این اقدام، بخشی از چشم‌انداز وسیع‌تری است که امنیت غذایی کشور را هدف گرفته و کاهش وابستگی به واردات را در اولویت قرار داده است.
در این برنامه، تمرکز ویژه‌ای بر تولید و حمایت از محصولاتی نظیر کلزا، سویا، گلرنگ، آفتابگردان و کنجد صورت گرفته است. این محصول‌ها نه تنها دارای ارزش اقتصادی و استراتژیک بالایی هستند، بلکه می‌توانند نقش مهمی در توسعه پایدار و اشتغال‌زایی مناطق مختلف کشور ایفا کنند.
 رشد15 درصدی قیمت تضمینی کلزا؛ نقطه عطفی در حمایت کشاورزی
یکی از گام‌های ملموس در این مسیر، افزایش قیمت خرید تضمینی دانه روغنی کلزا است. این قیمت از 35,000 تومان در سال گذشته به 41,000 تومان در سال زراعی جدید افزایش یافته، که نشان‌دهنده رشد 15 درصدی و تعهد دولت به حمایت از کشاورزان و تولید داخلی است. افزایش قیمت خرید تضمینی، سیگنالی مثبت به کشاورزان ارسال می‌کند که در تلاش‌هایشان برای کشت این دانه‌ها تنها نیستند و دولت از روند تولید حمایت می‌کند.
سیاست‌های جدید وزارت جهاد کشاورزی، در راستای افزایش بهره‌وری و نوآوری در کشاورزی، شامل ارائه بسته‌های آموزشی و تحقیقاتی نیز می‌شود. این بسته‌ها به منظور بهبود کیفیت و افزایش تولید طراحی شده‌اند و هدف آن‌ها انتقال تکنولوژی‌های جدید به مزارع کشور و استفاده از روش‌های مدرن کشاورزی است. این شیوه، امکان استفاده حداکثری از ظرفیت‌های موجود و بهبود عملکرد در تولید دانه‌های روغنی را فراهم می‌آورد.
علاوه بر این، دولت در تلاش است تا از ظرفیت‌های بخش خصوصی و تعاونی‌های کشاورزی برای سرمایه‌گذاری و افزایش تولید بهره‌برداری کند. به کارگیری چنین راهبردهایی، می‌تواند به تقویت زنجیره تأمین و افزایش رقابت‌پذیری در بازار داخلی منجر شود. در همین راستا، تسهیلات مالی و اعتباری ویژه‌ای نیز برای حمایت از کشاورزان و سرمایه‌گذاران بخش کشاورزی در نظر گرفته شده است.
حرکت به‌سوی خودکفایی؛ پایان وابستگی و آغاز تحولی اقتصادی در کشاورزی ایران
نگاهی به گذشته نشان می‌دهد که وابستگی به واردات دانه‌های روغنی نه تنها به بخش زیادی از منابع ارزی کشور فشار می‌آورد، بلکه موجب بروز آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی نیز می‌شود. بنابراین، حرکت به سمت خودکفایی و بهره‌برداری از منابع داخلی، راهبردی است که می‌تواند منافع بلندمدتی را برای کشور به ارمغان بیاورد.
در نهایت، این تلاش‌ها نه تنها به تقویت اقتصاد کشاورزی کشور کمک خواهد کرد، بلکه بهبود زیرساخت‌های تولید و بازده اقتصادی مناطق روستایی را نیز به دنبال دارد. برنامه‌های آتی دولت در این راستا باید با دقت و هماهنگی بیشتری اجرا شوند تا اهداف تعیین‌شده به بهترین شکل محقق شوند.
به طور خلاصه، برنامه‌ریزی و اجرای طرح‌های راهبردی برای دستیابی به خودکفایی در تولید دانه‌های روغنی، نه تنها یک وظیفه اقتصادی، بلکه یک مأموریت استراتژیک برای کشور است. این مسیر، با وجود چالش‌ها، فرصتی طلایی برای توسعه بخش کشاورزی ایران و افزایش استقلال اقتصادی آن به شمار می‌رود. اگرچه راهی طولانی پیش رو است، اما حمایت قوی از سوی دولت و خصوصی‌سازی هوشمندانه می‌تواند مسیر رسیدن به اهداف خودکفایی را هموارتر کند. کشاورزان، به عنوان سربازان خط مقدم این جبهه، با پشتکار و همراهی دولت به تحقق این رویا نزدیک‌تر خواهند شد.