بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - روابط هند و ایران در دوران مانموهان سینگ مبتنی بر منافع اقتصادی و ژئوپلیتیک بود. اگرچه فشارهای بین‌المللی و تحریم‌ها روابط را محدود کردند، سینگ توانست توازن خاصی بین همکاری با ایران و حفظ روابط با کشورهای غربی برقرار کند.
هند به احترام درگذشت مانموهان سینگ، نخست‌وزیر پیشین خود که اصلاحات اقتصادی‌اش این کشور را به یک قدرت جهانی تبدیل کرد، 7 روز عزای عمومی اعلام کرد.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
مراسم تدفین ملی برای مانموهان سینگ که روز گذشته (پنجشنبه) در یکی از بیمارستان‌های دهلی‌نو در سن 92 سالگی درگذشت، برگزار خواهد شد. دولت هند در بیانیه‌ای اعلام کرد: «به احترام این شخصیت بزرگ، عزای ملی به مدت 7 روز در سراسر هند اعلام می‌شود.» این دوره عزای عمومی از روز پنجشنبه آغاز شده و تا چهارشنبه آینده ادامه خواهد داشت. طی این مدت، پرچم‌های ملی در سراسر کشور به حالت نیمه‌افراشته درمی‌آید.
زندگی‌نامه و دستاوردها مانموهان سینگ در شهر کوچکی به نام کاه، که اکنون در پاکستان واقع است، متولد شد. او در دانشگاه‌های معتبر کمبریج و آکسفورد در رشته اقتصاد تحصیل کرد و پیش از تصدی مقام نخست‌وزیری، در هیچ پست انتخابی دیگری خدمت نکرده بود.
در دوران نخست‌وزیری وی، اقتصاد هند با نرخ رشد 9 درصد در سال، به یکی از بازیگران مهم عرصه بین‌المللی تبدیل شد و موقعیتی که هند مدت‌ها به دنبال آن بود، تحقق یافت.
روابط با ایران مانموهان سینگ، به‌عنوان نخست‌وزیر هند (2004-2014)، تلاش کرد سیاست خارجی این کشور را متوازن نگه دارد، به‌ویژه در رابطه با کشورهای مهم منطقه‌ای مانند ایران. رابطه هند و ایران در دوران او شامل جنبه‌های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بود که ویژگی‌های زیر را داشت:
روابط اقتصادی واردات انرژی: هند یکی از بزرگ‌ترین واردکنندگان نفت ایران بود. در دوران نخست‌وزیری سینگ، ایران به‌عنوان یکی از تأمین‌کنندگان اصلی نفت هند نقش مهمی ایفا می‌کرد. تحریم‌ها و چالش‌ها: با افزایش فشارهای بین‌المللی و تحریم‌های غرب علیه ایران، روابط اقتصادی هند با ایران دچار چالش‌هایی شد. با این حال، دولت سینگ تلاش کرد ضمن رعایت برخی از تحریم‌های بین‌المللی، روابط تجاری خود با ایران را در حد ممکن حفظ کند. پروژه‌های استراتژیک بندر چابهار: مانموهان سینگ به توسعه بندر چابهار ایران به‌عنوان بخشی از استراتژی هند برای دسترسی به بازارهای افغانستان و آسیای مرکزی اهمیت می‌داد. این بندر به هند کمک می‌کند تا بدون عبور از پاکستان، به مناطق استراتژیک دسترسی پیدا کند. خط لوله صلح: طرح خط لوله گاز ایران-پاکستان-هند (خط لوله صلح) در دوران سینگ یکی از موضوعات مهم بود، اما به دلیل تحریم‌ها و فشارهای آمریکا پیشرفتی نداشت.