بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - دیدارنیوزـ نسرین نیکنام: "جامعه پلاس" در یکی دیگر از سلسله برنامه های خود این بار به سراغ ارزیابی نقاط مشترک زندگی مردم ایران و افغانستان رفت. مهمانان این برنامه سید عسکر موسوی استاد مهمان دانشگاه علامه طباطبایی و صادق کوشکی استاد دانشگاه تهران بودند؛ هر دو از تجربه های مشترک خود در ارتباطات کاری و زندگی گفتند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
ویدیوی این برنامه را می توانید اینجا، یوتیوب و آپارات ببیند.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی در ابتدای این برنامه به سراغ سید عسکر موسوی رفتیم و از او خواستیم درباره تجربه هایش و سال هایی که در ایران درس خوانده و تدریس کرده بگوید و ارزیابی خودش را درباره برگشت مهاجران افغانستان به کشورشان بازگو کند.
"من به عنوان کسی که سال ها روی موضوع مهاجران افغانستان کار کردم می توانم بگویم که در طی سال های گذشته هیچ قانون یکسانی برای برخورد با مهاجران در ایران وجود نداشته و برخوردها با مهاجران همواره تحت تاثیر عوامل مختلف بوده به تعبیری این برخوردها گاهی از روی محبت گاهی از روی کینه است."
او دلیل اصلی این اتفاق ها را عدم مدیریت درست موضوع مهاجرت از سوی متولیان می داند و می گوید: افغانستان و مردم مهاجر افغانستان در دهه های گذشته هیچ وقت شاهد یک برنامه جدی در این زمینه نبودند و همین موضوع سبب می شود که در یک زمانی تمام اخبار و نگاهها علیه افغانستانی ها می شود و مدیران تصمیم می گیرند که مهاجران را با کشور افغانستان برگردانند.
عسکر موسوی ادامه می دهد: علیرغم همه مشکلات، در افغانستان دو سند تدوین شده که یکی مربوط به سازمان ملل و دیگری در خود افغانستان تنظیم و در دوران حزب دموکرات هم به روز رسانی شد و هر دو سند قاعده و قانون دارد.
این استاد دانشگاه تاکید می کند که موضوع مهاجرت مربوط به ذات تکاملی بشر است یعنی نه آن کسی که از ایران مهاجرت می کند و نه آن کسی که به ایران می آید نباید مورد بی مهری قرار بگیرد اما همواره شاهد آن هستیم که موج های متعددی شکل می گیرد که خیلی مناسب نیستند.
در ادامه این نشست سراغ صادق کوشکی رفتیم و از او پرسیدیم که چرا ما در دوره های مختلف شاهد برخوردهای تند علیه مهاجران افغانستانی هستیم و او اینگونه توضیح داد:
"دلیل این اتفاق ها این است که ما نه قبل انقلاب و نه بعد از انقلاب یک سازوکار و قانون درست و حتی یک سازمان مستقل به عنوان متولی اصلی برای مهاجرت نداشتیم. در اوایل انقلاب و حتی در آغاز دهه 60 ما شاهد حضور موج عظیمی از مهاجران افغانستانی و عراقی بودیم که به دلیل شرایط بد کشورشان به ایران آمدند و حتی در همان دوران عده زیادی از مردم کویت به دلیل فرار از جنگی که صدام حسین در کشورشان درست کرده بود به ایران مهاجرت کردند.
کوشکی با اشاره به اینکه درست در همان زمان ترکیه با گلوله از کردهای عراق استقبال کرد، ما در ایران علیرغم درگیر بودن با جنگ و استفاده از سهمیه های کوپنی سفره خود را با مهاجران یکی می دانستیم و از همان نانی که می خوردیم به آنها هم می دادیم و با مساله و بحرانی هم نداشتیم هر چند که برای مدیریت آن شرایط متولی هم نداشتیم. 
این استاد دانشگاه به این موضوع هم اشاره می کند که اکثر کشورها مانند پاکستان کمک های زیادی را از نهادهای بین المللی برای کمک به مهاجران دریافت می کنند در حالیکه ما در ایران چنین حمایتی هم نداریم.
او در بخش دیگری از این گفت و گو به یکی از بندهای قانون عفاف و حجاب با این عنوان که یک خارجی (افغانستانی) می تواند به یک ایرانی بابت پوشش تذکر دهد اشاره می کند و می گوید: طرح این موضوع فقط یک جوسازی رسانه ای است وقتی یک روزنامه تیتر می زند و روی این موضوع مانور می دهد باعث تنش می شود. یک عده معدودی که مطمئنم دلبستگی به ایران ندارند یک خط این قانون را واژگون و به بحران تبدیل کردند.