بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - به گونه ای که ایران در اوج جنگ و مشکلات اقتصادی در سال 1363 در همین کشور ژاپن با همکاری تنی چند از فیلسوفان هنرمندان ،کارآفرینان و استادان رشته های مختلف شرکت می‌کند .اکنون چگونه است که پس از چند سال برپایی ستاد برگزاری نمایشگاه در وزارت صمت و دهها سفر و آماده سازی طرحها و برنامه های مختلف و صرف هزینه های بسیار با دلایل ریب انگیز مالی و عدم همکاری کشور میزبان؛ موجب محرومیت خود خواسته کشور از مواهب عظیم این رویداد می شوند؟
آیا زدودن و پاک کردن صورت مسیله راه حل منطقی است؟
حضور 160 کشور جهان ومیلیونها ببینده و شش ماه متوالی در مهم‌ترین نمایشگاه جهان؛ ویترین مناسبی برا ی معرفی مفاخر فرهنگی، کارآفرینان ، هنرمندان، و اهالی صنعت و فناوری نیست؟
طراحی جامعه آینده برای زندگی بشر ؛ شعار این دوره اکسپو در شهر اوزاکای ژاپن2025 است آیا ما بعنوان مدعی فرهنگ وتمدن چند هزار ساله ، مطاعی برای عرضه نداریم؟
اگر وزارت صمت نتوانسته یا نخواسته با برنامه ریزی مناسب ،هماهنگی با بخش خصوصی مثل اتاق بازرگانی، شرکت های دانش بنیان ،دانشگاه‌ها ،انجمن های علمی، فرهنگی و صنعتی و نهادهای نخبگانی ؛از این فرصت استثنایی بهره برد، چرا کشور باید متضرر گردد؟
مطالبه عمومی اگر چون باشگاههای ورزشی و با انبوه جوانان پر انرژی و با آگاهی چهره های شاخص علمی و فرهنگی صورت گیرد ، بی کفایتی برخی مدیران که همواره با بهانه های واهی ، برای کشور تصمیم سازی می کنند روشن می‌شود و این پرسش اساسی مطرح می شود: اگر چار سال مجال لازم برای برنامه ریزی و هماهنگی جهت حضور در یک نمایشگاه که وظیفه اصلی شماست کافی نیست پس چه ضرورتی به وجود سازمان عریض نمایشگاهها ست؟‌
تصمیم شگفتانه دولت مبنی برعدم حضور در این صحنه جهانی با شعار اصلی تعامل و ‌ارتباطات جهانی ناسازگار است واین تصمیم ضربه اساسی به فرهنگ، اقتصاد ، تجارت و صنعت کشور است ‌و اگر مجال تجدید نظر نیست حداقل زمینه حضور بخش خصوصی را فراهم کنید.
اکنون اعتماد و برون سپاری به نهادهای مستقل ضرورتی انکار ناپذیر است.
ساختار سازمانی نهادهای بر گزاری مراسم جهانی،باید دگرگون شود تا با تغییر مدیریتها دچار اخلال نگردد واین مستلزم ارتباط ساده و صمیمی دولت با نخبگان و شخصیت های صاحب رای است.
کد خبر 2005826