بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - پیوستن به FATF بدون تضمین‌های اقتصادی و رفع تحریم‌ها نمی‌تواند تأثیر مثبتی بر وضعیت اقتصادی ایران داشته باشد.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- ریحانه سپهری: ایران در سال‌های اخیر با چالش‌های متعددی در زمینه سیاست خارجی و اقتصادی مواجه بوده است. این چالش‌ها شامل فشار‌های اقتصادی ناشی از تحریم‌های آمریکا، نیاز به انطباق با قوانین بین‌المللی و ظهور قدرت‌های جدید جهانی مانند گروه بریکس می‌باشد.
فشار‌های اقتصادی ناشی از سیاست فشار حداکثری ترامپ، به‌ویژه در زمینه تحریم‌های نفتی و مالی، بر اهمیت FATF و لوایح مرتبط با آن تأکید می‌کند. حامیان FATF معتقدند که پیوستن به این کنوانسیون‌ها می‌تواند مشکلات اقتصادی و روابط بانکی ایران را حل کند. به عنوان مثال، برخی مقامات ادعا کرده‌اند که بدون FATF، ایران نمی‌تواند به پیمان شانگهای بپیوندد. اما واقعیت این است که با وجود قرار گرفتن در لیست سیاه FATF، ایران توانسته است به پیمان شانگهای بپیوندد و روابط بانکی خود را با کشور‌هایی مانند روسیه بهبود بخشد.
پذیرش کنوانسیون مبارزه با تأمین مالی تروریسم (CFT) به دلیل تعریف غیر اصولی آمریکا از تروریسم، می‌تواند محدودیت‌هایی را برای حمایت ایران از گروه‌های مقاومت منطقه‌ای ایجاد کند. از سوی دیگر، عدم پذیرش این کنوانسیون نیز می‌تواند منجر به قرار گرفتن ایران در لیست سیاه FATF و محدودیت‌های بیشتر بانکی شود. بنابراین، پیوستن به FATF به تنهایی نمی‌تواند تضمینی برای بهبود وضعیت اقتصادی ایران باشد، زیرا تحریم‌های آمریکا همچنان مانع جدی در روابط بانکی بین‌المللی باقی خواهند ماند.
ظهور گروه بریکس و تغییر موازنه قدرت جهانی گروه بریکس به عنوان یک بلوک قدرتمند اقتصادی و سیاسی در حال ظهور است که می‌تواند موازنه قدرت جهانی را تغییر دهد. این گروه با هدف کاهش وابستگی به دلار و تقویت ارز‌های محلی در تجارت بین‌المللی، به دنبال ایجاد سیستم‌های مالی جایگزین است. ظهور بریکس به عنوان یک تهدید برای هژمونی آمریکا تلقی می‌شود و ایران باید روابط خود را با کشور‌های عضو این گروه و سایر اقتصاد‌های نوظهور گسترش دهد تا وابستگی خود به غرب را کاهش دهد.
در نهایت، ایران باید با اتخاذ رویکردی محتاطانه و استراتژیک، از فرصت‌های ناشی از ظهور گروه بریکس بهره‌برداری کند و از تکرار اشتباهات گذشته پرهیز نماید. پیوستن به FATF بدون تضمین‌های اقتصادی و رفع تحریم‌ها نمی‌تواند تأثیر مثبتی بر وضعیت اقتصادی ایران داشته باشد. بنابراین، تصمیم‌گیری درباره پیوستن به لوایح FATF باید با در نظر گرفتن منافع استراتژیک ایران و در زمان مناسب انجام شود. این رویکرد می‌تواند به تقویت موضع دیپلماتیک ایران کمک کند و از ارائه امتیازات یکجانبه بدون دریافت تضمین‌های اقتصادی جلوگیری نماید.
ایران باید به جای تکیه بر FATF، به تقویت روابط اقتصادی با کشور‌هایی مانند چین، روسیه و هند بپردازد تا فشار‌های اقتصادی را کاهش دهد و از این طریق به بهبود وضعیت اقتصادی خود کمک کند.
ریحانه سپهری؛ دانشجوی کارشناسی مهندسی آب دانشگاه اراک