بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - - در حالی که جی‌دی ونس وارد گرینلند شد، دولت ترامپ از یک تأییدیه غیرمنتظره برای اولین گسترش احتمالی سرزمینی آمریکا از سال 1947 دریافت کرد: ولادیمیر پوتین. به گزارش گاردین، در یک نشست سیاست‌های قطب شمال در شهر مورمانسک روسیه، پوتین بیشتر از هر مقام آمریکایی تاکنون از طرح ترامپ برای الحاق گرینلند حمایت کرد و استدلالی تاریخی ارائه داد که به‌طور مشکوکی برای طرح‌های سرزمینی خود روسیه در اوکراین مناسب به نظر می‌رسید.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
پوتین اشاره کرد که طرح‌های آمریکا برای تصاحب گرینلند ممکن است در نگاه اول غافلگیرکننده به نظر برسد، اما او معتقد بود که این نظریه‌ها چیزی جز سخنان بی‌پایه از سوی دولت جدید آمریکا نیست. به گزارش گاردین، او توضیح داد که آمریکا در دهه 1960 قصد خرید گرینلند را داشت، اما کنگره این توافق را تأیید نکرد. همچنین، آمریکا در دهه 1940 از اشغال نازی‌ها توسط گرینلند جلوگیری کرده و پیشنهاد خرید آن را رد کرده بود.
پوتین همچنین به خرید آلاسکا توسط آمریکا در سال 1867 اشاره کرد که در ابتدا در آمریکا تمسخر شد، اما اکنون به عنوان یک معامله موفقیت‌آمیز شناخته می‌شود. او نتیجه گرفت که کشورهای بزرگ همیشه آرزوهای سرزمینی دارند و معامله‌های زمین و الحاقات چیزی جز یادگارهای تاریخی نیستند؛ بلکه یک واقعیت مدرن است.
پوتین ادامه داد که موضوع گرینلند به دو کشور خاص مربوط می‌شود و هیچ ربطی به روسیه ندارد. او تأکید کرد که روسیه به دفاع از منافع خود در قطب شمال در برابر کشورهای "خطرناک" مانند فنلاند و سوئد ادامه خواهد داد.
دلایل حمایت پوتین از طرح ترامپ روشن است. به گزارش گاردین، در حالی که قدرت آمریکا در اروپا کاهش می‌یابد، کرملین فرصتی را برای تأسیس "جهان چندقطبی" خود می‌بیند، که در آن تسلط بر مناطق نفوذ به ویژه در اوکراین و بلاروس را به دست می‌آورد. پوتین از زمان سخنرانی خود در مونیخ در سال 2007 علیه هژمونی آمریکا موضع‌گیری کرده و اکنون با رئیس‌جمهوری روبه‌رو است که دیدگاه مشابهی در مورد نظم پس از جنگ دارد.
مفهوم پوتین مبنی بر اینکه کشورهای دیگر باید به مسائل خود رسیدگی کنند، با دیدگاه معامله‌گرایانه ترامپ هماهنگ است که از سازمان‌های فراملی و اتحادیه‌هایی که پس از جنگ جهانی دوم شکل گرفته‌اند، بدبین است. ترامپ از سازمان‌هایی مانند سازمان ملل، دادگاه بین‌المللی کیفری و حتی بلوک‌های اقتصادی مانند اتحادیه اروپا انتقاد کرده است.
با کاهش قدرت آمریکا در سطح جهانی، کاخ سفید اعلام کرده که در نیم‌کره غربی به دنبال اهدافی مشابه با دکترین مونرو در سال 1823 است، زمانی که آمریکا خود را حافظ این نیم‌کره معرفی کرد. هر بار که ترامپ از بازپس‌گیری کانال پاناما یا تبدیل کانادا به ایالت پنجاه‌ویکم صحبت می‌کند، کرملین به عنوان متحدی مشتاق از این دیدگاه حمایت می‌کند و آن را در نظم جهانی جدید خود منعطف می‌بیند.