چاپ

ایرانیان جهان - مهدی کریمی تفرشی، فعال سیاسی نوشت: سرزمین عجیبی است ایران و مردمانی عجیب تر دارد که در این جغرافیای پرآشوب زندگی می کنند....
این روزها پر از خبرهای جنجالی است و هر روز در گوشه ای از خاورمیانه یک بمب رسانه ای منفجر می شود و گاهی این بمب ها واقعی هستند که در لبنان منفجر می شوند و فرماندهی از مقاومت را به آسمان می فرستند اما به نظر من مهمترین اتفاق این هفته نماز جمعه بود نه از آن سبب که به نسبت نماز جمعه های قبل جمعیت خیلی بیشتری آمده بودند و نه از آن سبب که مقام معظم رهبری بعد از مدت ها امامت جمعه را به عهده گرفتند.
...
اعجاب نماز جمعه حتی از آن جهت هم نبود که به تصوری عجیب و غیرمستند، می گفتند که ممکن است اسراییل نماز جمعه را هدف قرار دهد و بر خلاف انتظار مردم بیشتر آمدند.... از آن جهت می گویم نماز جمعه هفته گذشته مهمترین اتفاق بود که خیلی ها آمدند که اصلا انتظار نداشتیم.
وی در ادامه نوشت: یکی توییت زده بود که هفته قبل این موقع در زندان اوین بودم و امروز در نماز جمعه! آن یکی فیلسوف می گوید بعد از سال ها به نماز جمعه آمده است.... می توان گفت این نماز جمعه در شرایطی که کشور بیش از هر زمانی زیر بار تهدید خارجی است به موقعیتی برای نمایش همبستگی و یکپارچگی ملی تبدیل شد که به جرات می توان گفت در خاورمیانه یا به تعبیری در غرب آسیای فقط در این جغرافیا وجود داشته است. «ما یک ملتیم»
کاش حکومت قدر این همبستگی را بداند و کاش به دور و بر خود نگاهی بکند و ببیند که کشورهای پیرامون ما همه و همه در حسرت تجربه چنین همبستگی در جامعه خود هستند.... جامعه ما هم اکنون در بحران های اقتصادی و اجتماعی با چاشنی تنگ نظری ها و لجاجت های برخی از گروه های تندرو غوطه می خورد و هر روز یکی از میان مردم از رفتارها و سیاست ها و برنامه های نابجای نظام تصمیم گیر کشور زخمی بر می دارد اما در این اوضاع ناگهان می بینیم که وقتی کیان کشور به خطر می افتد همان ها که از حکم رانان ضربه خورده اند ، باز هم به میدان می آیند و به یادمان می آورند که «ما یک ملتیم» حس همبستگی در میان ایرانیان ریشه ای عمیق دارد.
شاید این همبستگی به دلیل تنهایی ایرانی هاست. تنهایی طولانی مدت و عمیقی که مردمان این سرزمین از هر زبان و گویش و نژاد و طایفه ای در این جغرافیا در طول تاریخ هر بار به شکلی، با آن دست به گریبان بوده اند....
ایرانیان آن روزهایی که زمین زیر سم اسبان مغول های خونخوار و دیوانه می لرزید تنها و غربت زده ، تا جایی که توانستند مقاومت کردند و بعد هم ماندند و بعد از به خاک نشستن گرد سم اسبان مهاجمان غارتگر سرزمین خود را از نو ساختند....
ایرانیان در هجوم اعراب هم تنها بودند. به خصوص در دوره امویان که می‌خواستند همه را عرب کنند. ایرانیان هم اسلام را می خواستند و هم فرهنگ و پیشینه خود را. آنها هم می خواستند مسلمان باشند و هم ایرانی بمانند. تحقق این خواسته در جهان آن روز که اعراب سیطره یافته بودند و اموی ها غیر عرب را به هیچ هم نمی انگاشتند، دشوار بود اما ایرانی ها ماندند و ایرانیت خود را هم نگه داشتند و عرب نشدند.
آنها اسلام را از تفکرات اموی تمییز دادند و با برافراشتن پرچم اهل بیت و پیروی از سلاله پاک رسول، هم هویت ایرانی خود را بازیابی کردند و هم اسلام واقعی را به عنوان دین خود برگزیدند. ایران سرزمین عجیبی است و مردمانش عجیب ترینند....
در نماز جمعه اخیر همه آمده بودند حتی آنها که منتقدان جدی حاکمیت اند. آنها که صرفا به خاطر یک اظهار نظر از حاکمان زخم خورده اند و انتظار می رفت بین آنها و جامعه فاصله ای افتاده باشد اما آنها هم آمدند چون به درستی می دانند که این خانه باید بماند.
اگر حاکمیتی هست که درک درستی ندارد و دوست و دشمن را از هم تشخیص نمی دهد و هزاران انتقاد به صدر و ذیل تصمیمات آن هست اما قرار نیست به خاطر انتقاد به حاکمیت، خانه را خراب کنیم و یا به تخریب گران لبخند بزنیم....
می گویند انگلیسی ها خیلی تلاش کرده اند که هویت ملی ایرانی ها را از بین ببرند ، همان کاری که در هند کردند و هندی ها را از گذشته شان با تغییر زبانشان جدا کردند، همان سیاست را هم در ایران دنبال می کردند اما یک مانع بزرگ انگلیسی های مکار را ناکام گذاشت و آن روح حاکم بر جامعه ایرانی است که هوشمندانه می فهمد کجاست و چه باید بکند.
ایرانی ها شاید به سبب ضعف در مدیریت و آشفتگی در نظام حکمرانی در جهان امروز عقب افتاده باشند و خیلی از سختی ها و ناکارآمدی ها آزارشان دهد. حتی شاید نمی دانند که مثلا با تورم و فساد چه کنند اما آنها یک چیز را خوب فهمیده اند ایران باید بماند و هویت ایرانی را نباید فراموش کرد.... ما ایرانی هستیم،ایرانی مسلمان و لزومی ندارد عرب شویم
ما ایرانی هستیم،ایرانی مسلمان و لزومی ندارد عرب شویم یا غربی یا مغول و یا هر هویت دیگری. وقتی خودمان هویت داریم به هویت های دیگر نیازی نداریم...