چاپ

ایرانیان جهان - تین نیوز |
استانداردهای ایمنی خط آهن اداره فدرال راه آهن آمریکا (FRA) یک سیستم طبقه بندی با 9 کلاس خط را تعیین می کند که هر یک الزامات خاصی را برای سرعت، نگهداری، هندسه و اجزای ساختاری تعریف می کنند. این سیستم یک چارچوب سلسله مراتبی ایجاد می کند که کیفیت خط را مستقیماً با سرعت های مجاز و الزامات ایمنی مرتبط می سازد (با سابقه 50+ ساله).
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
طبقه بندی سرعت: این سیستم از کلاس 1 (16 کیلومتر در ساعت باری، 24 کیلومتر در ساعت مسافری) تا کلاس 9 (322 کیلومتر در ساعت فقط مسافری) را شامل می شود. کلاس های بالاتر به استانداردهای نگهداری سختگیرانه تر و بازرسی های پرتکرار نیاز دارند. کلاس های 6 تا 9 منحصراً برای عملیات مسافری و نشان دهنده الزامات سختگیرانه خطوط پرسرعت است.
الزامات هندسی خط: رواداری عرض خط با افزایش کلاس ها سختگیرانه تر می شود، از 25- تا 45 میلی متر (م م) برای کلاس 1 تا 13- تا 19 م م برای کلاس 9، (عرض خط 1435)، انحراف مجاز از 76 م م (در 19 متر) برای کلاس 1 به 13 م م برای کلاس 9.
- استانداردهای قوس افقی، محدودیت های قوس با افزایش کلاس سختگیرانه تر می شود: کلاس 1 شعاع 132 متر، کلاس 2 شعاع 181 متر، کلاس 3 شعاع 229 متر، کلاس 4 شعاع 344 متر، کلاس های 5-9 افزایش تدریجی حداقل شعاع قوس
- الزامات قوس قائم، محدودیت های شیب و طول قوس قائم بر اساس کلاس متفاوت است: کلاس های 1-3 حداکثر فراز 25 درهزار و حداقل طول قوس 30 متر به ازای هر 1% تغییر، کلاس های 4-5 حداکثر فراز 20 درهزار، حداقل طول قوس 45 متر به ازای هر 1% تغییر، کلاس های 6-9 حداکثر فراز 15% حداقل طول قوس 61 متر به ازای هر 1% تغییر
- مشخصات زیرسازی خط، حداقل عمق بستر با کلاس خط افزایش می یابد: کلاس های 1-2: حداقل عمق 300 میلی متر (م م)، کلاس های 3-4: حداقل عمق 450 م م، کلاس های 5-6: حداقل عمق 600 م م، کلاس های 7-9: حداقل عمق 750 م م
- الزامات ظرفیت باربری و تراکم خاکریز نیز افزایش می یابد: کلاس های 1-3: حداقل 110 کیلوپاسکال (ک پ)، کلاس های 4-5: حداقل 138 ک پ، کلاس های 6-7: حداقل 165 ک پ، کلاس های 8-9: حداقل 200 ک پ
- بالاست و زیر بالاست، الزامات عمق با کلاس خط افزایش می یابد: کلاس های 1-2: حداقل 150 و 100 م م، کلاس های 3-4: حداقل 200 و 150 م م، کلاس های 5-6: حداقل 250 و 200 م م، کلاس های 7-9: حداقل 300 و 250 م م،
- الزامات بازرسی خط، تناوب با افزایش کلاس خط افزایش می یابد: کلاس های 1-2: ماهانه، کلاس های 3-4: هفتگی، کلاس 5: دو بار در هفته، کلاس های 6-7: روزانه تا دو بار در روز، کلاس های 8-9: دو بار در روز به علاوه پایش مداوم
- ملاحظات خاص: 1- خصوصیات خاک، تأثیرات اقلیمی، الزامات زهکشی، ملاحظات لرزه ای، 2- حجم ترافیک، بارمحوری، سرعت، دسترسی نگهداری، 3- علائم، سیستم های پایش، قابلیت های اضطراری، 4- تناوب بازرسی ، مستندسازی، پرسنل
این استانداردها حداقل الزامات را نشان می دهند و بسیاری از راه آهن ها بر اساس نیازهای عملیاتی و شرایط محلی، استانداردهای بالاتری را رعایت می کنند. پایش و آزمایش منظم، انطباق را تضمین می کند و برای کلاس های بالاتر خط، ارزیابی های پرتکرار مورد نیاز است. این سیستم انعطاف پذیری لازم را برای راه آهن ها فراهم می کند تا بر اساس نیازهای تجاری، استانداردهای مختلف خط را حفظ کنند و در عین حال ایمنی را از طریق معیارهای واضح و قابل اندازه گیری تضمین نمایند.
قابل توجه : طبقه بندی خطوط در استاندارد UIC714 از نگاه ترافیک ارائه شده که رویکردی متفاوت با FRA است(تین 268281).
با طبقه بندی خطوط خطوط فرعی و ...، علاوه بر کاهش زمان و هزینه توسعه شبکه ریلی برای بخش ساخت و امکان تکمیل سریعتر طرح های نیمه تمام ریلی، هزینه نگهداری شبکه نیز برای راه آهن کاهش می یابد که دستورالعمل هایی در این زمینه در سالهای 1378 و 1379 در اداره کل خط صادر و به نواحی راه آهن (مناطق) ابلاغ گردید (تین 236718، 239012، 259558).
برای تحقق این اهداف در توسعه خطوط اصلی باید آیین نامه 288 سازمان برنامه تغییر یابد ولی در مورد خطوط فرعی این امر تصمیم داخلی راه آهن لازم است که نمونه آن پیشنهاد 790525 به معاونت فنی برای طبقه بندی خطوط فرعی به چهار سطح می باشد.
دانلود فایل