ایرانیان جهان - اقتصاد24- b1 لنسر (B-1B Lancer) که نمادی از دهه‌های آخر جنگ سرد به شمار می رود، در اصل به عنوان یک بمب افکن هسته‌ای استراتژیک با قابلیت انجام پرواز در ارتفاع کم برای مخفی ماندن از رادار‌های هشدار اولیه شوروی طراحی شد. با پایان جنگ سرد، b 1 لنسر به طور گسترده برای پشتیبانی از عملیات های هوایی نزدیک و ماموریت‌های بمباران تاکتیکی نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا استفاده شده است.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
B-1 چند ماموریتی که بزرگترین محموله سلاح‌های هدایت شونده و غیر هدایت شونده را حمل می‌کند، به عنوان ستون فقرات نیروی بمب افکن دوربرد آمریکا محسوب می‌شود. این بمب افکن می‌تواند به سرعت مقادیر عظیمی از سلاح‌های دقیق و غیردقیق را در هر نقطه از جهان تحویل دهد.
تاریخچه توسعه b1 لنسر B-1A در ابتدا در دهه 1970 به عنوان جایگزینی برای B-52 توسعه یافت. چهار نمونه اولیه از این بمب افکن راهبردی دوربرد و پرسرعت (2.2 ماخ) در اواسط دهه 1970 توسعه و آزمایش شد، اما این برنامه در سال 1977 قبل از شروع به تولید لغو شد. آزمایش پرواز تا سال 1981 ادامه یافت.
B-1B یک نوع بهبود یافته است که توسعه آن توسط دولت ریگان در سال 1981 آغاز شد. تغییرات عمده شامل افزودن ساختار اضافی برای افزایش بار 74000 پوندی، رادار بهبود یافته و کاهش سطح مقطع رادار بود.
اولین B-1 تولیدی در اکتبر 1984 پرواز کرد و اولین B-1B در ژوئن 1985 به پایگاه نیروی هوایی دیس در تگزاس تحویل داده شد. قابلیت عملیاتی اولیه در 1 اکتبر 1986 به دست آمد. B-1B نهایی در 2 مه 1988 تحویل داده شد.
بیشتر بخوانید: بی 52 ؛ بمب افکن بی رحم و مرگبار آمریکا
رکوردهای b1 لنسر B-1B تقریباً 50 رکورد جهانی برای سرعت، بار، برد و زمان صعود در کلاس خود دارد. انجمن ملی هوانوردی B-1B را برای تکمیل یکی از 10 رکورد به یاد ماندنی‌ترین پرواز در سال 1994 به رسمیت شناخت. آخرین رکورد‌ها در سال 2004 رسمی شدند.
عملیات‌های b1 لنسر B-1B برای اولین بار در نبرد برای پشتیبانی از عملیات علیه عراق در طول عملیات روباه صحرا در دسامبر 1998 استفاده شد. در سال 1999، شش فروند B-1 در عملیات نیرو‌های متفقین مورد استفاده قرار گرفت. در طول شش ماه اول عملیات آزادی پایدار، هشت فروند B-1 نزدیک به 40 درصد از کل تناژ تحویل شده توسط نیرو‌های هوایی ائتلاف را کاهش دادند.
ویژگی‌های b1 لنسر B-1 لنسر یک سیستم تسلیحاتی بسیار همه کاره و چند ماموریتی است. رادار دیافراگم مصنوعی B-1B قادر به ردیابی، هدف قرار دادن و درگیری وسایل نقلیه در حال حرکت و همچنین حالت‌های خود هدف گیری و تعقیب روی زمین است. علاوه بر این، یک سیستم ناوبری اینرسی به کمک سیستم موقعیت یاب جهانی بسیار دقیق، خدمه هواپیما را قادر می‌سازد بدون کمک ناوبری زمینی حرکت کنند و همچنین با اهدافی با دقت بالایی درگیر شوند. رادیو‌های کامبت تراک 2 یک اتصال امن فراتر از خط دید را فراهم می‌کند.
به گزارش اقتصاد24 در یک محیط هدف گیری حساس به زمان، خدمه هواپیما می‌توانند از داده‌های هدف گیری از مرکز عملیات هوایی ترکیبی در مسیر کامبت تراک 2 استفاده کنند و سپس به اهداف جدید سریع حمله کنند. این توانمندی به طور موثر در عملیات آزادی پایدار و آزادی عراق به نمایش گذاشته شد.
فرم پیکربندی ترکیبی بال/بدنه B-1B، بال‌های هندسی متغیر و موتور‌های پس‌سوخت توربوفن ضمن فراهم کردن برد طولانی، مانورپذیری و سرعت بالا برای این بمب افکن در عین حال موجب افزایش بقای آن می شود.
تجهیزات جنگ الکترونیک b1 لنسر تجهیزات پارازیت الکترونیکی خود حفاظتی B-1B، گیرنده هشدار رادار (ALQ-161) و سیستم اقدامات متقابل، یک سیستم دفاعی یکپارچه و قوی است که از نفوذ به حریم هوایی متخاصم پشتیبانی می‌کند. سیستم اقدامات متقابل الکترونیکی ALQ-161 طیف کامل ساطع کننده‌های تهدید دشمن را رصد و شناسایی می‌کند و سپس تکنیک پارازیت مناسب را به صورت خودکار یا از طریق ورودی‌های اپراتور اعمال می‌کند.
مشخصات فنی کلی B-1 لنسر نوع: هواپیما‌های نظامی / هواپیما‌های بمب افکن نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا
سازنده: بوئینگ
اپراتور: نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا
تسلیحات: 84 بمب 500 پوندی Mk-82 یا 24 بمب 2000 پوندی Mk-84. تا 84 مین دریایی Mk-62، 500 پوندی یا 8 مین دریایی Mk-65 Quick Strike 2000 پوندی؛ 30 مهمات خوشه‌ای (CBU-87، 89، 97) یا 30 مهمات ارتقاء یافته (CBU-103، 104، 105). تا 24 مهمات 2000 پوندی GBU-31 یا 15، 500 پوندی GBU-38 مهمات حمله مستقیم مشترک؛ حداکثر 24 موشک AGM-158A مشترک هوا به سطح و مهمات حمله مستقیم لیزری GBU-54
موتور: 4 موتور توربوفن جنرال الکتریک F101-GE-102 با پس سوز
سرعت: 900 مایل در ساعت (1.2 ماخ در سطح دریا)
برد: بین قاره‌ای
خدمه: چهار نفر (فرمانده هواپیما، کمک خلبان و دو افسر سیستم‌های تسلیحاتی)
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی