چاپ

ایرانیان جهان - به گزارش خبرنگار بین الملل خبرگزاری موج
، 20 ژانویه سال جاری میلادی(یکم بهمن ماه)، دونالد ترامپ به طور رسمی کرسی ریاست جمهوری آمریکا را از جو بایدن تحویل خواهد گرفت و چهل و هفتمین رئیس جمهور تاریخ آمریکا می شود. در این چهارچوب، بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران با طرح دیدگاه های گوناگون سعی دارند به رمزگشایی از جنس رویکردهای ترامپ در حوزه های مختلف حکمرانی آمریکا، در قالب دولت آتی وی بپردازند.
در این رابطه، عرصه سیاست خارجی یکی از مهمترین حوزه هایی است که تمرکز ترامپ معطوف به آن است. ترامپ در روزهای اخیر رفتارها و مواضع عجیب و غریب در مورد رویکردهای دولتش به حوزه سیاست خارجی کم نداشته است. در این معادله، بسیاری معتقدند که طیف رقبا و مخالفان آمریکا باید از همین حالا خود را آماده مقابله با سیاست های خصمنانه ترامپ کنند. با این همه، واقعیت ماجرا این است که حتی دوستان و متحدان آمریکا نیز از اقدامات و رویه های آتی ترامپ در امان نخواهند بود. به بیان ساده تر، آن ها نیز نگرانی های جدی در مورد ترامپ دارند که عمده محرک های آن تحت تاثیر دو مولفه است.
اول اینکه ترامپ فی الذات شخصیتی پیش بینی ناپذیر دارد. وقتی این مولفه را در کنار این مساله مد نظر داشته باشیم که ترامپ تا حد زیادی هویت سیاسی خود را از منظر پوپولیسم و رفتارهای پوپولیستی تعریف می کند، ابعاد ماجرا ماهیت جدی تری را برای متحدان و دوستان بین المللی آمریکا می گیرد. به بیان ساده تر، شرکای بین‌المللی آمریکا به خوبی می دانند که ترامپ هر لحظه می تواند تغییر جهت دهد و مواضعی را اتخاد کند که کاملا در نقطه مقابلِ منافع آن ها است.
یکی از مهمترین حوزه های نگرانی آن ها نیز بحث وضع تعرفه های گمرگی احتمالی از سوی ترامپ علیه اقتصادهای اروپایی است. موضوعی که هم ترامپ و هم تیم اقتصادی او به صراحت به آن اشاره داشته اند. این مساله اگر محقق شود به معنای آن خواهد بود که متحدان اروپایی آمریکا سالیانه میلیاردها یورو را از دست خواهند داد. از این رو، شخصیت غیرقابل پیش بینی و ماجراجوی ترامپ، اصلی ترین مولفه ای است که دوستان و متحدان آمریکا را نسبت به رویه های آتی او نگران می کند.
نکته دوم اینکه ترامپ در حوزه سیاست خارجی تا حد زیادی تمامیت خواه است. این بدان معناست که وی یا همه چیز را می خواهد و یا به دنبال نابودی آن ها است. این رویکرد در قالب معادلات دیپلماتیک و تعاملات بین‌المللی به هیچ عنوان پذیرفته شده نیست و کشورها از دریچه تعامل و همکاری با یکدیگر سعی دارند تا منافع خود را تامین کنند.
ترامپ فضای سیاست بین الملل را تا حد زیادی معطوف به منافع آمریکا می بیند و حس می کند نظام کنونی جهان ساخته شده تا در خدمت منافع واشینگتن باشد. این حس تمامیت خواهی نیز کشورهای مختلف در اقصی نقاط جهان از جمله شرکای سنتی آمریکا در دنیا را نگران می کند. کما اینکه در دوره نخست حضور ترامپ در قدرت نیز به عینه شاهد تیره شدن روابط آمریکا با متحدان این کشور در غرب و شرق عالم بودیم.