چاپ

ایرانیان جهان - دیدارنیوزـ مصطفی آب روشن: در دنیای امروز، سیاست‌های بین‌المللی و روابط دیپلماتیک یکی از عوامل کلیدی در تعیین سرنوشت کشور‌ها به شمار می‌رود. با مرور وقایع اخیر منطقه در می‌یابیم که جمهوری اسلامی ایران، با چالش ها‌ی متنوعی در عرصه داخلی و خارجی مواجه است. یکی از موضوعات پیش رو، ضرورت مذاکره مستقیم با ایالات متحده آمریکا، به ویژه در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ است این یک واقعیت اجتناب‌ناپذیر است که مذاکره مستقیم و روش‌های دیپلماتیک به کاهش تنش‌ها، احیای اقتصاد، تقویت امنیت ملی، بهبود روابط منطقه‌ای و ایجاد فرصت‌های جدید برای تغییرات داخلی کمک می‌کند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
عدم مذاکره و دشمنی‌های کور و غیر متقاعد کننده بخصوص در وضعیتی که ایران در ان قرار گرفته است، اخرین فرصت تاریخی برای پیشرفت و توسعه کشور را به مخاطره می‌اندازد، زیرا موجودیت حکومت ایران به شدت مورد تهدید است. تحریم‌ها به عنوان یکی از ابزار‌های فشار سیاسی و اقتصادی، همواره در تاریخ معاصر ایران نقش مهمی ایفا کرده است. این تحریم‌ها نه تنها بر اقتصاد کشور تأثیر گذاشته‌اند، بلکه به طور مستقیم بر ساختار اجتماعی و سیاسی جامعه نیز موثر بوده است.
در این میان، سوداگران تحریم، از این وضعیت بحرانی بهره‌برداری کرده و فقط به فکر تامین منافع حزبی و گروهی خود بوده اند. بازیگران پشت پرده در بدنه حاکمیت، همانند موج موافق جامعه ایران را در مرز فروپاشی اقتصادی و اجتماعی سوق داده اند. تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران به ویژه در سال‌های اخیر، موجب کاهش شدید درآمد‌های نفتی، افزایش نرخ ارز، تورم افسار گسیخته و کاهش قدرت خرید مردم شده است.
این وضعیت اقتصادی نه تنها معیشت روزمره مردم را در وضعیت بحرانی قرار داده، بلکه موجب افزایش بیکاری و کاهش سرمایه‌گذاری‌های خارجی نیز شده است. در این شرایط، سوداگران تحریم با استفاده از نوسانات بازارو کمبود کالاها، اقدام به احتکار و افزایش قیمت‌ها کرده و از این طریق سود‌های کلانی کسب می‌کنند.
در بدنه حاکمیت ایران، مافیا‌هایی وجود دارند که از تحریم‌ها تغذیه می‌کنند. این سوداگران تحریم معمولاً افراد و گروه‌هایی هستند که نهاد‌های دولتی و نظامی را متقاعد به عدم مذاکره و یا بحران افکنی می‌کنند تا از این موقعیت‌های استثنایی برای تأمین منافع شخصی بهره برداری کنند. این افراد با ایجاد شبکه‌های غیر رسمی و استفاده از رانت‌های اقتصادی، قادرند کالا‌ها را با قیمت‌های گزاف به بازار عرضه کنند و از این طریق ثروت هنگفتی را جمع‌آوری کنند. علاوه بر تأثیرات اقتصادی، تحریم‌ها موجب بروز بحران‌های اجتماعی نیز شده‌اند.
افزایش نارضایتی عمومی، اعتراضات خیابانی و بی‌اعتمادی شدید به سیستم حکومتی از جمله پیامد‌های این وضعیت نابسامان است. مردم احساس می‌کنند که در شرایط بحرانی، عده‌ای خاص از وضعیت سوءاستفاده می‌کنند و این احساس نابرابری و بی‌عدالتی می‌تواند به تشدید تنش‌های اجتماعی منجر شود. برخی گروه‌های سیاسی از وجود تحریم‌ها به عنوان ابزاری برای تقویت موضع خود در برابر رقبای سیاسی استفاده می‌کنند. این گروه‌ها در خارج با ترویج ایران هراسی و در داخل کشور به عنوان حامیان "مبارزه بر علیه استکبارامریکا" فعالیت می‌کنند و با عوام فریبی و تحریک احساسات عمومی، امریکا ستیزی و ایران هراسی را تسری می‌دهند.
رسانه‌ها و نهاد‌های تبلیغاتی که به پوشش اخبار مرتبط با تحریم‌ها و اثرات آن می‌پردازند، ممکن است از این وضعیت نیز سود ببرند. با توجه به افزایش حساسیت عمومی نسبت به مسائل اقتصادی و سیاسی، این رسانه‌ها می‌توانند با تولید محتوا در این زمینه، توجه بیشتری جلب کنند. جنگ سرد میان ایران و امریکا نه تنها اقتصاد ایران را به مرز فرو پاشی رسانده، بلکه به بحران‌های اجتماعی نیز دامن زده است.
به طور کلی، وجود تحریم‌ها و دامن زدن به رویکرد عدم مذاکره با آمریکا، تنها منافع گروهی تمامیت خواه را که از وضعیت موجود بهره کشی می‌کنند تامین می‌کند. در حالی که این خیانت پنهان برای عموم مردم ایران مشکلات ویرانگرمعیشتی و برای حاکمیت نیز چالش‌های بی پایانی به ارمغان آورده است.