چاپ

ایرانیان جهان - سرگئی ریابکوف روز چهارشنبه در سخنانی در جمع اعضای هیأت علمی مؤسسه مطالعات آمریکا و کانادا آکادمی ملی علوم روسیه افزود:‌ ما امروز نمی‌توانیم درباره میزان مذاکره‌پذیری دولت جدید آمریکا مطلبی بگوییم، اما با این حال، در مقایسه با ناامیدی از جو بایدن رئیس‌جمهور سابق آمریکا در همه جنبه‌ها، فرصت کوچکی برای امروز وجود دارد.
به گزارش سلام نو به نقل از ایرنا، معاون وزیر امور خارجه روسیه افزود: بنا بر این، درک این موضوع اهمیت زیادی دارد که باید با چه چیزی و با چه کسی معامله کنید، بهترین راه برای ایجاد روابط با واشنگتن، به حداکثر رساندن فرصت‌ها و به حداقل رساندن خطرات چیست.
وی خاطرنشان کرد: احتمالاً شاهد افزایش تنش‌های داخلی آمریکا و حتی رویارویی‌ها در داخل این کشور خواهیم بود.
ریابکوف تأکید کرد: این سؤال که این وضعیت چگونه بر خطوط سیاست خارجی ایالات متحده تأثیر می گذارد، مستلزم توجه دقیق است.
دوران ترامپ، غیرقابل پیش‌بینی
معاون وزیر امور خارجه روسیه همچنین گفت:‌ دوره آتی ریاست‌جمهوری ترامپ نه تنها شامل تعداد قابل توجهی از چالش‌ها، بلکه با افزایش سرعت تغییرات و درجه بالایی از غیرقابل پیش بینی بودن و پیش‌بینی پذیری ضعیف به معنای گسترده در روابط بین‌الملل به ویژه در ارتباط با گفت‌وگوی روسیه و آمریکا همراه است.
وی با بیان اینکه در این شرایط، تحقیق، تحلیل و پیش‌بینی و هرآنچه که بافت پژوهش‌ها را تشکیل می‌دهد،‌ نیاز است و از مؤسسه مطالعات آمریکا و کانادا آکادمی علوم روسیه و سایر مراکز تحقیقاتی، انتظار چنین پژوهش‌هایی را داریم، پژوهش‌هایی که ما به آنها تکیه و با ارائه توصیه‌هایی به مدیران کشور، به آنها توجه خواهیم کرد.
ترامپ و «دکترین دونرو»
معاون وزیر امور خارجه روسیه خاطرنشان کرد:‌ برخلاف پیش‌بینی‌ها، ایالات متحده در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، با ادعای «دکترین دونرو» رویکرد پوپولیسم ملی و توسعه‌طلبی کلاسیک را در پیش گرفته است.
وی ادامه داد: این دکترین همخوان با دکترین مونرو است که در سال 1823 میلادی توسط جیمز مونرو رئیس‌جمهور وقت آمریکا مطرح شد.
ریابکوف گفت: تصادفی نیست که ترامپ در سخنرانی آغاز ریاست‌جمهوری خود اعلام کرد که خداوند او را نجات داده تا کشورش را دوباره بزرگ کند، این یک واقعیت است.
اصول دوگانه سیاست خارجه آمریکا در پیام مونرو، رئیس‌جمهور وقت آمریکا در سال 1823 به کنگره اعلام شد. این دو اصل بر تشکیل مستعمرات جدید و دخالت سیاسی دولت‌های اروپایی در قاره آمریکا تاکید دارد.
اعلام دکترین به سبب دو مسأله بود، یکی آن‌که دولت روسیه کشتی‌های غیر روسی را از رفت وآمد در کرانه‌های شمال غربی آمریکای شمالی باز داشته بود (در آن زمان روسیه آلاسکا را در دست داشت) و دیگری ترس از اتحاد دولت‌های اروپایی(پروس، اتریش و روسیه) که ممکن بود به کمک اسپانیا بشتابند و کشورهای تازه آزاد شده آمریکای لاتین را بار دیگر زیر فرمان خود درآورند.
زمانی که اروپاییان در رقابت‌های استعماری خود در حال جنگ‌های خونین بودند و انقلاب‌های درونی آن‌ها برای برقراری حکومت‌های مدرن‌تر و دموکرات‌تر به اوج خود می‌رسید، ایالات‌متحده آمریکا فضا را به خوبی درک کرد و خود را از مخاصمات اروپایی دور نگه داشت و هم‌چنین مناطق نفوذ خود را در قاره آمریکا (آمریکای لاتین) مشخص نمود که این امر باعث شد انرژی خود را متمرکزتر برای افزایش قدرت و ثروت در اختیار داشته و کم‌ترین صدمه را دریافت کند.
آمریکا در توجیه اقدامات خود در دریای کارائیب (از جمله در مسأله کوبا)، از این دکترین (مونرو) یاد کرده است.
اخبار مرتبط مشاور امنیت ملی احتمالی ترامپ: سیاست جدید بایدن در قبال اوکراین، پایان جنگ را سخت‌تر می‌کند ترامپ درخواست دیدار با همتای ژاپنی خود را نپذیرفت