ایرانیان جهان - مهم‌ترین عناوین روزنامه‌های امروز _پنجشنبه بیست‌وپنجم بهمن 1403_ را در ادامه می‌خوانید.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا، مرور عناوین مطبوعات کشور را به‌صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «همه اعراب باید درگیر غزه شوند» نوشت: «با ادامه فشارهای دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا بر مصر برای انتقال فلسطینی‌ها به خاک این کشور و تأکید مستمر او بر موافقت دولت عبدالفتاح السیسی با این طرح، سیاستمداران مصری پیشنهاداتی به رئیس‌جمهوری مصر ارائه کرده‌اند که آن را تنها راه مقابله با برنامه‌های ترامپ می‌دانند.
محمد البرادعی، سیاستمدار مصری مقیم وین و رئیس سابق آژانس بین المللی انرژی اتمی، مجموعه‌ای از اقدامات را در برابر آنچه او «تلاش خشن و بی‌سابقه آمریکا و اسرائیل برای نابودی مسأله فلسطین از نظر سرزمینی و مردمی و همچنین زورگویی و تهدیدات مستمر ترامپ و دولت او» نامید، مطرح کرد.
البرادعی روز دوشنبه سه نکته را به السیسی و رهبران عرب گوشزد کرد تا در مقابل ترامپ اتخاذ کنند. او همچنین به اقدامات دیگری برای شروع به پایان دادن به اشغال گری اسرائیل اشاره کرد، از جمله برگزاری راهپیمایی‌های مردمی میلیونی در تمام کشورهای عربی و اسلامی.
کنار پیشنهادهای البرادعی، عمرو موسی، دبیرکل سابق اتحادیه عرب، مجموعه‌ای از نکات را برای مقابله با بحران پرونده کوچ اجباری ارائه کرد. در مصاحبه‌ای که از شبکه تلویزیونی «ام‌بی‌سی مصر» پخش شد، موسی خواستار تشکیل یک کمیته سه‌جانبه عربی متشکل از مصر، عربستان سعودی و اردن برای مذاکره با رئیس‌جمهوری آمریکا در مورد مسأله فلسطین شد.
منابع مصری اطلاع دادند که سفر برنامه‌ریزی‌شده رئیس‌جمهوری مصر به واشنگتن تا اطلاع ثانوی به تعویق افتاده است. به گزارش خبرگزاری رویترز با استناد به دو منبع امنیتی مصری که نام‌شان فاش نشده، رئیس‌جمهوری عبدالفتاح السیسی در صورتی که برنامه سفر به واشنگتن برای مذاکرات در کاخ سفید شامل پیشنهاد رئیس‌جمهوری آمریکا، مبنی بر جابه‌جایی فلسطینی‌ها از غزه باشد، به این سفر نخواهد رفت.»
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «جنگ غزه، و آتش‌بسی که به «مو» بسته است» نوشت: «کمتر از یک ماه پس از آغاز آتش‌بس موقت در غزه و به دنبال بدعهدی رژیم صهیونیستی که به توقف تبادل اُسرا انجامید، حالا رژیم صهیونیستی و آمریکا می‌گویند، اگر تا تاریخی که ما مشخص می‌کنیم، همه اُسرا به‌صورت یک‌جا آزاد نشوند، جنگ را از سر می‌گیریم!
پس از 471 روز جنگ در غزه، 25 روز پیش، آتش‌بسی موقت بین رژیم صهیونیستی و حماس برقرار شد. یکی از بندهای اصلی این آتش‌بس، تبادل اُسرا به صورت هفتگی بود که تاکنون 5 تبادل انجام گرفته است. اما از آنجایی که رژیم صهیونیستی هیچ‌گاه به تعهداتش در هیچ آتش‌بس و غیر آتش‌بسی پایبند نبوده، حملات خود به غزه را، هر چند نه مثل دوران جنگ اما، به شکل کمتر ادامه داده است. این روند آن‌قدر ادامه یافت که حماس اعلام کرد، تبادل اُسرا را متوقف می‌کند. این امر باعث خشم ترامپی شد که به شدت تحت تأثیر صهیونیست‌هاست. او اوایل هفته جاری گفت حوصله اینکه هر شنبه دو سه اسیر صهیونیست آزاد بشوند را ندارد و چنانچه تا ظهر روز شنبه 27 بهمن ماه همه اسرای صهیونیست یک‌جا آزاد نشوند، «درهای جهنم به سوی غزه گشوده خواهد شد.» او در این مدت، بارها نیز اعلام کرده مالک و صاحب منطقه است و می‌خواهد با کوچاندن 2 میلیون ساکن غزه، به اردن و مصر و جاهای دیگر، غزه را بخرد و در آنجا کار و کاسبی راه بیندازد!
این مزخرفات، حسابی صهیونیست‌ها را ذوق‌زده کرده است. آنها که برای به قدرت رسیدن ترامپ لحظه شماری می‌کردند، پس از دیدن مواضع ترامپ گفتند، باید همه اُسرایشان تا همان روز و ساعتی که ترامپ گفته است آزاد شوند وگرنه، آتش‌بس را نقض و جنگ را از سر می‌گیرند.
طی روزهای گذشته رسانه و چهره‌های سیاسی دنیا چه در غرب و چه در شرق عالم، علیه این رویکرد ترامپ و نتانیاهو بود. حتی متحدان این دو ضمن متوهمانه، احمقانه و جنایت‌کارانه خواندن طرح کوچاندن اجباری 2 میلیون
انسان از خانه و کاشانه‌شان، جمع شدن این همه توهم و حماقت در دو نفر را به سخره گرفتند. مثلاً «اولیورکورتن» (Olivier Corten) استاد حقوق بین‌الملل در دانشگاه بروکسل در مصاحبه با تارنمای اروپایی یورونیوز گفت: اگر صدها هزار فلسطینی به اجبار سرزمین خود را ترک کنند، این به معنای تبعید خواهد بود.» وی طرح کوچاندن ساکنان نوار غزه را به منزله جنایت ضد بشری و ناقض قوانین بین‌المللی دانست. «امانوئل مکرون» رئیس‌جمهوری فرانسه نیز مخالفت خود را با کوچاندن ساکنان نوار غزه و سیطره واشنگتن بر آن ابراز داشت و گفت: نمی‌توانید به 2 میلیون نفر بگویید جابه‌جا شوند.»
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «ملت بهنگام پاسخ داد» نوشت: «رهبر معظم انقلاب اسلامی صبح دیروز در دیدار دانشمندان، مسئولان و متخصصان صنعت دفاعی، با تأکید بر استمرار نوآورانه پیشرفت‌های دفاعی، راهپیمایی 22 بهمن امسال را قیام مردمی و حرکت بزرگ ملی در زیر بمباران‌های رسانه‌ای دشمن خواندند و با تجلیل و تشکر صمیمانه از مردم گفتند: ملت اتحاد خود را فریاد زد و در مقابل تهدیدات مکرر دشمن، هویت، شخصیت، توان و پایداری ایرانیان را نشان داد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: ملت در چنین شرایطی، بهنگام و فرصت‌شناس در همه شهرها و روستاها به خیابان آمد و حرف‌ها و مواضع خود را بیان کرد. ایشان با قدردانی از حضور جوانان شاداب در راهپیمایی سراسری 22 بهمن گفتند: از اعماق دل به جوانان عزیز دلبسته هستم و امیدوارم به فضل الهی، رحمت خداوند بر این ملت گسترش یابد و آینده‌ای بهتر در انتظار این ملت دانا، شجاع و آگاه باشد.
رهبر انقلاب در ادامه سخنانشان، نمایشگاهی را که قبل از این دیدار، بازدید کرده بودند، از بهترین و برترین نمایشگاه‌ها دانستند و با تشکر عمیق از مجاهدت‌های یکایک دانشمندان، متخصصان و مسئولان و کارکنان صنایع دفاعی، افزودند: ملت نیز باید ممنون این فرزندان توانای خود باشد. ایشان، مسئله دفاع از ملت و امنیت کشور را بسیار مهم خواندند و گفتند: قدرت دفاعی ایران امروز زبانزد است، دوستان انقلاب به آن می‌بالند و دشمن از آن در هراسند و این واقعیت برای یک کشور، حائز اهمیت است.
رهبر انقلاب، قدرت فکر، ابتکار، نوآوری و توانایی تحقیق و ساخت را از نعمت‌های الهی و درخور شکر و سپاس قلبی، زبانی و عملی خواندند و در این زمینه هم تصریح کردند: پیشرفت متوقف نباید بشود، قانع نباید بشویم. فرض بفرمائید یک روزی در مورد دقت موشک - من باب مثال - یک حدی را برای خودمان در نظر گرفتیم، حالا احساس می‌کنیم این حد کافی نیست، کافی نیست! باید برویم جلوتر، باید برویم جلوتر. این نکته اول؛ باید پیشرفت ادامه پیدا کند. نکته دوم؛ اگر می‌خواهید پیشرفت ادامه پیدا کند، باید نوآوری را هدف خودتان قرار بدهید، متمرکز بشوید روی نوآوری. در سازوکارهای رایج متوقف نباید بشوید. ابتکار و نوآوری حداقل سقف ندارد. نوآوری لازم است.»
روزنامه وطن امروز در صفحه نخست امروز خود تیتر «حکام عرب در چالش نکبت» را برگزید و نوشت: «پادشاه اردن روز سه‌شنبه در کاخ سفید حضور یافت تا با رئیس‌جمهور آمریکا دیدار کند. این دیدار دیپلماتیک ملک عبدالله دوم با دونالد ترامپ بر خلاف دیدارهای سابق چالش‌های جدی و حواشی مهمی به همراه داشت. دیدار 2 رهبر سیاسی در حالی برگزار شد که اخیراً طرح ترامپ برای کوچاندن مردم غزه منجر به اختلاف بین 2 کشور شده است؛ طرحی که ترامپ در این دیدار نیز فرصت اشاره به آن را در جمع خبرنگاران از دست نداد و پافشاری خود بر آن را نشان داد؛ طرحی که با مخالفت شدید اردن و مصر مواجه شده است؛ مخالفتی که در این دیدار نیز توسط پادشاه اردن بیان شد.
ملک عبدالله که به واشنگتن سفر کرده است، در کاخ سفید آمریکا با دونالد ترامپ دیدار کرد و پس از آن گفت کشورش همچنان بر موضع خود مبنی بر مخالفت جدی با جابه‌جایی فلسطینیان از نوار غزه و کرانه باختری خواهد ماند. این مخالفت در حالی بیان شد که ترامپ پیش از آغاز گفت‌وگوی محرمانه 2 رهبر سیاسی پشت درهای بسته و در جمع خبرنگاران گفته بود بر تملک غزه و ساخت‌وساز در آن تاکید دارد. وی همچنین گفت حماس باید همه اسرا را تا ساعت 12 ظهر روز شنبه آزاد کند. تکرار تهدید ترامپ علیه غزه نیز نشان‌دهنده یک‌دنده بودن ترامپ در مساله فلسطین و درک نادرست وی از این قضیه است.
دلیل مخالفت دولت‌های مصر و اردن با طرح ترامپ را باید در ترس آنها از مقاومت جست‌وجو کرد. جدا از این مساله که طرح ترامپ قابلیت عملیاتی نداشته و مردم و مقاومت غزه حاضر به ترک این باریکه ساحلی پرتراکم و کوچک نیستند، بر فرض مثال، انتقال احتمالی بخشی از آنها یا کل جمعیت غزه به اردن و مصر برای مقامات و حکومت‌های اردن و مصر چالشی جدی خواهد بود.
پادشاه اردن در سخنان خود در کاخ سفید به نشست فوق‌العاده عربی در ریاض اشاره کرد که قرار است 9 اسفند برگزار شود. این نشست قرار است برای مقابله با طرح ترامپ برای نوار غزه برگزار شود. برگزاری این نشست در حالی مطرح شده است که کشورهای عربی یک‌صدا طرح ترامپ را محکوم کرده و مخالفت خود با آن را اعلام کرده‌اند؛ طرحی که یادآور روز نکبت و پاکسازی‌های قومی رژیم اشغالگر در کرانه باختری و بسیاری از مناطق فلسطین اشغالی است که منجر به آوارگی میلیون‌ها فلسطینی از منازل خود شده است. به همین دلیل نیز کشورهای عربی علاقه‌ای به تکرار تجربه نکبت نشان نداده‌اند.»
روزنامه شرق در صفحه نخست امروز خود تیتر «خاموشی گران‌قیمت» را برگزید و نوشت: «بر اساس مطالعات بانک جهانی هر یک درصد خاموشی (Cost of Unserved Energy)، بین 0.1 تا 0.3 درصد از GDP می‌کاهد؛ اما میانگین انرژی برق تأمین‌نشده در کشور سه درصد است. بر این اساس تخمین متوسط کاهش GDP ما با توجه به یارانه‌های هنگفت انرژی حدود 0.9 درصد است و این معادل چهار میلیارد دلار از 460 میلیارد تولید ناخالص داخلی کل است. این خسارت واقعی سالانه خاموشی است. البته ناگفته نماند نفس این میزان مصرف یعنی 380 تراوات ساعت مطلقاً تناسبی با سهم ایران در شاخص GDP ندارد. سهم ایران در شاخص GDP دنیا 0.38 درصد است.
مصرف برق در کشور ما یک‌ونیم درصد کل دنیاست که البته جای بحث بسیار دارد؛ این هم از راندمان پایین و تلفات بالا در سمت تولید و همچنین در سمت مصرف است و هم به پرمصرفی ایرانی‌ها برمی‌گردد. یکی از روش‌های متداول در دنیا برای محاسبه خسارت خاموشی، بازار خاموشی است و نظرسنجی از مشترکان و مصرف کننده‌ها (Customer Surveys) که از آنها پرسیده می‌شود چه مبلغی حاضرند بپردازند تا از خاموشی جلوگیری شود یا چقدر خسارت می‌بینند؟ این روش بیشتر برای تفکیک هزینه بر حسب نوع مصرف‌کننده استفاده می‌شود.
متأسفانه نظام تعرفه‌گذاری انرژی و حامل‌های انرژی در کشورمان بسیار ناصحیح و خسارت‌بار است و علاوه بر مسائل کلی دخیل در هزینه‌های خاموشی، باید به‌طور خاص عواملی خاص در ایران را جداگانه در تحلیل مدنظر قرار داد. در نتیجه هزینه خاموشی یک عدد ثابت نیست و به‌طور گسترده‌ای متغیر است. در کشور ما به دلیل چالش‌هایی مانند یارانه‌های انرژی، مدیریت جزیره‌ای حوزه انرژی و ناکارآمدی شبکه انتقال و تولید، این هزینه اغلب بالاتر از میانگین جهانی محاسبه می‌شود، اما تشکیل وزارت انرژی با ایجاد ساختار متمرکز و تخصصی، زمینه‌ساز کاهش خاموشی‌ها از طریق توسعه زیرساخت‌ها، بهبود مدیریت بحران و تنوع‌بخشی به منابع انرژی شده است. عبور از این بحران نیازمند جبران کاستی‌های گذشته، تطابق با نیازهای فزاینده انرژی و عبور از چالش‌های ساختاری اقتصادی-سیاسی است.
در نهایت به آقای رئیس‌جمهور توصیه می‌شود ساختار وزارت انرژی را بر مدیریت یکپارچه انرژی در کشور برای اصلاح حکمرانی غلط سال‌های گذشته، ایجاد کنند و پس از آن با پاسخ‌گو کردن این وزارتخانه و مسئولان آن در تمام حوزه‌های انرژی، با تکیه بر اصل پاسخ‌گویی و هم‌گرایی، مسائل تقنین در این حوزه و اصلاح قیمت‌ها را دنبال کنند.»
روزنامه دنیای اقتصاد در صفحه نخست امروز خود تیتر «اعتراض خزانه‌داران به نفوذ ماسک» را برگزید و نوشت: «پنج وزیر خزانه‌داری سابق ایالات متحده در اقدامی کم‌سابقه و هشداردهنده با انتشار مقاله‌ای در نیویورک‌تایمز، نسبت به «کنترل سیاسی خودسرانه» فدرال ابراز نگرانی کردند و آن را «تهدیدی برای دموکراسی» و «به مثابه گامی به سوی نکول آمریکا» توصیف کردند. آنها با ابراز نگرانی شدید از مداخله سیاسی در سیستم حیاتی پرداخت‌های دولت، تاکید کردند که این اقدام نه تنها امنیت سایبری و حریم خصوصی شهروندان را به خطر می‌اندازد، بلکه اصول قانون اساسی و اعتبار مالی ایالات متحده را نیز در معرض تهدید قرار می‌دهد.
رابرت روبین، لارنس سامرز، تیموتی گایتنر، جیکوب لو و جنت یلن: ما نویسندگان این مقاله، مفتخر بودیم که به‌عنوان وزیر خزانه‌داری ایالات متحده در دوره‌های هفتادم، هفتاد و یکم، هفتاد و پنجم، هفتاد و ششم و هفتاد و هشتم خدمت کنیم. در این مقام، سوگند یاد کردیم که از قانون اساسی ایالات متحده حمایت و از آن دفاع کنیم.
نقش‌های ما در این مقام، ابعاد گوناگونی داشت. ما در پی تدوین سیاست‌های سنجیده برای پیشبرد برنامه کاری رئیس‌جمهور و نمایندگی منافع اقتصادی ایالات متحده در عرصه بین‌المللی بودیم. اما در این مسیر، دریافتیم که اساسی‌ترین مسؤولیت ما، اجرای دقیق قوانین و قانون اساسی ایالات متحده است. خوشبختانه، در دوران خدمت ما، هیچ کوششی برای تضعیف غیرقانونی تعهدات مالی دولت صورت نگرفت. متأسفانه، گزارش‌های اخیر به‌طور فزاینده‌ای نگران‌کننده هستند و نشان می‌دهند که چنین تلاش‌هایی امروز در حال انجام است.
درحالی‌که تهدیدات جدی در زمینه حفظ حریم خصوصی داده‌ها، امنیت سایبری و امنیت ملی به‌شدت نگران‌کننده است، مسائل قانون اساسی شاید حتی هشداردهنده‌تر باشند. ما با برداشتن این گام غیرمعمول و نوشتن این مقاله، نگرانی عمیق خود را درباره خطرات کنترل سیاسی خودسرانه و بی‌ضابطه بر پرداخت‌های فدرال اعلام می‌کنیم که اقدامی غیرقانونی و برای دموکراسی ما مخرب و زهرآگین خواهد بود.
بسیاری از مردم برای گذران زندگی به این بودجه‌ها متکی هستند، بنابراین هرگونه احتمال قطع یا تأخیر در پرداخت آنها برایشان سرنوشت‌ساز و حیاتی است. اما مهم‌تر از ایفای تعهدات مشخص، رعایت اصولی است که کشور ما بر آنها استوار است. ما در دوران خدمت خود در وزارت خزانه‌داری، لحظات بحرانی را تجربه کرده‌ایم، لحظاتی که شبح نکول دولت آمریکا پدیدار شده است. هرگونه نشانه‌ای از تعلیق گزینشی پرداخت‌های مصوب کنگره، نقض اعتماد و در نهایت، نوعی از نکول محسوب خواهد شد و اعتبار ما، اگر یک بار از دست برود، به دشواری بازخواهد گشت.»
کد خبر 839693