چاپ

ایرانیان جهان - مشاور سیاسی رهبری تأکید کرد که مذاکره باید در زمان مناسب، از موضع قدرت و با هدف تأمین منافع ملی انجام شود، نه به‌عنوان راهکاری برای حل مشکلات داخلی.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، دریابان علی شمخانی، مشاور سیاسی رهبری و مسئول پرونده هسته‌ای تأکید کرد که مذاکره باید در زمان مناسب، از موضع قدرت و با هدف تأمین منافع ملی انجام شود، نه به‌عنوان راهکاری برای حل مشکلات داخلی.
او با اشاره به تناقض در رفتار آمریکا—از یک سو پیشنهاد مذاکره و از سوی دیگر تشدید تحریم‌ها—معتقد است که این سیاست بخشی از راهبرد فشار حداکثری واشنگتن است و نه نشانه‌ای از آمادگی واقعی برای گفت‌و‌گو. وی همچنین تأکید دارد که مذاکره تنها زمانی معنا پیدا می‌کند که هر دو طرف اراده و ظرفیت لازم برای توافقی پایدار را داشته باشند، درحالی‌که تجربه نشان داده آمریکا به تعهدات خود پایبند نبوده است.
شمخانی که در حاشیه راهپیمایی 22 بهمن ماه با خبرنگار انصاف نیوز گفت‌و‌گو کرده، معتقد است که حتی در صورت حصول توافق، مشکلات اقتصادی کشور صرفاً از طریق مذاکرات خارجی حل نخواهند شد. به گفته او، تجربه برجام و بدعهدی‌های آمریکا و اروپا نشان داده که اتکای صرف به مذاکرات نتیجه‌بخش نیست و اصلاحات ساختاری و حکمرانی صحیح اقتصادی، پیش‌نیاز اصلی برای بهبود وضعیت کشور است. وی این دیدگاه را که "مذاکره یعنی توافق و توافق یعنی حل مشکلات اقتصادی" نادرست و ساده‌انگارانه می‌داند. به اعتقاد او، کشور‌های زیادی بوده‌اند که با وجود توافقات گسترده اقتصادی، به دلیل ضعف در زیرساخت‌های داخلی، همچنان دچار بحران‌های اقتصادی هستند.
او همچنین نسبت به دوگانه‌سازی‌های افراطی در فضای سیاست خارجی هشدار می‌دهد و می‌گوید که نگاه صفر و صدی به مذاکره و تحریم، تحلیل‌های واقع‌بینانه را مخدوش می‌کند. وی تأکید دارد که راه‌حل اساسی، تقویت بنیان‌های داخلی و کاهش وابستگی به متغیر‌های خارجی است تا در صورت فراهم شدن شرایط مذاکره، ایران از موضع قدرت وارد گفت‌و‌گو شود، نه از روی اضطرار. از نظر او، امید بستن به مذاکرات بدون اتکا به ظرفیت‌های داخلی، سرابی بیش نخواهد بود.
شمخانی در نهایت به موضوع پرونده هسته‌ای و تحریم‌ها پرداخته و تصریح می‌کند که ایران مذاکره را ترک نکرده، بلکه آمریکا و اروپا طرف‌های بدهکار هستند که باید تحریم‌ها را لغو کنند. او با انتقاد از سیاست‌های آمریکا، پیشنهاد مذاکره از سوی واشنگتن را غیرقابل اعتماد دانسته و چشم‌انداز مذاکرات را منوط به تغییر رویکرد طرف‌های غربی به رویکردی منطقی و محترمانه می‌داند. از نظر او، ایران در مذاکرات تنها بر رفع تحریم‌ها متمرکز خواهد بود و نه هرگونه توافقی که صرفاً یک توافق ظاهری و غیرعملیاتی باشد.