چاپ

ایرانیان جهان - گروه استان‌های دفاع‌پرس_«سیده معصومه حسینی»؛ یک‌سو، مردم غزه؛ محاصره شده، گرسنه، بی‌پناه. سال‌هاست که خانه‌هایشان را بر سرشان خراب کرده، کودکانشان را در آغوش مادرانشان سلاخی کرده‌اند و وقتی مقاومت می‌کنند، نامشان را «تروریست» می‌گذارند. اما آیا در برابر اشغالگری، ایستادن جرم است؟
سوی دیگر، اسرائیل؛ رژیمی که از روز اول با اشغال و کشتار به دنیا آمد.
امروز هم، آتش‌بس را خودش امضا می‌کند و خودش زیر پا می‌گذارد. بیمارستان‌ها، مدارس و پناهگاه‌ها را بمباران می‌کند، بعد هم با لبخند جلوی دوربین‌های غربی می‌گوید: ما قربانی هستیم! و، اما یمن… وقتی ملت‌های عرب، وقتی حتی دنیا چشمش را بر این نسل‌کشی بست، یمن فریاد کشید. موشک هایش غریدند، سربازان دلاورش راه کشتی‌های اسرائیلی را بستند تا شاید فریاد غزه را به گوش جهانیان برسانند.
اما آمریکا که از هزاران کیلومتر آن‌طرف‌تر برای اسرائیل سینه سپر کرده، به یمن حمله می‌کند و با بی‌شرمی می‌گوید: «چرا به اشغالگران آسیب می‌زنی؟!»
و حالا ترامپ تهدید می‌کند: «اگر یمن از خودش دفاع کند، از چشم ایران می‌بینیم!»
سوال اینجاست: چرا آمریکا هزاران کیلومتر دورتر از خانه‌اش، باید برای اشغالگران بجنگد، اما یمن که در همسایگی فلسطین است، حق حمایت از مردم بی‌دفاع را ندارد؟ و چرا بخاطر دفاع به حق مردم یمن از فلسطینی‌های مظلوم، ایران تهدید می‌شود؟!
اینجا یک حقیقت ساده نهفته است:
– مردم غزه، مقاومت می‌کنند، چون اشغال شده‌اند.
– یمنی‌ها، کمک می‌کنند، چون انسان‌اند.
– آمریکا، حمله می‌کند، چون استعمارگر است.
_ اسرائیل می‌کشد، چون اشغالگر است.
_ ایران تهدید می‌شود، چون تفکر امام خمینی در حال نابودی امپریالیسم است.
این جنگ، #جنگ_روایت‌هاست. کسی که امروز فلسطینی را تروریست می‌نامد، همان کسی است که هیتلر را جنایتکار و صهیونیست‌ها را مظلوم جلوه داد.
اما حقیقت، پشت پرده‌های هالیوود نمی‌ماند؛ مردم بیدار شده‌اند، و این‌بار، روایت را نه سلاح‌های آمریکا، که خون‌های ریخته‌شده رقم خواهد زد…
انتهای پیام/