چاپ

ایرانیان جهان - رسانه‌های آمریکایی ادعا می‌کنند اختلافات جدی میان روبیو و ویتکاف در موضوع نوع مواجهه با ایران وجود دارد. تا جایی که این اختلاف باعث شکاف در دولت ترامپ شده و تیم «روبیو - والتز» را از محور «ویتکاف - ونس» جدا کرده است. طبق ادعای این رسانه‌ها هر دو طرف تصور می‌کنند ایران در نقطه ضعف قرار گرفته و دعوا بر سر این است که با ایران ضعیف شده مذاکره کنیم و امتیاز بگیریم، یا با آن بجنگیم؟
فارغ از اینکه دوگانه جنگ - مذاکره ترکیب همیشگی آمریکا در برابر ایران است و هیچ به کارگیری هرکدام به معنی از دستور کار خارج شدن دیگری نیست، اما باتوجه به گذشت دو نشست مذاکراتی باید پرسید که تصور ایران ضعیف شده تا چه میزان به واقعیت نزدیک است.
یک: عقب نشینی ترامپ از خواسته‌های خود مبنی بر برچیدن تاسیسات هسته‌ای ایران، کاهش برد موشک‌ها و انحلال گروه‌های مقاومت نشان داد علی رغم القاهای رسانه‌ای آمریکایی‌ها نسبت به ایران دست برتر ندارند که اگر چنین بود می‌توانستند خواسته‌هایشان را به ایران تحمیل کنند.
دو: تن دادن به مذاکره غیرمستقیم، پذیرش عمان(کشور همسایه و مورد اعتماد یا ایران) به عنوان محل مذاکرات، تن دادن به اصول و چهارچوب‌های مذاکراتی و خواسته‌های اساسی ایران و جلب رضایت مذاکره کنندگان ایرانی به این معنی است که تا کنون ایران دست برتر را میز مذاکره داشته و طرف آمریکایی ابزاری برای تحمیل خواسته‌های خود بر ایران در دست ندارد.
سه: عمده تسلیحات منطقه‌ای آمریکا درگیر یمن است اما با این حال هنوز نتوانسته مانع حملات انصار الله به اراضی اشغالی شود. اما در مقابل کشتی‌های جنگی آمریکا دچار خسارات سنگین شدند. یمن نه تنها برای جمهوری اسلامی بازدارندگی ایجاد کرده، بلکه توهم ارتش شکست ناپذیر ایالات متحده را برای ژنرال‌های آمریکایی برهم زده است. لذا در مورد جنگ با ایران دست به عصا تر از گذشته هستند.
چهار: دو عملیات وعده صادق 1 و 2، اراده جمهوری اسلامی برای هرگونه رویارویی با دشمن ثابت کرد. این به رخ کشیدن اراده به تنهایی کافی است تا ترامپ را از دست زدن به گزینه نظامی بازدارد. از طرف دیگر موشک باران اراضی اشغالی در برابر یک عملیات تروریستی، معادله «یکی بزنید، ده تا میخورید» را تثبیت کرد.
پنج: عملیات وعده صادق3 در دستور کار فرماندهان ایرانی قرار دارد، فقط باید منتظر ماند تا وقت طلایی آن فرا رسد، آمریکایی‌ها به خوبی می‌دانند که هرگونه شیطنتی چه از سوی آن‌ها و چه از سمت رژیم صهیونیستی، می‌تواند بهانه‌ای برای فرارسیدن ساعت صفر وعده صادق 3 باشد.
شش: البته این احتمال را هم باید داد که چون آمریکایی ها در میز مذاکره، ابزاری برای گرفتن امتیاز بیشتر و تحمیل زیاده‌خواهی‌های خود ندارند، در خارج از میز دست به اقدامات خطرناک و تحریک آمیز بزنند. از آشوب آفرینی و تهیه آتش اغتشاشات تا اقدامات تروریستی و خرابکارانه و یا حتی چراغ سبز به اسرائیل برای حمله به تاسیسات اتمی ایران. بدیهی است که هرگونه تنش‌زایی از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی، پیش از هرچیز پایه‌های میز مذاکرات را متزلزل و شرایط را آماده تحقق بند پنجم خواهد کرد.