بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - ششم مرداد "روز ملی کارآفرینی و ترویج آموزش‌های فنی و حرفه‌ای" است. بدون تردید مهمترین سرمایه‌ی هر سازمان و جامعه‌ای، نیرو‌های انسانی ماهر و متخصص آن است. در بسیاری از کشور‌های توسعه‌یافته‌ی جهان، آموزش فنی به‌‏عنوان عنصر مکمل نظام آموزشی در نظر گرفته می‌شود. در کشور ایران هم اهمیت مهارت‌آموزی به خوبی احساس شده است و به همین منظور 6 مرداد "روز ملی کارآفرینی و آموزش‌های فنی و حرفه‌ای" نام‌گذاری شده است.
مهارت، مکمل علم در توسعه صنایع
اهمیت آموزش‌‏های فنی و حرفه‌‏ای در توسعه اقتصادی نزد کشور‌های توسعه‌‏یافته و بسیاری از کشور‌های در حال توسعه، شناخته شده است، به‌‏گونه‌‏ای‌‏که بسیاری از کشور‌ها برای ایجاد تحول در توسعه اقتصادی به‌‏عنوان پیش‏‌زمینه و اولین گام، اقدام به اصلاح نظام آموزش فنی و حرفه‌‏ای خود و سرمایه‌‏گذاری در آن می‌‏‌کنند.
آموزش‌های فنی و حرفه‌‏ای، آموزش‌‏هایی هستند که انتظار می‌‏رود دانش‌‏آموختگان آن در زمان ورود به دنیای کار، از سازگاری نسبی در مقایسه با دانش‌‏آموختگان رشته‌‏های نظری برخوردار باشند. به‌عبارت دیگر، این دانش‏‌آموختگان باید توانایی لازم را برای اشتغال داشته باشند. نیروی انسانی در اثر تربیت و آموزش می‌‏تواند نگرش، دانش و مهارت لازم را به‌‏دست آورد. به‌‏همین علت در اغلب کشور‌های اروپایی و صنعتی بعد از دهه 1990 میلادی توسعه صنعتی را در آموزش فنی و حرفه‌‏ای می‌‏‌دانند و در بهبود و رشد آن تأکید بسیار دارند.
آموزش فنی و حرفه‌‏ای باید از تربیت افراد برای شغلی ویژه با فراهم کردن مهارت‏‌ها و دانش لازم، فراتر رود و همراه با آموزش عمومی، شخصیت و منش افراد را نیز پرورش دهد و توانایی درک، داوری، اظهار وجود و سازگاری با محیط‌‏های گوناگون را در آنان تقویت کند. برای رسیدن به چنین هدفی، محتوای فرهنگی آموزش فنی و حرفه‌‏ای باید در سطحی باشد که تخصصی‌شدن گریزناپذیر در آموزش فنی و حرفه‌‏ای، راه دیگر علاقه‌‏‌ها را سد نکند.
آموزش فنی و حرفه‌‏ای در جنبه‌‏های علمی‌‏‌تر خود، از سال‌‏های تحصیلی مدارس فراتر می‌‏رود و وارد عرصه صنعت می‌‏شود، از این‌‏رو با در نظر داشتن مهارت‏‌ها و فنون، ممکن است مدارس پایه‌‏های اساسی لازم را در اختیار بگذارند، اما این صنعت است که باید کارکنان جدید خود را در زمینه‌‏های خاصی که در زندگی کاری از آنان انتظار می‌‏رود، آموزش دهد و پیوسته دانش آن‌‏‌ها را مطابق با پیشرفت‌‏های زمان ارتقاء دهد.
مجموع آموزش‌های فنی و حرفه‌ای که در کشور توسط دستگاه‌های مختلف عرضه می‌شود، ضمن مطلوب بودن به جهت ساماندهی و ایجاد هماهنگی، به شدت به مدیریت و انسجام نیاز دارند. پراکندگی این آموزش‌ها بسیار بالاست و این موضوع موجب هرز رفتن منابع و امکانات می‌شود. هم‌اکنون آموزش‌های مهارتی (فنی و حرفه‌ای) در ایران به سه صورت در حال اجراست:
1- آموزش‌های دانش محور که توسط آموزش و پرورش و آموزش عالی در قالب هنرستان‌های فنی و حرفه‌ای، دبیرستان‌های کار و دانش، مراکز آموزش عالی علمی - کاربردی و دانشگاه‌ها و دانشکده‌های فنی ارائه می‌شود که در قبال این آموزش‌ها مدرک تحصیلی به افراد اعطاء می‌شود و ارزش استخدامی و ادامه تحصیل تا سطوح بالای علمی را نیز دارد، بخش قابل‌توجهی از آموزش‌های فنی و حرفه‌ای به این نوع آموزش‌ها مربوط می‌شود.
2- آموزش‌های فنی و حرفه‌ای مهارت‌محور که در یک نگاه توسط و یا با نظارت سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای کشور انجام و هدایت می‌شود و در جست‌وجو‌های بعدی بیش از ده‌ها دستگاه اجرایی، سازمان، نهاد و ارگان دولتی و غیردولتی آموزش داده می‌شود.
3- آموزش‌های فنی و حرفه‌ای سازمان‌نایافته که به‌صورت استاد - شاگردی و پراکنده در حوزه‌های وسیع شغلی در صنعت و صنف در جریان است و به آموزش‌های فنی و حرفه‌ای بنگاه‌محور مشهور هستند.
دارالفنون اولین آموزشگاه فنی و حرفه‌ای در ایران
آموزش‏‌های رسمی و فنی و حرفه‌‏ای در ایران با ایجاد «دارالفنون» آغاز شد. در این مدرسه که در سال 1238 هجری قمری به‌‏منظور تربیت نیروی انسانی لازم در زمینه‌‏های اداری، علمی، فنی و پزشکی تأسیس شد، شاگردان هم درس‌‏های نظری داشتند و هم درس‌‏های عملی. در زمینه آموزش صنعت، در سال 1286 هجری قمری، اولین هنرستان فنی با نام «مدرسه ایران و کمال» شروع به‌کار کرد و در سال 1303 به هنرستان صنعتی تبدیل شد. در زمینه کشاورزی، در سال 1297 هجری قمری «دبستان برزگر» شروع به‌کار کرد که پس از انحلال به‌‏جای آن، «مدرسه فلاحت» در تهران تأسیس شد.
در زمینه آموزش خدمات در سال 1298 هجری قمری، «مدرسه صنایع مستظرفه تهران» به ریاست کمال‌‏الملک در رشته‌‏های هنری گشایش یافت. در سال 1349 با تصویب قانون کارآموزی، آموزش در صنعت به صندوق کارآموزی واگذار شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌‏لحاظ اهمیت یافتن بحث استقلال و خودکفایی کشور، سامان بخشیدن به آموزش‌‏های فنی و حرفه‌‏ای مورد توجه خاص قرار گرفت.
به‌‏همین منظور، شورای عالی هماهنگی آموزش‌های فنی و حرفه‌‏ای کشور در راستای جهت‏‌دهی به تشکیلات و پوشش دستگاه‌‏های متعدد به‌‏عنوان مجری این نوع آموزش‌‏‌ها در سال 1359 شمسی تشکیل شد؛ بنابراین مهارت آموزی باید جایگزین مدرک‌گرایی شود و خانواده‌ها و جوانان به جای این‌که تنها دغدغه مدرک‌های دانشگاهی را داشته باشند، به فکر آموختن یک مهارت باشند چرا که فراگیری آموزش‌های فنی و حرفه‌ای نقش مهمی در رونق اشتغال، کارآفرینی و توسعه پایدار دارد و امروز بخش زیادی از فارغ‌التحصیلان به دلیل نداشتن مهارت بیکار هستند.
هیچ ملتی نمی‌‏تواند اثر تکنولوژی را در جهان امروز انکار کند. در حقیقت، پیشرفت‌‏های پرشتاب در همه رشته‌‏های فنی و صنعتی در دهه‌‏های اخیر، خطوط اساسی تمدن کنونی را تعیین کرده است. اگر قرار باشد که از تکنولوژی به‌‏درستی و در جهت رفاه انسان حداکثر بهره را ببریم، لازم است پابه‌پای این دگرگونی‏‌ها در آموزش فنی و حرفه‌‏ای نیز به پیشرفت‌‏هایی دست یابیم. خوار شمردن آموزش فنی و حرفه‌‏ای به بهانه این‌‏که ماهیتی فرومایه دارد، درواقع، ستیز با واقعیت‌‏های زندگی نوین و روی گرداندن از مجال‌‏هایی است که برای بهتر کردن این زندگی پیش می‌‏آید. توصیه یونسکو درباره آموزش فنی و حرفه‌‏ای این است که: آموزش فنی و حرفه‌‏ای باید بخش مکمل نظام آموزشی همه‌‏جانبه باشد و به این سبب باید به محتوای فرهنگی آن توجه کافی بشود.» (یونسکو، 1973 میلادی)
بورس کاری دانشجویان در بنگاه‌های اقتصادی
«محمود کریمی‌بیرانوند» معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مرداد سال قبل (1402) از امکان بورسیه کاری دانشجویان خبر داد و اظهار کرد: «یکی از مصوبات مهم درباره سازوکار ایجاد بورسیه تحصیلی توسط بنگاه‌های اقتصادی بخش خصوصی بود. یعنی بنگاه‌های اقتصادی بتوانند نیروی کار مدنظر خود را در مقاطع تحصیلی بورس کنند، به‌طور مثال یک دانشجو وارد رشته مهندسی صنایع می‌شود، بورس فلان بنگاه اقتصادی شود. در این صورت هم در دوران تحصیل باید مقداری از وقت خود را در آن کارگاه باشد؛ هم بعد از تحصیل باید در همان بنگاه اقتصادی مشغول به کار شود. این، طرح موفقی بوده است. طی چندسال گذشته این طرح به‌صورت پایلوت در 4 یا 5 استان انجام شده است و تصمیم گرفتیم وزارت علوم این طرح را با همکاری بخش خصوصی اجرایی کند.
لازم به ذکر است، بر اساس طرح بورس بنگاه‌های اقتصادی (طرح شهید حسن طهرانی‌مقدم)، بنگاه‌های اقتصادی چالش‌ها و نیاز‌های پژوهشی و فناورانه‌ی خود را در قالب پروژه‌های تحقیقاتی تعریف و به دانشگاه‌های کشور ارائه کرده و به یک عضو هیات علمی به عنوان مجری واگذار می‌کنند. به منظور اجرای پروژه مطرح شده و متناسب با سطح آن، مجری اقدام به اعلام ظرفیت بورسیه دانشجویان مقاطع و دوره‌های مختلف تحصیلی می‌کند تا این دانشجویان پژوهش‌ها و پروژه‌های دانشگاهی خود را تحت هدایت و نظارت استاد مجری متناسب با نیاز بنگاه اقتصادی تعریف کرده و به حل هرچه بهتر چالش مطرح شده کمک کنند. هزینه نیروی انسانی مستقیماً به حساب دانشجویان بورسیه شده واریز می‌شود. بدین ترتیب، تمرکز سرمایه‌های انسانی روی پروژه تعریف شده خواهد بود و ضمن بهره‌گیری دانشجویان از تسهیلات بنگاه اقتصادی، یک چالش بنگاه اقتصادی مرتفع می‌شود. فرد یا گروه متخصصی از بنگاه اقتصادی در طی انجام پروژه بر نحوه و کیفیت انجام پروژه نظارت دارد.
«مهرداد عظیمی» رئیس سازمان فنی و حرفه‌ای اخیرا با بیان این‌که اساسنامه این سازمان پس از 50 سال در دولت سیزدهم تدوین شد، اظهار کرد: «این سازمان حدود 50 سال سابقه فعالیت دارد، اما تا چند ماه قبل اساسنامه نداشت، تا این‌که در دولت سیزدهم اساسنامه‌ای با 18 بند تدوین شد که بخش‌های مختلفی مانند کاهش ساعت کار مربیان، رتبه‌بندی مربیان و منابع مالی و بودجه‌ای در آن مشخص شده است، این اساسنامه اواخر سال گذشته (1402) به تصویب رسید.»
وی افزود: بخشی از بند‌های این اساسنامه مربوط به شعار سال است. به‌طور مثال یکی از بند‌ها این است که دولت مکلف شده از این پس، نیم در هزار کل اعتبارات عمرانی تملک دارایی‌های کشور را صرف آموزش نیروی کار آن پروژه کند؛ یعنی دستگاه اجرایی مکلف شده نیروی کاری که عمدتاً در پروژه‌های مختلف، فصلی مشغول به کار و پس از اتمام پروژه بیکار می‌شدند، نیم در هزار اعتبار آن پروژه را صرف آموزش مهارتی کند. بند بعدی یک در هزار است، یعنی اعتبار آن توسط کارفرما‌ها صرف آموزش‌های مهارتی کارگران شود که این هم، عدد قابل‌توجهی هست.
رئیس سازمان فنی و حرفه‌ای تاکید کرد: این مبلغ از محل اعتباراتی است که برای پروژه ابلاغ می‌شود. در بند دیگر، دولت مکلف شد 2 درصد از فروش کالای قاچاق را در طی سال، محاسبه و ماهانه یا هر سه ماه یک‌بار به حساب سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای واریز کند. یکی از ضعف‌های ما در سازمان مباحث بودجه‌ای بود که تقریباً 95 درصد از بودجه سازمان فقط صرف حقوق و مزایا می‌شود. این امر در واقع هم به ماموریت‌های ما آسیب می‌رساند و هم باعث گلایه‌مندی همکاران شده بود. یکی از اقدامات قابل‌توجهی که در این دولت انجام شد، رشد قابل‌توجه بودجه سازمان بود که واقعاً بیش از میانگین کلانی است که دولت به همه وزارتخانه‌ها ابلاغ کرد.
تبدیل علم به ثروت با آیین‌نامه ارتقاء
«محمدعلی زلفی‌گل» وزیر علوم، تحقیقات و فناوری اردیبهشت سال‌جاری در اولین کنفرانس ملی مهارتی ایران، اظهار کرد: «آئین‌نامه ارتقاء تدوین شده و به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارسال شده‌است، به‌نحوی که در این آئین‌نامه افرادی که علم را به فن و ثروت تبدیل کنند، امتیازات ویژه‌ای دریافت می‌کنند، از طرف دیگر دستگاه‌ها نیز در سامانه نان (نظام ایده‌ها و نیازها) به ارائه نیازمندی‌های خود می‌پردازند تا از طریق نخبگان به‌صورت پروژه‌ای به نتیجه برسند، در همین راستا هم‌اکنون وزارت نفت 600 نیاز در این سامانه ثبت کرده و بیش‌از 15 هزار نیاز نیز توسط صنایع کشور در این سامانه ثبت‌شده است، اگر استادان و دانشجویان ما بر اساس این نیاز‌ها طرحی تعریف کنند، پژوهانه ویژه به آنها اختصاص داده می‌شود و در آئین‌نامه ارتقا به امتیاز بیشتری می‌رسند.»
وی به قوانین آموزشی در برنامه هفتم توسعه اشاره کرد و افزود: «در برنامه ششم توسعه آمده‌است که آموزش مهارتی باید 30 درصد باشد. با نگاه خوش‌بینانه در حال حاضر ما توانسته‌ایم آن را به 16 درصد برسانیم، همچنین در برنامه هفتم توسعه آموزش‌های مهارتی 40 درصد پیش‌بینی‌شده است ما به‌عنوان مسئولان علم و فناوری از هم‌اکنون باید برنامه‌ریزی‌های لازم را انجام دهیم. در حال‌حاضر دانشگاه‌های نظری ما آموزش‌های مهارت محوری دارند که در حد انتظار نیست و باید آسیب‌شناسی و آسیب‌های آنها برطرف کنیم.»
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری ادامه داد: «خوشبختانه در برنامه توسعه هفتم حکمی را پیش‌بینی و مصوب کردیم و دستورالعمل آن را باید با همکاری وزارت بهداشت تدوین کرده و توسط هیأت وزیران تصویب کنیم، که بر اساس آن میزان مهارت محور کردن آموزش‌های دانشگاهی افزایش می‌یابد، البته این موضوع در وزارت بهداشت تقریباً محقق شده‌است، چون بیمارستان‌ها در دست خود دانشگاه است و دانشگاه فرهنگیان نیز به‌همین صورت است، همچنین دبیرستان‌ها و آموزشگاه‌ها در اختیار آموزش‌وپرورش‌اند ولی در وزارت علوم این‌گونه نیست، صنایع در دسترس ما نیستند که در دستورالعملی که باید آن را تدوین کنیم باید به‌گونه‌ای عمل شود تا منافع پذیرش دانشجو با منافع صنعت همسو شود تا دانشجوی ما را پذیرش کنند و مهارت‌محور شدن شکل بگیرد.»
تبدیل دانشگاه فنی و حرفه‌ای به دانشگاه مهارت ملی
محمدعلی زلفی‌گل تأکید کرد: «باید جایگاه دانشگاه فنی‌وحرفه‌ای را توسعه دهیم تا آن را به دانشگاه مهارت ملی تبدیل کنیم، این دانشگاه یک ویژگی منحصربه‌فرد دارد مبنی‌بر این‌که فارغ‌التحصیلان این دانشگاه شاغل هستند، این درحالی است که ایجاد شغل برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی بسیار هزینه می‌برد. برای همین است که مقام معظم رهبری به ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان بسیار تأکید می‌کنند.»
وی به ایجاد پارک علم و فناوری مهارتی و کنسرسیوم‌های اشتغال اشاره کرد و افزود: «در دو سال گذشته توجه و فعالیت زیادی در خصوص دانشگاه فنی و حرفه‌ای صورت گرفته است مبنی‌بر این‌که، بودجه دانشگاه فنی‌وحرفه‌ای 1200 میلیارد تومان بود اکنون امیدواریم آن را به بالغ بر چهار هزار میلیارد تومان برسانیم و تقریباً چهار برابر شود، با این حال بیش‌از 1500 میلیارد تومان نیز در سفر‌های ریاست‌جمهوری به استان‌های مختلف برای دانشگاه فنی‌وحرفه‌ای پیش‌بینی‌شده است.»
با توجه به مطالب فوق، آموزش مهارت‌محور می‌تواند نیروی انسانی در حال تحصیل را برای آینده کشورمان بهینه‌سازی کند، همچنین به‌کارگیری دانشجویان در بنگاه‌های اقتصادی موجب ارتقاء کمی و کیفی دستاورد‌های صنعتی کشور شده و نرخ بیکاری را کاهش می‌دهد. در همین راستا دولت شهید رئیسی با برنامه‌های خود به احیاء ظرفیت‌های نخبگانی کشور پرداخته و مسیر توسعه نیروی انسانی متخصص و متعهد را گسترش داده است که امیدواریم این مسیر در دولت چهاردهم پیگیری شود.
منبع: ایسنا