ایرانیان جهان - خواب ماندن‌ها و خواب دیدن‌های دولت تدبیر در نهایت تبدیل به نارضایتی بسیار مردم از دولت روحانی و یک کابوس شد.
در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
*********
حسن روحانی در سلسله یادداشت‌هایی چرایی و چگونگی حضورش در انتخابات ریاست‌جمهوری 1392 را تشریح کرده و و قرار است در «چند بخش» منتشر شود.
روزنامه سازندگی در شماره امروز خود بخشی از این خاطرات را منتشر کرده و نوشته است:
گرم خواب بودم. هنوز به سحر ساعتی مانده بود. خواب می‌دیدم: دو بال داشتم. آماده پرواز بودم. سیدی را دیدم؛ سیدمحمد خاتمی… محزون بود و در خود فرو رفته. خواستم سر صحبت را باز کنم تا او را از حزن بیرون آورم: بگذارید شما را ببرم به بالا، به آسمان! با بال چپم (هر دو دستم به بال بدل شده بود). آقای خاتمی را زیر بالم گرفتم و او را بردم به بالا، به آسمان! به باغی از گل‌های رنگارنگ و بسیار در افق. سید از حزن بیرون آمد. او را از آسمان به سرزمینی پر از گل بازگرداندم؛ سپس به سمت مسجدی روانه شدم. در ورودی مسجد ملخ‌های زیادی را دیدم؛ با بالم آنها را راندم. پیرمردی به من گفت حیف نیست از این بال برای دور کردن ملخ‌ها استفاده می‌کنی! رهایشان کن! از خواب پریدم!

متأسفانه همین خواب ماندن‌ها و خواب دیدن‌ها در نهایت تبدیل به نارضایتی بسیار مردم از دولت روحانی و یک کابوس شد.
از جمله این کابوس‌ها طی سال‌های 91 تا 98 نرخ سرمایه ثابت سالانه به منفی شش درصد رسیده بود و سرمایه ثابت به دارایی‌های به‌غیراز دارایی‌های پولی اطلاق می‌شود که ارزش بالایی دارد اما امکان نقد شوندگی کمی داشت. طبق آمارها بانک مرکزی وقت دولت روحانی در بیست‌وهشت سال اخیر رکورددار نرخ تورم را جابه‌جا کرده و در دوره 8 ساله خود بالاترین رقم میانگین تورم را به ثبت رساند، همچنین در یک اتفاق نادر اقتصاد ایران در سه سال متوالی یعنی در سال‌های 97 و 98 و 99 تورم بالای 30 درصد را تجربه کرده است!
تصویب پیش‌نویس قطعنامه اخیر چهار کشور انگلیس، فرانسه، آلمان و امریکا علیه ایران در شورای حکام سازمان انرژی اتمی بین‌المللی، تفسیرهایی را برای اصلاح‌طلبان در ایجاد کانال گفتگو باز کرده که خطرناک است، روزنامه اعتماد در یادداشتی نوشته است:
ایران همچنین این فرصت را دارد تا در باب سوءتفاهم‌های به وجود آمده با اروپا در باب همکاری‌های نظامی‌اش با روسیه، از طریق گفت‌وگو کشورهای اروپایی را متقاعد کند که هدفش از تعامل با مسکو برهم زدن نظم موجود و توازن به نفع روسیه، در اروپا نیست و همکاری دو همسایه در راستای نگاه به شرق ایران قابل تبیین است؛ تا ایران برای حل مشکلات بین‌المللی‌اش دست بالا را داشته باشد. نگاهی که امریکا به واسطه تحریم‌هایش علیه ایران و انفعال اروپا در شکلی‌گیری آن بی‌تقصیر نیستند.
در بخشی دیگر از این یادداشت آمده است:
در حوزه تنش‌های منطقه‌ای نیز توسل به دیپلماسی برای برقراری آتش‌بس با توجه به حکم دیوان کیفری بین‌المللی بهترین گزینه است. با این همه آنچه بیش از همه روابط ایران و اروپا را تحت تاثیر قرار داده، به نظر می‌رسد زیاده‌خواهی و امتیازگیری اروپا است.

به نظر برخی مصداق «گزیده شدن دوباره از یک سوراخ» هستند. در حالی که هنوز آثار و تبعات «اعتماد یکجانبه» به طرف غربی در ماجرای برجام تازه است و در حال لمس آن هستیم، بار دیگر برخی اصلاح‌طلبان دل به وعده‌های «نسیه» اروپا و برخی مقامات آمریکاییخوش کرده‌اند و تصمیمات ضربتی و جهادی را که لازمه سامان دادن به شرایط جنگی اقتصاد کشور است، به واسطه همین اعتماد دوباره به غربی‌ها، به حالت «تعلیق» درآورند!