بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - هم میهن / «با این مجلس؟» عنوان یادداشت روز در روزنامه هم میهن است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
صادقانه باید گفت که احتمال چندانی وجود ندارد که با این رفتار تندروها در مجلس و اصحاب قدرت، تحول مثبت چشمگیری در اقتصاد ایجاد شود. حتماً می‌پرسید چرا؟
فارغ از کوشش آنان برای ایجاد یک بحران جدید از خلال ابلاغ قانون حجاب که دراین‌باره مفصل باید نوشت، آنان شمشیر خود را برای تداوم سیاست‌های نادرست گذشته از رو بسته‌اند؛ سیاست‌هایی که از سال1384 و با آمدن احمدی‌نژاد آغاز شد و پس از آن هیچ‌کس نتوانست آن ریل ویرانگر را به‌کلی تغییر دهد؛ سیاستی که تحت عنوان عیدی دادن به مردم، قانون برنامه چهارم را اجرا نکرد و قیمت انرژی را تثبیت کرد؛ درحالی‌که تورم زیادی در جامعه ایجاد شد و همیشه هم یک خلاف واقع را تکرار کردند تا اقتصاد را نابود کنند و موفق شدند.

خلاف واقع‌شان این بود که تورم ناشی از افزایش قیمت حامل‌های انرژی است و جلوی افزایش آن را گرفتند؛ درحالی‌که تورم نه‌تنها کم نمی‌شد، بیشتر هم می‌شد. دلیلش از نظر دانش اقتصادی پیچیده نیست. حالا یکی از همان افراد که دست راست دولت احمدی‌نژاد بود و اکنون در مقام نایب رئیس مجلس است، می‌گوید: «رئیس‌جمهور و اعضای دولت با اعصاب مردم بازی نکنند، فعلاً و در این مقطع زمانی ما هیچ مجوزی درباره قیمت بنزین ندادیم و نخواهیم داد. قطعاً دولت بدون نظر مجلس نمی‌تواند این کار را انجام دهد. برای بنده سخت است که 6میلیارد دلار برای واردات بنزین در لایحه بودجه بگذاریم، چنانچه سال گذشته نیز عددی گذاشته شده بود تا بنزین وارد شود اما الان قطعاً مجلس این اجازه را نداده و نخواهد داد.»
البته ایشان نه‌فقط به لحاظ محتوایی طرفدار رویکرد احمدی‌نژادی است؛ بلکه به لحاظ ادبیات نیز یاد او را زنده می‌کند. چون که با کنایه زدن درباره آقای ظریف گفت: «مملکت رو علاف یک نفر نکنید!»
حالا ببینیم ماجرا چیست؟ در دولت رئیسی که مطلوب آقایان بود، از سال1400 به‌طور متوسط سالانه 34درصد بر بدهی‌های دولت افزوده شد(گزارش امروز صفحات اقتصادی «هم‌میهن» را ببینید). خُب آقای نایب‌رئیس! درست است که بسیاری از آقایان به لحاظ شخصی در چنین شرایطی قرار نمی‌گیرند شاید هم به‌جای افزایش بدهی، طلب‌های‌شان افزایش یافته، ولی اگر یک فرد سالی 34درصد بدهی‌اش اضافه شود، چه چیزی جز اینکه «ورشکسته‌ای» می‌توان به او‌ گفت؟
در این مدت شما بودجه دولت رئیسی را بستید و تورم وحشتناک را بر گُرده فقرا و مردم تحمیل کردید؛ حالا در مقام دفاع از مردم خود را جا می‌زنید؟ افزایش بدهی دولت یعنی تورم. شما آن را ایجاد کردید با هماهنگی دولت قبل. 
اگر یک نگاه مسئولانه به ارقام تورم در این سه سال کنید، باید استعفا می‌دادید؛ ولی اکنون با فراربه‌جلو در کسوت دفاع از مردم درآمده‌اید. به نام فقرا و به کام اغنیا شعار می‌دهید و خود را قهرمان تثبیت قیمت انرژی جا می‌زنید. حتما مسئولیت افزایش بدهی و تورم را هم نمی‌پذیرید و آن را به گردن پزشکیان خواهید انداخت، هم فال و هم تماشا. ولی این یکی را اشتباه می‌کنید. پزشکیان را نشناخته‌اید.
مسئولیت بودجه با چنین دخالت‌هایی به عهده مجلس است. همین که بیش از اندازه در امور اجرایی و انتصابات دخالت می‌کنید هم باید مسئولیت را متوجه شما کرد. صبر پزشکیان هم حدی دارد. حداکثر نفوذ مجموعه تندروها در جامعه در انتخابات روشن شده است. حتی در مورد سیاست انرژی هم بهتر است از مقامات عالی استعلام کنید تا هدایت شوید هرچند سیاست کلان را می‌دانید ولی برخلاف آن چنین می‌گویید.
ایران بدون شکل‌گیری وفاق درون‌ساختاری به هیچ‌جا نخواهد رسید البته همزمان باید وفاق با مردم را هم تقویت کرد ولی تندروها با این مواضع زیان‌بار خود و سیاست‌هایی که در خصوص فیلترینگ، پوشش زنان و قیمت‌گذاری و انرژی در دستور کار دارند هر دو وفاق را نشانه رفته‌اند. هرگونه بی‌توجهی به این رفتارها موجب ناکامی تغییرات اخیر خواهد شد.