بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - به گزارش خبرنگار گروه سیره امامین انقلاب خبرگزاری رسا، رهبر معظم انقلاب در بیانات در دیدار هزاران نفر از اقشار مختلف مردم درباره تحولات منطقه، به تبیین و ترسیم وضع منطقه، جبهه مقاومت و ایران پرداختند؛ هم مطالب مخفی مانده را برای افکار عمومی بیان کردند و هم به درسها، عبرتها و نکاتی در قبال این اوضاع اشاره کردند.
شاید اکنون جبهه مقاومت از حیث سخت‌افزاری در وضعِ فرود و ضعف قرار گرفته و شکستهایی را متحمل شده؛ اما اولا در نظر ایشان "شکست و پیروزی" اموری "غیرقابل پرهیز" است و این جبهه نباید گرفتار غرور و در نتیجه غفلت در زمان پیروزی شود و نیز نباید گرفتار "انفعال" به هنگام شکست باشد. خطر انفعال از خود حادثه بیشتر و منجر به میان آمدن‌ طرحِ "تسلیم" می‌گردد. 
و ثانیا اگر عوامل استکبار گمان کنند جبهه مقاومت بعد از سقوط دولت سوریه ضعیف شده است اشتباه کردند چرا که مقاومت_بمثابه یک نرم افزار_ ایمان، فکر و باور به عدم پذیرش سلطه آمریکا و هر سلطه گری ونیز مبارزه با نوکری و وابستگی به قدرتها است و این با اتفاقی مثل سقوط دولت سوریه فرو نمی‌ریزد. با توجه به وضع ملت‌های منطقه و فارغ از دولتهای آنان، میتوان گفت باور به مقاومت در ملتهای منطقه ریشه‌دار و عمومی است و نمونه آن کم‌رنگ نشدن مبارزه با غصب فلسطین پس از 75 سال است.
رهبر معظم انقلاب در این دیدار حزب الله لبنان و فلسطین را گرفتار مصائب و مظلوم جنایات دانستند اما روایتشان در این دو، روایت "عدم پیروزی" دشمن بود، حتی در ماجرای آتش بس لبنان، ضربات سنگین تر حزب الله پس از آن مصائب سنگین را ریشه مجبور شدن دشمن برای برقراری آتش بس دانستند. از نظر ایشان، حسب سنت الهی، جنایت کسی را پیروز نمی‌کند.
ایشان در باب مسائل در سوریه پس از دو بحث در باب «نسبت دولت سابق سوریه و جمهوری اسلامی» و نیز ارائه تبیینی از «علت حضور در سوریه در دهه 90 شمسی و چگونگی آن» به اوضاع اخیر منطقه پرداختند و درباره نسبت دولت سابق سوریه و جمهوری اسلامی، آغاز این ارتباط را به خدمت و کمک حیاتی دولت سوریه به ایران در ماجرای جنگ تحمیلی برگرداندند و البته فرمودند که در ماجراهای دهه 90 این خدمت بی عوض نماند. 
امام خامنه ای سپس در باب حضور جمهوری اسلامی در ماجرای سوریه، اصل آن را معلوم نزد همه دانستند و تبیینی از علت این حضور ارائه دادند و دو علت را برشمردند: یکی حفظ حرمت اعتاب مقدسه که جوان مومن غیور محب اهل بیت آن را اجازه نمی‌دهد و دوم امنیت کشور که مسئولین زود و به وقت فهمیدند که اگر جلوی ناامنی گرفته نشود سرتاسر کشور ما ناامن خواهد شد. بعد از این، چگونگی حضور را اغلب مستشاری، با تشکیل قرارگاه مرکزی و اصلی و با تعیین راهبرد و تاکتیک و نیز بسیج جوانان خود آن منطقه بیان کردند و حضور نیروهای داوطلب و بسیجی را صرفا در موارد اضطراری برشمردند.
رهبر معظم انقلاب پس از این دو بحث به شرایط اخیر سوریه رسیدند و در این باره، اشکال را در ارتش آن کشور دانستند و وضعیت کنونی سوریه را شبیه وضع عراق پس از تصرف آمریکا شمردند؛ وضعی که ممکن است طول بکشد و البته بستگی دارد به این که چه زمانی جوانان غیورِ سوری بخواهند ایستادگی کنند. اما با این وجود، این اتفاق قهرا خواهد افتاد.
طرف حساب هم در این ماجرا، آمریکا و اسرائیل و دولت ترکیه هستند که اتاق فرمان و طراح و عامل و نقشه کش هستند و مهاجمین و تروریستها و مسلحین صرفا در جلوی صحنه هستند. برای این فرض قرائنی تردید زدا طرح کردند. این گروه‌های مهاجم دو قصد اساسی دارند: یکی تصاحب سرزمین و دیگری تحکیم جایگاه آمریکا در منطقه که اگر جوانان غیور سوری بایستند سرزمینها پس گرفته خواهد شد و ناظر به دومی هم، جبهه مقاومت اخراج آمریکا از منطقه را کماکان در دستور خود دارد. بنابراین در اندیشه رهبر معظم انقلاب راه حل در سوریه بلند شدن جوانانی غیور از داخل سوریه است که تلفات هم می‌دهند ولی فائق خواهند آمد، همچون جوانان عراق که البته از کمک و هدایت و فرماندهی و سازماندهی شهید سلیمانی استفاده کردند. ملت ایران نیز آمادگی به کار دارد، اما راه کمک و حضور مادام که تقاضایی از سوی دولت آنجا نباشد، بسته است.
البته شاید بتوان گفت با نگاه به علت اول گفته شده درباب حضور در ماجراهای قبلی سوریه، اگر اعتاب مقدسه در خطر باشد تکلیف متفاوت خواهد بود. ولی با این همه، رویکرد اساسی همان برکندن ریشه صهیونیسم و عوامل او در منطقه است. 
رهبر معظم انقلاب در ترسیم وضعیت در داخل کشور، ترسیمی که از نیرو‌های مسلح اعم از ارتش و سپاه ارائه دادند، شایستگی آنان برای مباهات و افتخار بود و نیز این مطلب که نیرو‌های مسلح اهل جهاد هستند و در ماجرای حزب الله و غزه طالب حضورند و در ماجرای سوریه هم آماده و و اهل خطر بودند؛ بنابراین امام خامنه‌ای ترسیمی که از وضع ایران کردند، اقتدار بود، اما ماجرا‌های اخیر را دارای درس و عبرت برای مسئولین دانستند، به این معنا که نه از دشمن غفلت باید کرد، نه او را حقیر شمرد و نباید به تبسم و لحن خوش دشمن اعتماد کرد چرا که دشمن با خنجر منتظر و مترصد فرصتی برای ضربه به ایران عزیز و جبهه مقاومت است.