بزرگنمايي:
ایرانیان جهان - امارات متحده عربی بهویژه شهر دبی آن با چالشهای گسترده اقتصادی و اجتماعی دستوپنجه نرم میکند که از رشد جمعیت و بهبود اقتصادی سریع آن ناشی شده است و شرایط زندگی را در آن دشوار میکند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، امارات متحده عربی که اغلب به دلیل ثروت و رشد سریع اقتصادی خود مورد تحسین قرار میگیرد، با چالشهای مهمی روبهروست که نابرابریهای مشخص و مسائل اجتماعی را در آن برجسته میکند.
رویارویی این کشور با فعل و انفعالات پیچیدهای از افزایش هزینههای مسکن گرفته تا فشارهای رشد جمعیت و مسائل مربوط به سکونتگاههای غیررسمی، به چالشبرانگیز شدن زندگی در آن منجر میشود. در واقع در حالی که امارات متحده عربی دارای ثروت مالی قابلتوجه و توسعه اقتصادی سریع است، با چالشهای اجتماعی و اقتصادی عمیقی مواجه اسا که روند رونق آن را تضعیف میکند. پرداختن به این مسائل برای دستیابی به آیندهای عادلانهتر و پایدار برای همه ساکنان ضروری است. در ادامه با بعضی از چالشهای کلیدی این کشور آشنا میشویم.
نابرابری اقتصادی توزیع ثروت در امارات متحده عربی بسیار ناهمگون است، بهطوری که تنها یک درصد از شهروندان بیش از 50 درصد از کل ثروت آن را در اختیار دارند، در مقابل 50 درصد ضعیف آن تنها 5.8 درصد از درآمد کل را به خود اختصاص دادهاند. این نابرابری توسط جمعیت زیادی از کارگران مهاجر کمدرآمد تشدید میشود که اغلب در شرایط بدی زندگی میکنند و با رکود دستمزدها و فرصتهای محدود برای پیشرفت روبهرو هستند. سیاستهای اقتصادی امارات اگرچه برای رشد آن مفید واقع شدهاند، اما بهاندازه کافی به این نابرابری رسیدگی نکردهاند و این امر منجر به تنشهای اجتماعی و ایجاد یک جامعه نابرابر در سراسر امارات متحده عربی شده است.
شرایط دشوار کارگران مهاجر نیروی کار مهاجر برای اقتصاد امارات متحده عربی ضروری است، بااینحال این کارگران اغلب شرایط زندگی سخت و ساعات کار طولانی را با دستمزد ناچیز تحمل میکنند. بسیاری از آنها در مناطقی اقامت دارند که دارای اقامتگاههای تنگ و امکانات اولیه محدود است و بهرغم انجام بعضی از اقدامات نظارتی با هدف بهبود حقوق کارگران، شرایط کلی آنها بهویژه در مقایسه با ثروتی که به بخش وسیعی از دبی و ابوظبی اختصاص دارد، بسیار نامناسب است.
وابستگی به نفت امارات متحده عربی در تنوع بخشیدن به اقتصاد خود گامهای محکمی برداشته، اما همچنان بهشدت به درآمدهای نفتی وابسته است. این وابستگی آن را در برابر نوسانات قیمت جهانی نفت آسیبپذیر میکند و تأثیرات آبشاری (جریان مداوم رو به پایین) بر اشتغال و ثبات اجتماعی آن دارد. به این ترتیب تلاشهای مداوم برای گذار به سمت اقتصاد متنوعتر برای پایداری بلندمدت این کشور حیاتی است.
نگرانیهای زیستمحیطی توسعه سریع اقتصادی امارات متحده عربی همچنین به چالشهای زیستمحیطی مهمی از جمله آلودگی و کاهش منابع منجر شده است. این مسائل بهعنوان بخشی از اهداف توسعه پایدار بهویژه پس از بحثهای جهانی در رویدادهایی همچون کاپ 28 (COP28)، انجام اقدامات فوری را ضروری میکند.
تفکیک اجتماعی کنار هم قرار گرفتن ثروت و فقر، یک چشمانداز اجتماعی تقسیمشده در شهرهایی همچون دبی ایجاد میکند. ساکنان ثروتمند اغلب در جوامع سرپوشیده به دور از محلههای کمدرآمد زندگی میکنند که منجر به فقدان تعامل بین گروههای مختلف اجتماعی و اقتصادی در آنها میشود. این تفکیک با ایجاد سوءتفاهمها و تشدید تنشهای اجتماعی همراه است.
چالشهای صنعت ساختوساز ترکیبی از سوءمدیریت پروژههای ویژه و چالشهای صنعتی گسترده، بر چشمانداز توسعه بلندپروازانه امارات متحده عربی در سال 2024 سایه انداخته بود. صنعت ساختوساز امارات در این سال با چالشهای گستردهای روبهرو شد. کمبود نیروی کار ماهر لازم برای مدیریت و اجرای پروژهها که به افزایش هزینهها منجر شد و تأخیر در اجرای پروژهها در کنار دریافت هزینههای اضافی سرمایهگذاری به دلیل سوءمدیریت و مسائل مربوط به تخصیص منابع که منجر به اعمال جریمه برای پیمانکاران بدقول شد، ازجمله این چالشهاست. چندین پروژه مهم در این سال بهطور عمده به دلیل مشکلات مالی، سوءمدیریت و اختلافات سهامداران لغو یا با تأخیر به اجرا گذاشته شد که یکی از این نمونهها پروژه تالاب دبی بود.
مرداب یا تالاب دبی که در سال 2005 راهاندازی شد، یک توسعه بزرگ با کاربری ترکیبی برای ارائه فضاهای مسکونی و تجاری بود. پس از نزدیک به دو دهه انتظار، این پروژه در اواخر سال 2024 توسط اداره زمین دبی به وضعیت «در حال لغو» در آمد. چالشهای این پروژه شامل مشکلات مالی، مسائل مدیریتی و عوارض حقوقی بود. در واقع مشکلات مالی مستمر پروژه مانع پیشرفت آن میشد و سرمایهگذاران سالها بدون دسترسی به اطلاعات بهروزرسانی شده درباره آن رها شدند که این امر با کاهش اطمینان و افزایش اضطرابهای مالی گسترده میان آنها همراه بود.
از سوی دیگر پروژه پس از توقف ساختوساز، در سال 2017 به یک نهاد توسعهدهنده املاک منتقل شد که اطمینان داد ظرف چند سال آن را تکمیل کند، اما این وعدهها محقق نشد و به ناامیدی بیشتر سرمایهگذارانی منجر شد که پیش از این مبالغ قابلتوجهی را برای آن پرداخته بودند. علاوهبر این وضعیت پروژه به دلیل مسائل حقوقی پیچیده بود که این امر سرمایهگذاران را در مورد بازپرداخت وجوه سرمایه یا انتقال بالقوه کل طرح به توسعهدهندگان جدید در هالهای از ابهام قرار داد.
البته شکست پروژههایی همچون تالاب دبی، درسهای مهمی را برای تحولات آینده در امارات نشان میدهد. برای مثال این شکست نشان داد که ارتباطات مؤثر و مدیریت انتظارات ذینفعان برای جلوگیری از سوءتفاهم و اطمینان از دوام پروژههای ساختوساز بسیار مهم است، از سوی دیگر مشخص شد توسعهدهندگان باید مسیرهای مالی صحیح و شفافیت عملکرد را حفظ کنند تا از مشکلاتی جلوگیری شود که به لغو و ضرر سرمایهگذاران در پروژههایی همچون تالاب دبی منجر شده است.
فقدان دسترسی به مسکن مقرونبهصرفه چشمانداز مسکن در امارات بهویژه دبی در سال 2024 با چالشهای قابلتوجهی در زمینه عرضه مسکن مقرونبهصرفه روبهرو بود. در اصل رشد شهرنشینی و بهبود اقتصادی سریع منجر به افزایش قیمت مسکن در امارات متحده عربی بهویژه دبی شده است. این امر دسترسی به مسکن ارزانقیمت و مقرونبهصرفه را برای بسیاری از ساکنان بهویژه کارگران کمدرآمد که باید بخش قابلتوجهی از درآمد خود را به اجاره اختصاص دهند، غیرممکن کرده است. تفاوت بین توسعههای لوکس و محلههای فقیرنشین این شهر به وضوح شکاف اقتصادی درون آن را نشان میدهد.
بازار املاک و مستغلات دبی در حال تجربه رشد بیسابقهای است، بهطوری که قیمت ملک در سال 2024 نزدیک به 20 درصد برای آپارتمانها و بیش از 24 درصد برای ویلاها در آن افزایش داشت. این افزایش در درجه اول ناشی از تقاضای بالای مسکن به دلیل هجوم مهاجران و کارگران خارجی بود که بهدلیل شرایط و سیاستهای اقتصادی مساعد جذب این شهر شدند. از سوی دیگر انتظار میرود دبی تا سال 2040 بین 5.8 تا 8.6 میلیون نفر را در خود جای دهد که این امر ساخت حدود 37 هزار و 600 تا 87 هزار و 700 خانه جدید در سال را در آن ضروری میکند، بااینحال پیشبینیهای فعلی نشان میدهد که این شهر تا سال 2029 تنها شاهد تحویل حدود 300 هزار مسکن جدید باشد که این رقم به کسری بالقوه بلندمدت مسکن در آن منجر میشود.
تغییر قابلتوجهی نیز در این شهر به سمت آپارتماننشینی صورت گرفته است، زیرا فروش ویلا به دلیل کمبود واحدهای موجود به میزان قابلتوجهی در آن کاهش پیدا کرده است. تنها در فوریه 2024 فروش ویلا در دبی 55 درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش داشت که این امر بهطور واضحی نشاندهنده تضاد بین عرضه و تقاضا در بازار مسکن است.
افزایش سکونتگاههای غیررسمی و شرایط زاغهنشینی از دیگر مشکلات امارات بهشمار میرود. بخش قابلتوجهی از جمعیت دبی و بسیاری از دیگر بخشهای امارات متحده عربی در شرایط نامناسب و محیطهای زاغهمانند زندگی میکند که دلیل آن پیشی گرفتن شهرنشینی سریع از توسعه زیرساختهاست.
فشار ناشی از گردشگری بیشازحد نیز کمبود مسکن را در این شهر تشدید کرده و به افزایش هزینههای زندگی منجر شده است که بسیاری از ساکنان را به سمت شرایط زندگی نامطلوب سوق میدهد.
کد خبر 835137