بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - به گزارش سلام نو به نقل از برنا؛ نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «کفایت مذاکرات» به کارگردانی سهیل موفق با حضور عوامل و اجرای فرزاد حسنی در کاخ جشنواره برگزار شد.
در ابتدای این نشست، ابراهیم عامریان، تهیه‌کننده فیلم، سخنان خود را با اشاره به نقدهایی که به فیلم وارد شده آغاز کرد و گفت: ما مدت‌هاست تلاش می‌کنیم کمدی‌هایی بسازیم که از شوخی‌های سطحی و ناپسند فاصله بگیریم.
اگر در جایی از فیلم، عباراتی مثل «آشغال» به کار رفته و باعث ناراحتی شده، من صمیمانه عذرخواهی می‌کنم. نقدهای شما برای ما بسیار ارزشمند است و قطعاً در نسخه اکران، اصلاحات لازم را اعمال خواهیم کرد. ما از هر بازخورد اصولی استقبال می‌کنیم و قدردان توجه شما هستیم.
عامریان در ادامه به اهمیت کمدی در سینمای ایران اشاره کرد و گفت: کمدی ساختن کار ساده‌ای نیست. برخلاف تصور عموم، خلق لحظات خنده‌دار و در عین حال معنادار، نیازمند درک عمیق از جامعه و مشکلات آن است. ما در این فیلم سعی کردیم مسائل اجتماعی را در قالب کمدی مطرح کنیم، چون باور داریم کمدی قدرت دیده شدن دارد. خیلی از فیلم‌های اجتماعی هستند که کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند، اما وقتی همان معضلات را در قالب طنز بیان می‌کنیم، مخاطب بیشتری جذب می‌شود.
وی افزود: شاید بعضی‌ها فکر کنند کمدی فقط برای سرگرمی است و جایگاهی در جشنواره‌ها ندارد. اما به نظر من، همین فیلم‌های کمدی هستند که به بقای سینما کمک می‌کنند. اگر این فیلم‌ها نباشند، بسیاری از سینماها تعطیل خواهند شد. ما تلاش می‌کنیم با اکران فیلم‌های کمدی، چراغ سینماها را روشن نگه داریم. البته فیلم‌های اجتماعی برای من محترم‌اند و جایگاه خودشان را دارند، اما کمدی هم نقش مهمی در حفظ فضای سینمایی کشور دارد.
در ادامه سهیل موفق؛ کارگردان فیلم، ضمن قدردانی از حاضران گفت: از اینکه این موقع صبح در کنار ما هستید، واقعاً سپاسگزارم. برای خود ما هم این ساعت کمی سخت بود، اما خوشحالم که برای دومین سال پیاپی اینجا هستم و فرصت دارم با شما عزیزان گفت‌وگویی داشته باشم.
وی با اشاره به سختی‌های ساخت فیلم گفت: برای من فیلمسازی فقط یک حرفه یا کسب‌وکار نیست؛ عشقی است که از کودکی در دلم پرورانده‌ام. به همین دلیل، هر پروژه‌ای را با نهایت جدیت دنبال می‌کنم. در این مسیر، خانواده‌ام، به‌ویژه همسرم و دخترم جانا، همیشه صبورانه کنارم بودند و شرایط سخت کارم را تحمل کردند. از آنها عمیقاً سپاسگزارم.
موفق در ادامه از دوستان و همکارانش تشکر کرد و گفت: از برادرم، صالحی عزیز، که همیشه بیش از یک برادر کنارم بوده، و از سید ابراهیم عامریان که به من اعتماد کرد، رفاقت و حمایت نشان داد، قدردانی می‌کنم. اینها حرف‌هایی نیست که فقط برای این صحنه بگویم؛ همیشه و همه‌جا گفته‌ام که آقای عامریان یکی از بهترین تهیه‌کننده‌هایی است که تا امروز با او کار کرده‌ام. ما زبان مشترکی داشتیم و این برای یک کارگردان نعمت بزرگی است.
این کارگردان در پایان گفت: از همه عوامل فیلم، از تیم بازیگری گرفته تا مدیر فیلم‌برداری و صدابرداری، صمیمانه تشکر می‌کنم. این فیلم حاصل تلاش جمعی است و بدون همکاری و همدلی این تیم، امکان ساخت چنین اثری وجود نداشت.
مهران غفوریان؛ بازیگر فیلم گفت: ببینید دوستان، شما خودتان بهتر می‌دانید که ما همه در یک فضا زندگی می‌کنیم، با سینمایی که برای همه ما آشناست. واقعیت اینه که محدودیت در سینمای کمدی ما خیلی زیاد است. ما تمام تلاشمان را می‌کنیم تا از هر چیزی که در دسترس نداریم، یعنی از چیزهایی که نمی‌توانیم به آنها بپردازیم، عبور کنیم.
وی ادامه داد: ما نه می‌توانیم با مشاغل شوخی کنیم، نه می‌توانیم با آدم‌های خاص شوخی کنیم. خط قرمزها توی کمدی خیلی زیاد هستند. اما با همه این محدودیت‌ها، ما سعی می‌کنیم که کمدی رو جدی بگیریم و کار باکیفیت ارائه بدهیم. نظر شخصی من این است که خیلی از فیلم‌ها فقط به سرگرمی ساده و سطحی بسنده می‌کنند، اما ما در این فیلم، خیلی تلاش کردیم. با آقای موفق، با حمزه عزیز نویسنده‌مون و خود آقای عامریان و محسن عزیز، سر هر سکانس که با هم بازی می‌کردیم، تمام تلاش‌مان را کردیم. اگر شما فیلم رو دیدید، می‌بینید که هیچ جایی از فیلم نیست که ما کم‌کاری کرده باشیم یا نخوایم شما رو بخندانیم.
غفوریان گفت: صادقانه از ته قلبم می‌گویم، هدف ما خوشحال کردن مردم است. چون مردم ما سختی‌های زیادی کشیدن، ناراحتی‌ها و مشکلات اقتصادی مردم را خفه کرده است. سهم ما این است که بتوانیم حال مردم را خوب کنیم. در مورد اون سوالی هم که پرسیدید و نقد داشتید، من خودم همیشه سعی می‌کنم از حرف‌های زشت پرهیز کنم. ممنونم از آقای عامریان که گفتند اگر بشود اصلاحاتی انجام بدهیم، این کار را می‌کنیم.
این بازیگر در خصوص سینمای کمدی بیان کرد: در باب سینما و حتی تلویزیون، نکته‌ای که باید عرض کنم این است که ما نیاز داریم به کمدی فرصت بدهیم. اگر به یاد داشته باشید، سال‌ها پیش کمدی‌های ما بیشتر در قالب طنزهای آیتمی ظاهر می‌شد. از برنامه‌های کوتاه و آیتمی مثل برنامه 77 گرفته تا زیر آسمان شهر، و پس از آن، کم‌کم به سریال‌های کمدی متنوع‌تری رسیدیم.
وی افزود: امروز نیز شاهد تلاش‌های فراوان در عرصه کمدی، چه در سینما و چه در تلویزیون هستیم. اما باید توجه داشته باشیم که کمدی کار بسیار دشواری است؛ خلق لحظه‌ای که لبخند بر لبان مخاطب بنشاند، نیازمند ظرافت و درک عمیق از اجتماع و روح زمانه است. به همین دلیل باید به این حوزه فرصت رشد و شکوفایی بدهیم.
این بازیگر توضیح داد: در پاسخ به پرسشی که مطرح شد، می‌توانم بگویم بله، قطعاً بهتر خواهیم شد. همه تلاش ما بر این است که کیفیت آثارمان را ارتقا دهیم. اگر به فیلم‌های کمدی گذشته نگاه کنیم و آنها را با آثار امروزی مقایسه کنیم، متوجه پیشرفت خواهیم شد. بی‌تردید در آینده نیز فیلم‌های کمدی بهتری ساخته خواهد شد. کمدی، نه تنها یک نیاز فرهنگی برای سینمای کشورمان است، بلکه برای پویایی اقتصادی این صنعت نیز حیاتی است. از شما سپاسگزارم که به این موضوع توجه دارید، چرا که کمدی بخشی از معاش و جریان حیات سینمای ما را تشکیل می‌دهد.
محسن کیایی در این نشست با نگاهی به فضای امروز سینما گفت: راستش، حضور دوباره در این فضا باعث شد چیزی را به یاد بیاورم که شاید فراموش کرده بودم؛ آن جبر و شوقی که زمانی میان ما و سینما وجود داشت. اما حالا که اینجا هستم، چیزی که واقعاً ناراحتم می‌کند این است که می‌بینم صندلی‌های سالن که روزگاری پر از تماشاگران مشتاق بود، امروز خالی مانده است. این صحنه دلگیر است. امیدوارم آن دوستی و اشتیاقی که در سال‌های گذشته میان مردم و سینما وجود داشت، دوباره برگردد؛ همان روزهایی که همه ما با ذوق در صف‌های طولانی می‌ایستادیم تا فیلمی را ببینیم.
وی به اهمیت فیلم‌های کمدی در چرخه اقتصادی سینما اشاره کرد و افزود: اتفاق مهمی که این روزها نباید از آن غافل شویم، خطر بسته شدن سینماهاست. واقعیت این است که اگر فیلم‌های کمدی نباشند، سینماها به مرور آسیب می‌بینند و یکی یکی تعطیل می‌شوند؛ همان چیزی که چند سال پیش هم کم‌کم داشت رخ می‌داد. کمدی، جدا از جنبه سرگرمی، به بقای سینما کمک می‌کند و باعث می‌شود مردم همچنان به سالن‌ها بیایند.
کیایی در ادامه درباره نقش خود در عرصه هنر توضیح داد: اجرا دغدغه اصلی من نیست. برای من، در هر فضایی از کار هنری، (چه اجرا، چه بازیگری و چه نویسندگی)، مهم‌ترین مساله این است که مسئولیتی که به من سپرده شده را به درستی انجام بدهم. این برایم مهم‌ترین اتفاق است. وگرنه در حضور مجریانی که واقعاً درخشان، حرفه‌ای و دوست‌داشتنی هستند، من ادعایی ندارم.
وی با ابراز تأسف از محدودیت‌های موجود برای برخی چهره‌های شاخص گفت: متأسفانه، بسیاری از این مجریان توانمند در کشورمان هنوز اجازه کار ندارند یا شرایط برایشان فراهم نیست. امیدوارم به زودی این فضا تغییر کند و دوستان عزیزمان دوباره به صحنه برگردند و میکروفون‌ها را در دست بگیرند تا حال مردم را خوب کنند.
کیایی به برخی از این چهره‌ها اشاره کرد و گفت: حضور افرادی مثل فرزاد حسنی یا رامبد جوان، که هر دو از چهره‌های برجسته و محبوب این حوزه هستند، می‌تواند تأثیر زیادی داشته باشد. امیدوارم این عزیزان دوباره فرصت پیدا کنند تا کار کنند و بدرخشند؛ و من، در این مسیر، ترجیح می‌دهم با تمرکز بر بازیگری، به بهترین شکل در حوزه‌ای که به آن تعلق دارم، فعالیت کنم.
محمدرضا داوودنژاد؛ بازیگر فیلم با نگاهی انتقادی، اما صمیمی به روند تولید و پذیرش فیلم‌های کمدی در ایران گفت: فکر می‌کردم در هالیوود نشستم و دارم فیلم تماشا می‌کنم! انگار فیلم کمدی در ایران به همین راحتی از فیلترها عبور می‌کند و به اکران می‌رسد. مگر ساده است رساندن یک فیلم کمدی به جشنواره؟ شما می‌گویید چرا در فیلم گفته شده “آشغال”، اما واقعیت این است که در خیلی از جاهای دنیا، کمدی‌ها با شوخی‌هایی به مراتب تندتر مردم را می‌خندانند. اما در این فیلم، نه حرف زشتی بود، نه حرکت نامناسبی. بچه‌ها فوق‌العاده کار کردند. واقعاً خسته نباشند. من هیچ ناراحتی از حضور در این فیلم ندارم؛ برعکس، بسیار راضی‌ام، چون کنار گروهی بودم که از صمیم قلب برای این کار تلاش کردند و صداقت در کارشان موج می‌زد.
ایمان صفا نیز در ادامه به تجربه همکاری خود اشاره کرد و گفت: از دفتر تماس گرفتند و گفتند بیا برای این فیلم. یادم هست اولش گفتم قرارداد ببندیم. بعد رفتم سفر و وقتی برگشتم، دیدم نقش کاملاً آماده است. از آن لحظه تمام تلاشم را کردم تا این نقش را به بهترین شکل ایفا کنم. سعی کردم اگر کمبودی هست، با کیفیت پرش کنم. امیدوارم که توانسته باشم انتظارات را برآورده کنم.
رویا میرعلمی نیز با اشاره به علاقه‌اش به ایفای نقش‌های کمدی اظهار داشت: وقتی این فیلم به من پیشنهاد شد، واقعاً شوکه شدم! چون اصولاً همیشه نقش‌های کمدی به من پیشنهاد می‌شود و این موضوع برایم خوشایند است. سال‌ها در تئاتر تلاش کردم تا در این ژانر بدرخشم و نقش‌های متنوعی را بازی کنم. نقش‌های جدی هم در کارنامه‌ام کم نیست، اما واقعاً از ته دل دوست دارم به عنوان یک کمدین زن در این حرفه فعالیت کنم. اگر بتوانم لبخندی به لب کسی بیاورم، برایم ارزشمندترین دستاورد است و واقعاً خوشحال می‌شوم.
انتهای پیام/