بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - طی چند دهه اخیر روابط ایران و سودان دچار فراز و نشیب های عدیده ای شد اما اگر میانگین بخواهیم بگیریم می توانیم بگوییم میانگین سالهایی که روابط ایران و سودان بسیار خوب بوده بیش از میانگین سالهایی است که این روابط متشنج و یا حتی قطع بوده.
روابط ایران و سودان در برهه ای به حدی صمیمی و نزدیک شده بود که ایرانی ها چندین کارخانه در سودان ایجاد کرده بودند وحتی تسلیحات ایرانی هم در سودان تولید می شد.
تا زمانی که سودان روابط خوبی با ایران داشت و ایران به سودان کمک می کرد عملا این کشور علیرغم همه مشکلات اقتصادی و داخلی که با آن مواجه بود ولی در نهایت مردم از ثبات و امنیت برخوردار بودند.
اسرائیلی ها بارها برخی مواضع در سودان را بمباران کردند و همچنین برخی کشورهای عربی به سودان فشار آوردند تا روابط اش با ایران را قطع کند اما دولت سابق سودان به رهبر عمر البشیر با قطع روابط مخالفت می کرد تا در نهایت به دلیل فشارهای اسرائیل و آمریکا و کشورهای عربی مجبور شد سطح روابط خود با ایران را کاهش دهد.
پس از کاهش روابط با ایران بود که ارتش بر علیه عمر البشیر کودتا کرد و وی را سرنگون کرد و در نهایت آمریکایی ها و برخی عرب ها با وعده های توخالی دولت جدید سودان را مجاب کردند که روابط خود با ایران را کاملا قطع کند.
آمریکایی ها همچنین به سودان قول دادند تا اگر به پیمان موسوم به پیمان ابراهیم بپیوندد و اسرائیل را به رسمیت بشناسد و با اسرائیل رابطه برقرار کند آنوقت کاری می کنند کارستان و اقتصاد و شرایط معیشتی سودان از این رو به آن رو می شود.
در نهایت هم حاکمان سودان گول این وعده وعید ها راخوردند و به پیمان موسوم به پیمان ابراهیم پیوستند اما نه فقط چیزی دستشان را نگرفت بلکه ورود اسرائیلی ها و آمریکایی ها به سودان و دخالت آنها در سیاست های این کشور و تلاش برای سرقت منابع طبیعی سودان موجب آن شد که در کشور چند دستگی ایجاد شود و در نهایت جنگ داخلی خانمانسوز راه بیافتد.
هدف اصلی اسرائیلی ها و متحدین آنها از راه انداختن این جنگ هم کاملا واضح است، یک سودان ضعیف باید باشد که همه منابع طبیعی آن شامل طلا و الماس و اورانیوم و کوبالت و... در اختیار شرکت های به اصطلاح عربی اما در واقع عبری قرار بگیرد و چون کشور درگیر جنگ و کشت و کشتار است دولت مرکزی امکان کنترل و نظارت را نداشته باشد تا آنها هرچه بتوانند این منابع را به سرقت ببرند.
همچنین بنادر سودان که موقعیت استراتژیک روی دریای سرخ دارد در کنترل اینها باشد و مسیر رود نیل که از طریق سودان به مصر می رود را بتوانند کنترل کنند.
اینها میلیاردها دلار در اثیوپی سرمایه گذاری کردند تا روی منابع رود نیل سدسازی کنند و آب مصر در کنترل شان قرار گیرد و اگر ارتش مصر بخواهد واکنشی نسبت به کنترل این شریان حیاتی نشان دهد تنها راه اش عبور از سودان می باشد که به این دلیل سودان باید دائم در هرج و مرج باشد.
مقامات سودانی هم که به این مساله پی برده اند و متوجه شده اند هدف آمریکایی ها و اسرائیلی ها به اصطلاح دوستی خاله خرسه است امروزه تلاش دارند مسیر روابط خارجی خود را تغییر دهند و رابطه با ایران را بهبود بخشند و دوباره رابطه اش با ایران را برقرار کرده.
اخیرا آقای علی یوسف احمد شریف وزیر امور خارجه سودان به تهران سفر کرده و با مسئولین ایرانی هم ملاقات و رایزنی داشته و وزیر امور خارجه ایران آقای عراقچی با اشاره به دیدارش با وی تاکید کرد "اکنون (ایران و سودان) مصمم به توسعه همکاری‌ها در عرصه‌های مختلف هستند".
طی چند سال اخیر بسیاری رسانه ها مدعی بودند که ایران یک پایگاه بسیار مهم در آفریقا (سودان) را از دست داده و دیگر نفوذ ایران در آفریقا کور شده و سودان پایگاه ورود ایران به آفریقا بود و...
اما دیدیم که ایران با آرامش و دیپلماسی و بدون جو گیر شدن کار خود را انجام داد و دوباره از دروازه های بزرگ وارد سودان شد و در حال تحکیم بخشیدن سریع روابط خود با سودان می باشد.
این را گفتم تا متوجه باشیم ایران یک قدرت منطقه ای و بازیگر کلیدی در غرب آسیا و آفریقا به حساب می آید و نفوذ منطقه ای ایران به هیچ وجه قابل حذف نیست.
این تصور که برخی این روزها به وجود آورده اند که چون اسرائیل خانه و کاشانه مردم در لبنان و فلسطین را خراب کرده و ده ها هزار غیر نظامی را سلاخی کرده و حتی اینکه دولت بشار الاسد سقوط کرده دیگر نفوذ ایران در منطقه تمام شده تصوری ساده لوحانه بیش نیست.
نفوذ ایران در منطقه ممکن است فراز و نشیب داشته باشد اما در نهایت این نفوذ بالقوه سر جای خودش است و هر بار تلاش می کنند نفوذ ایران را کم کنند در نهایت با اقتداری بیشتر بر می گردد.
ایران هزاران سال است در این منطقه بوده و خواهد بود و نفوذ اش سر جایش است؛ این آمریکا است که در این منطقه دخیل به حساب می آید و اگر مغولها و یا انگلیسی ها و یا فرانسوی ها و یا پرتغالی ها و یا ... موفق شدند در این منطقه بمانند آمریکا هم موفق خواهد شد.
پایان/