بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - به گزارش خبرگزاری موج، سامانه موشکی ضدکشتی نمسیس (NMESIS) متعلق به تفنگداران دریایی آمریکا، برای نخستین‌بار در فیلیپین مستقر شد. این سامانه که به موشک «ضربتی دریایی» نروژی (NSM) مجهز است، از سوی هنگ سوم ساحلی تفنگداران دریایی آمریکا که مقر آن در هاوایی قرار دارد، به محل رزمایش مشترک «بالیکاتان 25» منتقل شده است.
این رزمایش از 21 آوریل آغاز می‌شود و تا 9 مه (یکم تا 19 اردیبهشت) ادامه دارد. این استقرار بخشی از برنامه مشترک واشنگتن و مانیل برای بازسازی قدرت بازدارندگی در منطقه هند-اقیانوس آرام است؛ توافقی که در جریان سفر پیت هگست، وزیر دفاع آمریکا، در 28 مارس (هشتم فروردین) به فیلیپین حاصل شد. هدف از اجرای این رزمایش، «افزایش توان هماهنگی نیروها و تقویت بازدارندگی از طریق پوشش مسیرهای راهبردی دریایی از مواضع ساحلی» اعلام شده و قرار است نیروهای فیلیپینی و آمریکایی در قالب این تمرین، یک پایگاه پیشروی نظامی برپا کنند. با این حال، پرتاب واقعی موشک از این سامانه در برنامه رزمایش پیش‌بینی نشده است.
قرار است این سامانه در جزایر باتانس در تنگه لوزون واقع در شمال فیلیپین مستقر شود؛ منطقه‌ای که تنها 150 کیلومتر با تایوان فاصله دارد. با توجه به برد 185 کیلومتری موشک‌های NSM، این سامانه می‌تواند منطقه وسیعی را به‌عنوان منطقه ممنوعه برای ناوهای چین تعریف کند.
تحلیل‌گران می‌گویند در صورت استقرار یک سامانه دیگر در جزیره «یوناگونی» ژاپن در فاصله 110 کیلومتری تایوان، پکن به طور عملی از هرگونه اقدام در شرق این جزیره باز خواهد ماند. ایالات متحده با تکیه بر موقعیت راهبردی این جزایر و توانایی موشک‌های ضدکشتی مستقر در آن‌ها، تلاش دارد از هرگونه محاصره احتمالی تایوان جلوگیری کند.
مقامات آمریکایی تاکنون نگفته‌اند که آیا سامانه نمسیس پس از پایان رزمایش به هاوایی بازمی‌گردد یا در فیلیپین باقی می‌ماند. پیش‌تر نیز در جریان رزمایش «سالاگنیب» در سال 2024، سامانه موشکی «تایفون» مجهز به موشک‌های تام‌هاوک و SM-6 در فیلیپین مستقر شد و پس از پایان رزمایش، در همان‌جا باقی ماند؛ بدون آنکه موشکی شلیک کند.
به‌طور کلی، استقرار نمسیس در رزمایش بالیکاتان 25 نشان می‌دهد که آمریکا چگونه درگیری احتمالی در اقیانوس آرام را شبیه‌سازی می‌کند: با تبدیل سریع جزایر کوچک به پایگاه‌های پیشرفته دفاعی. همین رویکرد موجب شده که ارتش آمریکا به توسعه سامانه‌های سبک و بدون‌سرنشین موشکی برای عملیات در زمین‌های صعب‌العبور و مناطق دورافتاده روی آورد؛ همانند پروژه LRF که در آن پرتابگرهای موشک تایفون روی خودروهای سبک و بدون‌سرنشین نصب می‌شود.