بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - به گزارش پارسینه به نقل از اقتصادنیوز، روزنامه هم میهن نوشت:این اتفاق ازجمله رخدادهایی است که می‌بایست به فال نیک گرفت و از این فرصت هم‌گرایی سیاسی به بهترین نحو ممکن بهره برد. چه کسی است که بتواند منکر لزوم ارتباط و تعامل سازنده ایران با جهان در راستای منافع ملی شود؟
اخیراً علی عبدالعلی‌زاده، نماینده ویژه رئیس‌جمهور در اقتصاد دریامحور به این نکته اشاره‌ی مستقیم کرده است که «باید با آقای ترامپ مذاکره کنیم نمی‌شود که مسائل کشور را معلق نگه داشت ضمن اینکه مجموع حاکمیت نظام هم به مذاکره رودررو رسیده است.
» بیان مسئله‌ی لزوم ارتباط و گفت‌وگوی مستقیم با شخص اول آمریکا در راستای تأمین منافع ملی جمهوری اسلامی ایران، یکی از راهبردهای طولانی‌مدت و ضروری برای ایران است که مشخصاً سال‌ها مورد مخالفت گروه‌های تندرو بوده است؛ اما با روی کار آمدن دولت چهاردهم و استفاده از تجربیات مذاکرات پیشین، لزوم مذاکره‌ی مستقیم و حصول توافق پایدار با آمریکا بیش از قبل موردتوجه قرارگرفته است.
در دوره‌هایی ایران از مذاکرات غیرمستقیم و واسطه‌ای زیان‌های بسیار دیده و نتیجه‌ی مطلوب و موردنظر را کسب نکرده؛ لیکن با توجه به تحولات منطقه و ابراز تمایل ترامپ برای دستیابی به توافق و مذاکره با ایران بر سر گره‌های تاریخی موجود که بخشی از آن، برای تثبیت جایگاه سیاسی خودش در آمریکا است، دریچه‌های جدیدی از تعاملات بین‌المللی برای ایران بازشده است. این موضوع به دلیل پیچیدگی‌های سیاسی و اقتصادی، تأثیرات عمیقی بر زندگی روزمره مردم و آینده کشور خواهد داشت. برخی از اولویت‌های ایران در آغاز مذاکرات پیش رو را می‌توان این‌گونه بیان کرد.
1- ضرورت دیپلماسی در دنیای امروز، هیچ کشوری نمی‌تواند به‌تنهایی و بدون تعامل با دیگر کشورها به حیات خود ادامه دهد. دیپلماسی و مذاکره ابزارهای کلیدی برای حل‌وفصل اختلافات و ایجاد روابط مثبت بین کشورها هستند. ایران به‌عنوان یک کشور با تاریخ و فرهنگ غنی، باید از این ابزارها بهره‌برداری کند تا منافع ملی خود را تأمین کند. این‌یک حقیقت انکارناپذیر است که ایران در طول سال‌های گذشته فرصت‌های بسیاری را برای تعامل و انجام گفت‌وگوهای مستقیم ازدست‌داده، اما شاید اینک فضایی برای تبدیل تهدید به فرصت فزاینده ایجادشده باشد تا از ابزارهای بین‌المللی موجود به بهترین نحو بهره ببرد.
2- تأثیرات اقتصادی بی‌تردید مذاکره با ایالات‌متحده و دیگر کشورها به بهبود وضعیت اقتصادی ایران کمک خواهد کرد. تحریم‌ها و محدودیت‌های اقتصادی که به دلیل تعویق در مذاکره و تعامل با برخی کشورهای جهان به وجود آمده‌اند، تأثیرات منفی زیادی بر زندگی مردم داشته‌اند. با ایجاد روابط مثبت و مذاکره، ایران می‌تواند به بازارهای جهانی دسترسی پیدا کند و فرصت‌های اقتصادی جدیدی را برای خود ایجاد کند.
3- امنیت ملی حضور توافق و مذاکرات می‌تواند به کاهش تنش‌ها و افزایش امنیت ملی کمک کند. در شرایطی که ایران با تهدیدات امنیتی مختلفی در منطقه مواجه است، دیپلماسی می‌تواند به‌عنوان یک ابزار مؤثر برای کاهش این تهدیدات عمل کند. از طریق مذاکره، ایران می‌تواند نگرانی‌های خود را با دیگر کشورها در میان بگذارد و به دنبال راه‌حل‌های مشترک باشد. فراموش نکنید یکی از موانع اصلی مذاکرات برجام، اسرائیل بود که تمایلی به کاهش تنش و عادی‌سازی روابط ایران با غرب، به جهت سوءاستفاده از این موقعیت نداشت. مسائل مربوط به گروه‌های مسلح در منطقه، بحران‌های انسانی و تنش‌های نظامی، ازجمله مسائلی هستند که ایران نقش مؤثری در حل آن‌ها ایفا می‌کند و ارائه راه‌حل‌های دیپلماتیک برای این چالش‌ها، به ایجاد ثبات در منطقه منتج می‌شود. 4- تصویر بین‌المللی مذاکره و تعامل با دیگر کشورها به بهبود تصویر بین‌المللی ایران و کاهش فرایند ایران‌هراسی در جهان منجر خواهد شد. در دنیای امروز، تصویر یک کشور در عرصه جهانی بسیار مهم است و می‌تواند تأثیرات زیادی بر روابط بین‌المللی و اقتصادی آن داشته باشد. با نشان دادن تمایل به مذاکره و همکاری، ایران خود را به‌عنوان یک کشور مسئول و متعهد در عرصه جهانی می‌شناساند. تقویت و رونق گردشگری خارجی، یکی از موضوعاتی است که در طولانی‌مدت، ایران را از اتکا اقتصادی به صنایع و منابع نفتی و گازی بی‌بهره خواهد کرد، لذا خنثی‌سازی توطئه ایران‌هراسی از اولویت‌های حل مسائل فی‌مابین خواهد بود.
5- رفع تحریم‌ها یکی از مهم‌ترین اولویت‌های ایران در مذاکرات با ایالات‌متحده، رفع تحریم‌های اقتصادی است. این تحریم‌ها تأثیرات منفی زیادی بر اقتصاد ایران و زندگی روزمره مردم داشته است. ایران باید بر روی این موضوع تمرکز کند و به دنبال توافقی باشد که به کاهش یا لغو این تحریم‌ها منجر شود. جمهوری اسلامی ایران می‌تواند باتجربه توافق برجام، این بار به دنبال ایجاد زمینه‌های همکاری اقتصادی و تجاری با ایالات‌متحده باشد تا با ایجاد نوعی از وابستگی اقتصادی، امکان خروج احتمالی آمریکا از توافق و عهدشکنی را از میان ببرد.