بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - به گزارش خبرنگار جامعه دفاع‌پرس، همزمان با سالروز فرار شاه معدوم، مراسم رونمایی از دادخواست حقوقی غارت اموال و دارایی‌های ملت ایران توسط خاندان پهلوی و عدم انجام تعهدات آمریکا بر اساس بیانیه الجزایر برای بازگرداندن اموال غارت شده امروز در سالن همایش‌های اردوگاه الزهرا (س) واقع در جنب کاخ سعد آباد برگزار شد.
در این مراسم، سردار «سهرابعلی شمعخانی» معاون حقوقی و پارلمانی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، «حسن عبدلیان‌پور» رئیس مرکز وکلا قوه قضاییه، «خسرو معتضد» کارشناس تاریخ، «بیژن پیروز» عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، «شاهین شاهی‌اقدم» حقوق‌دادن و وکیل پایه یک دادگستری و تعدادی از وکلای کانون وکلای دادگستری حضور داشتند.
بخشی از متن دادخواست به شرح زیر است:
حکومت پهلوی از زمان شکل‌گیری و استقرار آن توسط استعمارگر پیر انگلستان در ایران، در قامت دو حاکم مستبدی، چون رضا خان کودتاچی و فرزند خلف او، محمدرضا، منشاء غارت و چپاول اموال و دارایی‌های ملت و کشور ایران بوده‌اند. فساد‌های مالی و چپاول اموال و دارایی‌های ملت ایران توسط دربار پهلوی بر هیچ کس پوشیده نیست و در این راستا علاوه بر اعتراف درباریان و مورّخان، اسناد متقنی نیز وجود دارد.
غارت اموال توسط رضا شاه پهلوی
با کودتای سوم اسفند 1299که با حمایت مزدوران بیگانه و طراحی و اجرای روباه پیر انگلستان، رخ داد، رضاخان میرپنج قزاق که از تیمارگری اسب‌های سفارت هلند آغاز کرده بود، در صحنه سیاست ایران به چهره‌ای مستبد تبدیل گردید. علاقه به مُلک و مُلک‌داری و ثروت مهم‌ترین آزمندی رضاخان قزاق به سلطنت رسیده بود. ارتشبد حسین فردوست در خاطرات خود در این باره گفته است: «رضاخان در طول سلطنتش تمام املاک مرغوب شمال را با زور سرنیزه به‌نام خود کرد. پس‌از سقوط او تا مدت‌ها روزنامه‌ها و مجلات کشور پر بود از نمونه‌هایی از غصب اموال مردم توسط رضاخان. در سال 1319 صورت حساب عایدی خالص سالانه املاک رضا خان پهلوی 62 میلیون تومان بود» که بر حسب میزان درآمد و بودجه آن روز کشور، صد‌ها هزار میلیارد تومان به نرخ امروزی است. در برخی گزارش‌ها از 600 میلیون مارک ذخیره ارزی رضاشاه در کشور‌های اروپایی سخن به میان آمده‌است. گزارش روزنامه‌های اروپایی، پس از مسافرت سال 1327 محمد رضا شاه به بریتانیا و اشاره به اندوخته‌های ارزی رضاشاه در بانک‌های انگلیس و سوئیس نشان می‌دهد که این سفر با هدف آزاد سازی اندوخته‌های ارزی رضا شاه صورت گرفته است.
با حرص و ولعی که رضاخان به تصاحب زمین‌های مرغوب در اقصی نقاط ایران داشت، زمین‌های مرغوب را به زور از مردم غصب و اسناد آن به‌نام رضاشاه ثبت محضری می‌شد. این زمین‌های عصب شده، فقط در مناطق سر سبز شمالی نبود؛ حتی در قصبات تهران هم املاکی به‌نام وی سند خورده بود. این‌که رضاخان میرپنج در اوایل مشهور شدنش، با قرض کردن از دیگران توانست خانه‌ای در تهران بخرد، چگونه توانست در کمتر از 15 سال به ثروتمندترین پادشاه آسیا و مالک مرغوب‌ترین اراضی ایران تبدیل شود؟! روایتی عجیب و غریب دارد. ماروین زونیس مى‌نویسد: «در زمان خلع رضاخان، بیش‌تر از 2000 دهکده به‌دست شاه جدید افتاد. با استفاده از معیارى برابر با 8/ 4 نفر در هر خانواده، حدود 235800 نفر رعیت، مستقیمآ در خدمت اعلى‌حضرت فئودال بزرگ بودند». در این مقطع مالکیت املاک بر اساس قانون جدید ثبت املاک در دفاتر ثبت می‌شد و قباله داشت. وقتی رضا شاه کشور را ترک می‌کرد، مالک حدود 10 درصد زمین‌های کشاورزی ایران بود؛ اما، چون این املاک از مرغوب‌ترین زمین‌ها بودند، ارزش و درآمد سالانه آنها بیشتر از ده درصد مجموع اراضی کشاورزی کشور بود.
غارت اموال توسط محمد رضا شاه پهلوی و نزدیکان
رضاشاه در آستانه خروج از کشور، در شهریور سال 1320 طی سندی واحد، تمام مایملک خود را به فرزند و جانشینش محمد رضا منتقل کرد. محمد رضا پهلوی برای جلوگیری از افزایش اعتراضات نسبت به اموال و املاک غصبی رضاخانی به توصیه محمد علی فروغی، ابتدا این املاک را به دولت واگذار کرد. اما بعد از هشت سال با تصویب لایحه‌ای مستغلات رضاخانی دوباره به فرزند او بازگردانده شد. در طی حکومت پهلوی دوم بتدریج سازمان‌هایی جهت اداره این املاک تأسیس شد؛ نظیر اداره املاک و مستغلات پهلوی، بنیاد پهلوی و موقوفات پهلوی که اداره همه آنها تحت سرپرستی اسدالله علم بود و از این طریق بود که علم نیزتوانست صاحب میلیون‌ها تومان ثروت بادآورده شود.
آخرین سازمان مالی که محمد رضاشاه در اوایل دهه 1340 تأسیس کرد، بنیاد موقوفات خاندان پهلوی بود. در دهه چهل هجری شمسی، زمزمه اصلاحات ارضی توسط حکومت پهلوی آغاز شد. در مراسم‌های رسمی اسناد املاک به روستائیان داده می‌شد. اما املاک مرغوب بنیاد پهلوی هیچگاه بین کشاورزان تقسیم نشد!
در برخى روستا‌ها زمین‌ها به خواهران و برادران شاه داده شد. عبدالرضا پهلوى اراضى وسیعى حدود 3700 هکتار زمین‌هاى دشت ناز در 20 کیلومترى شمال شرق سارى و به فاصله‌ى 18 کیلومترى دریا میان گنبد و کلاله را به زور از مردم گرفت. غلامرضا، برادر دیگر شاه، از روستای ارزو تا به «بلورد» سیرجان را تصاحب و منطقه وسیعى در آذربایجان شرقى از اموال مردم غصب و شکارگاه سلطنتى اعلام و ساکنان روستا‌های آن مناطق، بیش از 10 هزار نفر، کوچانده شدند.
همچنین خاندان پهلوی در قالب فساد مالی حاکم بر دربار، اموال و دارایی‌های هنگفتی را غارت نمودند. رژیم پهلوی به فساد، رشوه‌خواری شهرت داشت. بنابر خوش بینانه‌ترین برآوردها، در فاصله سال‌های 1352 تا 1355 مقام‌های دولتی حداقل یک میلیارد دلار کمیسیون گرفته‌اند. آقای حسین فردوست (رئیس دفتر ویژه اطلاعات و بازرسی پهلوی) می‌گوید: "فساد مالی در نظام سلطنتی این قدر زیاد بود که ما دیدیم، اگر به همه آنها بخواهیم رسیدگی کنیم، ده هزار کارمند لازم داریم. گفتیم پس فقط به رقم‌های بالای صد میلیون تومان رسیدگی کنیم و با این وجود، از سال 1350 تا 1357 تنها در بازرسی (قسمت تحقیق آن) 3750 پرونده سوء استفاده کلان بالای یکصد میلیون تومان تشکیل شد. همه پرونده‌ها طبق دستور شفاهی نخست‌وزیر به وزیر دادگستری بایگانی می‌شد، شاه هم اهمیتی نمی‌داد". قابل ذکر است، یکصد میلیون سال 1357 حداقل معادل یک هزار میلیارد تومان به ارزش امروز است، بدین صورت 3750 پرونده سوءاستفاده بالای یک هزار ملیارد تومان فساد خاندان و حکومت پهلوی بایگانی می‌شود. علاوه بر سرقت درآمد‌ها توسط محمد رضا و خاندان و وابستگان پهلوی، بخش عمده درآمد‌های نفتی ایران صرف خوشگذرانی‌های خاندان پهلوی می‌شد. تنها یک نمونه آن برگزاری مراسم جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی در پاییز 1350 با حضور مقامات 69 کشور دنیاست و در اسناد تاریخی آمده است که برای برگزاری جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی حدود 650 تا 800 میلیون دلار هزینه می‌شد.
شاه و اعوان و انصارش طی سال‌های حکومت پهلوی، مبالغ هنگفتی را بابت خرید خانه و ویلا در کشور‌های مختلف از جمله سوئیس، ایتالیا، انگلیس و آمریکا هزینه کردند که یکی از معروف‌ترین آنها کاخ گل رز در سوئیس با ارزش 10 میلیون فرانک بود.
علاوه‌بر قصر‌ها و باغ‌هایی که مستقیما به نام محمدرضا پهلوی و خاندان وی درآمده بود، در خارج از کشور نیز شاه از پول ملت، املاک بسیاری خریداری کرد که می‌توان به گران‌ترین خانه و پارک در حومه لندن، قصر و باغ‌های «استیل مانس» که ملکه الیزابت دوم در آنجا متولد شد، اشاره کرد.
همچنین گران‌ترین باغ و ساختمان در ناپل (ایتالیا) متعلق به او بود. شاه در کاپری یک باغ بزرگ و ویلایی مجلل و همچنین قصر بزرگی هم در سنت‌موریتس داشت که زمستان‌ها را در آنجا می‌گذراند به نحوی که سنت‌موریتس سوئیس در بین دیپلمات‌های خارجی به «پایتخت زمستانی ایران» معروف بود!
محمدرضا در سال 1350 یک جزیره در اسپانیا به مبلغ 700 میلیون دلار خریداری کرد و طبق نوشته روزنامه «دیلی‌اکسپرس» چاپ لندن مورخ 28 مارس 1978 یک ملک بزرگ هم در منطقه کوه‌های راکی آمریکا به قیمت یک میلیون پوند خریده بود. میزان ثروت و دارایی‌های شاه در خارج از کشور به حدی بود که، خواهر وی اشرف، تنها در یک شب ایام نوروز سال 53 در یک قمارخانه در شهر کن 15 میلیون فرانک باخت! این در حالی بود که یکی از خانه‌های اشرف، قصری مجلل در شماره 29 خیابان «بیکمن» نیویورک بود با ارزشی معادل 49 میلیون دلار که یکی از گران‌ترین خانه‌ها در قدیمی‌ترین محله‌های منهتن به شمار می‌رفت. 
غارت در پوشش بنیاد پهلوی
اموالی که خاندان پهلوی چه پهلوی‌های پدر و پسر و چه خواهران و برادران و فامیل از بیت المال ملت غارت کردند و مستغلات و دارایی‌های آنها فهرستی بسیار طولانی است. شاه در سال 1337 شمسی «بنیاد پهلوی» را تأسیس کرد (ساختمان بنیاد پهلوی در آونو پنجم در خیابان پنجاه ودوم نیویورک قرار دارد که ارزش دفتری آن در سال 1354، 5/14 میلیون دلار بوده است) و بخشی از مایملک خود اعم از میهمانخانه ها، سهام کارخانه ها، شرکت‌ها و بانک‌ها را در اختیار این بنیاد قرار داد. این بنیاد جایگزین «سازمان املاک و مستغلات پهلوی» شد و در مهر 1340، شاه برای سرپوش گذاشتن بر اموال نامشروع خود، فرمان وقف دارایی بنیاد پهلوی به امور خیریه را صادر کرد، در صورتی که اکثر اعضای هیئت امنای آن خود شاه و دربار بودند. علاوه بر اینها، مبالغ هنگفتی از درآمد نفت به صورت اعتبارات بانکی در اختیار بنیاد پهلوی قرار می‌گرفت. در این حالت خاندان پهلوی نه تنها اموال قبلی خود (اموال باقیمانده از رضاخان) را از دست نداد، بلکه برداشت از درآمد‌های نفتی و… هم به آن اضافه شد.
خانواده پهلوی علاوه بر چپاول هدایا و وام‌های بین المللی که برای این بنیاد گرفته می‌شد، با داشتن 207 مؤسسه اقتصادی از قبیل شرکت‌های ساختمانی، معدنی، کشاورزی، بیمه، بانک و هتل‌ها و کازینو‌ها (قمارخانه ها) و کاباره‌ها و مراکز فساد، عملاً مخل سلامت سیستم اقتصادی کشور شدند. بانک ها، شرکت‌های سرمایه گذاری، بیمه ها، هتل‌ها و تعدادی از مجموعه‌های توریستی- تفریحی، کارخانجات و شرکت‌های تولیدی در اقصی نقاط کشور و خارج از مرز‌های ایران، از جمله این دارایی‌ها بود. تنها در یک مورد می‌توان اشاره به سهام شاه در پروژه‌های بین المللی کرد؛ این بخش از درآمد‌ها آنقدر زیاد بود که برخی منابع خبری از دقیقه‌ای 6 هزار دلار و سالانه بالغ بر 3 میلیارد دلار، سود خالص از محل سرمایه گذاری‌های شاه در نقاط مختلف دنیا می‌دادند. 
متن کامل دادخواست شکایت از خاندان پهلوی و دولت تروریست آمریکا به خاطر غارت اموال مردم ایران را در اینجا بخوانید.
انتهای پیام/ 241
مطالب مرتبط مراسم رونمایی از دادخواست ایران برای مطالبه اموال غارت شده توسط خاندان پهلوی برگزار شد معتضد: در زمان فرار شاه ثروت خاندان پهلوی با خاندان سعودی برابری می‌کرد