بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - به گزارش اقتصادنیوز، بادهای سانتا آنا که بزرگ‌ترین آتش‌سوزی قرن را در کالیفرنیا رقم زد و لس‌آنجلس را به شهر سوخته‌ای تبدیل کرد که در حال حاضر از بخش‌های زیادی از آن چیزی جز خاکستر باقی نمانده، نگرانی‌های زیادی را برای بازگشت این شهر به شرایط قبل از آتش‌سوزی به‌وجود آورده است، زیرا علاوه بر وارد آمدن خسارت نزدیک به 150 میلیارددلاری و چالش شرکت‌های بیمه برای تامین خسارات به بیمه‌شدگان، ادامه روند تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین، آینده این ایالت را تحت‌الشعاع قرار داده است و سوال‌های زیادی مبنی بر اینکه آیا شهر سوخته می‌تواند دوباره تبدیل به شهر شود ایجاد کرده است.
حداقل 25 نفر در آنچه می‌تواند ویرانگرترین فاجعه طبیعی در تاریخ ایالات‌متحده باشد، جان خود را از دست داده‌اند، بلایایی که هزاران خانه را ویران کرده و 100 هزار نفر را مجبور به تخلیه کرده است. شعله‌های آتش کل محله‌ها را به ویرانه‌های در حال سوختن تبدیل کرده است، خانه‌های افراد ثروتمند و مشهور و مردم عادی را خاکستر کرده و منظره‌ای آخرالزمانی تصویر کرده است. حداقل 12 هزار سازه آسیب ‌دیده یا تخریب‌ شده است. این آتش‌سوزی برخی از گران‌ترین محله‌های لس‌آنجلس را دربرگرفت و خانه‌هایی با ارزش بالا را سوزاند. با توجه به اینکه این آتش‌سوزی‌ها تا حد زیادی مهار نشدند، بسیاری را به این فکر واداشت که آیا این رویداد برای همیشه رابطه بین خطر آب‌وهوا و خانه‌ها را در یکی از باارزش‌ترین بازارهای املاک جهان تغییر می‌دهد؟ در واقع پرسش اصلی این است؛ آیا یک رویداد واحد می‌تواند باعث ورشکستگی بیمه‌گران شود؟
زیرساخت‌های خاکسترشده یکی از چالش‌هایی که حکمرانی کالیفرنیا و در مجموع دولت فدرال با آن مواجه بود، عدم آمادگی و نداشتن تجهیزات کافی برای مهار این آتش‌سوزی بسیار بزرگ بود، چرا که آب کافی برای خاموش کردن آتش‌ وجود نداشت. منابع آب آتش‌نشانی در حین عملیات خالی شد و روند کار را مختل کرد. البته پیش از وقوع آتش‌سوزی، رئیس آتش‌نشانی لس‌آنجلس در مورد کاهش بودجه این اداره برای پاسخگویی به شرایط اضطراری هشدار داده بود.
اگرچه رعدوبرق به‌عنوان شایع‌ترین علت آتش‌سوزی در ایالات‌متحده در پالیسیدز و ایتون مطرح شد، اما این فرضیه رد شد و حتی آتش‌سوزی در خطوط تاسیسات نیز نتوانست علت اصلی آتش‌سوزی باشد.
لس‌آنجلس سالی بسیار خشک و کم‌باران را گذرانده و در اکتبر تنها شاهد 4/0 سانتی‌متر بارش باران بوده و تندبادهای قدرتمند فراساحلی معروف به بادهای سانتا آنا نیز شرایط مناسبی را برای آتش‌سوزی فراهم کرده است. اگرچه وزش باد شدید و کمبود باران باعث ایجاد آتش‌سوزی شده است، اما کارشناسان می‌گویند تغییرات آب‌وهوایی شرایط را تغییر داده و احتمال وقوع چنین آتش‌سوزی‌هایی را افزایش می‌دهد.
بسیاری از مناطق غربی ایالات‌متحده از جمله کالیفرنیا خشکسالی چنددهه‌ای را تجربه کردند که تنها دو سال پیش پایان یافت و این منطقه را آسیب‌پذیر کرد.
نوسانات «اقلیمی» بین دوره‌های خشک و مرطوب در سال‌های اخیر باعث ایجاد حجم عظیمی از پوشش گیاهی خشک شد که آماده سوختن بود. براساس اعلام اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، تغییرات آب‌وهوا، از جمله افزایش گرما و خشکسالی طولانی، محرک اصلی در افزایش خطر و گستردگی آتش‌سوزی‌های جنگلی در غرب ایالات‌متحده بوده است.
به‌طور کلی تصور می‌شود که فصل آتش‌سوزی در جنوب کالیفرنیا از ماه می تا اکتبر ادامه داشته باشد و این نشان می‌دهد، آتش‌سوزی‌ها به یک موضوع همیشگی تبدیل شده‌اند. فصل آتش‌سوزی وجود ندارد، بلکه «سال آتش‌سوزی است».
خسارت وارده حدود 150 میلیارد دلار برآورد شده است. رویدادهای شدید آب‌وهوایی منتسب به تغییرات آب‌وهوایی در ایالات‌متحده باعث خسارت 183 میلیارددلاری در سال 2024 از سوی مراکز ملی اطلاعات زیست‌محیطی شد.
سیاست‌گذاری ضعیف ایالات‌متحده در مورد اجتناب از ساخت‌وساز در مکان‌های پرخطر، قوانین ساختمانی ضعیف، عدم پاکسازی تهاجمی زیربنا در مناطق داخل شهر، و چالش‌های تامین آب، همگی موجب خسارت بیشتر شدند.
برای آتش‌سوزی‌های جنگلی، حفاظت شامل آتش‌شکن‌های اجباری در اطراف ساختمان‌ها، عایق‌های و روکش‌های غیرقابل اشتعال و سیستم‌های آب‌پاش بیرونی ساختمان است که هیچ‌کدام از آنها در لس‌آنجلس مورد نیاز نبود. مشکلات مربوط به کمبود آب نیز مانعی در تلاش‌های آتش‌نشانی است.
به گزارش تجارت فردا، با نگاهی به مجموعه‌ای از پاسخ‌ها، چند موضوع آشکار می‌شود. اول اینکه تقریباً هیچ فکری در ایالات‌متحده برای مناطق پرخطر نشده است. در مناطق پرخطر شهرسازی شده و مناطق گسترش یافته است. در خلیج هیوستون که از سطح دریا پر شده و دشت‌ها سیلابی است، هر بار که باران می‌بارد یا طوفان می‌آید، سیل عظیم و تخریب اموال رخ می‌دهد. لس‌آنجلس، که همیشه در آستانه انفجار است، مملو از خانه است.
در جنوب فلوریدا، ساختمان‌ها و خانه‌های کاندو در کنار سواحل در سطح دریا قرار گرفته‌اند، یک رآکتور هسته‌ای در 19مایلی میامی یک فوت بالاتر از سطح دریا قرار دارد. در جنوب غربی، میلیون‌ها خانه در مناطق بیابانی بی‌آب ساخته شده‌اند که تنها تهویه مطبوع و مکیدن سفره‌های زیرزمینی عمیق آن را قابل سکونت می‌کند. در کارولینا، تپه‌های شنی سدی در ساحل و صخره‌های غیردائمی و متحرک، با خانه‌ها و مشاغل محاصره شده‌اند.
نبود عقلانیت در برنامه‌ریزی شهری در ایالات‌متحده شاید بیش از همه جای جهان به چشم بیاید. املاک و مستغلات این کشور از گران‌ترین‌ها در جهان است. در نتیجه، تاثیر رویدادهای شدید آب‌وهوایی پرهزینه‌ترین خسارت‌هاست.
با وجود خانه‌های سوخته، باید تصمیمات سختی در مورد اینکه کجا اجازه بازسازی بدهند و کجا از برنامه‌ها عقب‌نشینی کنند گرفته شود. برای مکان‌هایی که بازسازی می‌شوند، الزامات آیین‌نامه ساختمانی بسیار مهمی باید در نظر گرفته شود.
عملکرد شرکت‌های بیمه تغییرات آب‌وهوایی که با رویدادهای شدیدتر و مخاطره‌آمیزتر همراه می‌شود باعث کمیاب و گران‌تر شدن بیمه‌ها شده است. آب‌وهوای غیرقابل پیش‌بینی، بالا آمدن سطح آب دریاها، آتش‌سوزی‌های جنگلی و سیل برخی از خانه‌هایی را که قبلاً کمتر در خطر بودند جزو مناطق پرخطر قرار داده است، که حق بیمه‌ها را بیشتر می‌کند و حتی در برخی موارد به امتناع از سیاست‌ها منجر می‌شود.
آتش‌سوزی‌ها ضربه‌ای بزرگ به بازار بیمه اموال منطقه وارد کرده است. پس از آتش‌سوزی‌های جنگلی در سال‌های 2017 و 2018 که سود صنعت را از بین برد، شرکت‌های بیمه در سال‌های اخیر از بازار بیمه اموال کالیفرنیا عقب‌نشینی کرده‌اند که پیدا کردن پوشش مقرون‌به‌صرفه را برای صاحبان خانه دشوار کرده است. در نتیجه، آتش‌سوزی‌ها تهدیدی برای عمیق‌تر کردن بحرانی است که صدها هزار کالیفرنیایی را در تلاش برای یافتن و حفظ بیمه‌های مقرون‌به‌صرفه خانه‌ها قرار داده است.
عقب‌نشینی بیمه‌گران از کالیفرنیا به این معنی است که بخش قابل توجهی از صاحبان خانه در لس‌آنجلس به آخرین راه‌حل بیمه ایالتی، یعنی طرح دسترسی منصفانه کالیفرنیا به الزامات بیمه (FAIR) متکی هستند.
اکنون نگرانی‌هایی وجود دارد که طرح FAIR که دولت ایالتی اداره می‌کند، ممکن است با کمبود بودجه مواجه شود و شرکت‌های بیمه خصوصی را برای پرداخت این صورت‌حساب درگیر کند. این هزینه‌ها طبق گفته سانفرانسیسکو کرونیکل می‌تواند به 24 میلیارد دلار برسد.
اگرچه هفته‌ها طول می‌کشد تا میزان کامل خسارت‌ها ارزیابی شود، اما آتش‌سوزی‌های لس‌آنجلس، بازار شکننده بیمه کالیفرنیا را به لبه پرتگاه می‌کشاند. هفت شرکت از 12 شرکت بزرگ بیمه خانه، پوشش خود را در ایالت در دو سال گذشته محدود کرده‌اند. افزایش خطر آتش‌سوزی ناشی از تغییرات آب‌وهوایی بخشی از دلیل این اقدام بوده است.
اما لس‌آنجلسی‌ها با چالش خانه‌های بدون بیمه دست‌به‌گریبان هستند، زیرا در پاسیفیک پالیسیدز، محله‌ای که تقریباً همه خانه‌ها در اثر آتش‌سوزی با خاک یکسان شده‌اند، هزاران درخواست برای تمدید بیمه‌نامه تنها در سال گذشته رد شده است. State Farm، بزرگ‌ترین بیمه‌گر منطقه با 250 هزار خانه در لس‌آنجلس، در جولای 2024، حدود 1600 بیمه‌نامه را در پالیسیدز و بیش از دو هزار بیمه‌نامه را در سایر مناطق لس‌آنجلس رد کرد.
طبق داده‌های وزارت بیمه کالیفرنیا، بین سال‌های 2020 تا 2022، شرکت‌های بیمه از تمدید 8/2 میلیون بیمه‌نامه در این ایالت سر باز زدند.
عملکرد نظام حکمرانی در روزهای پس از طوفان آتش‌سوزی، کالیفرنیا به همکاری با شرکای محلی، ایالتی، خارج از ایالت و بین‌المللی برای افزایش تلاش‌های خود نیاز دارد. کالیفرنیا بیش از 15 هزار پرسنل از جمله آتش‌نشانان، اعضای سرویس نگهبان، افسران گشت بزرگراه و تیم‌های حمل‌ونقل را برای حمایت از آتش‌نشانی بسیج کرد. همچنین دولت فدرال، آتش‌نشانان از هفت ایالت، کانادا و مکزیک در حال حاضر در لس‌آنجلس گرد هم آمده‌اند تا به آتش‌نشانی‌های سراسر ایالت کمک کنند.
دولت فدرال نیز حداقل 1800 سرباز گارد ملی را در کالیفرنیا برای مهار آتش مستقر کرد و هزینه‌های واکنش به بلایا را به مدت شش ماه پوشش خواهد داد. دولت فدرال به دستور بایدن، 100 درصد هزینه‌های واکنش به بلایای طبیعی را برای شش ماه آینده در ارتباط با آتش‌سوزی‌هایی که حداقل 24 کشته برجای گذاشته است، پوشش خواهد داد. همچنین در واکنش به آتش‌سوزی کالیفرنیا، وزارت دفاع فناوری تصویربرداری مادون قرمز را برای کمک به آتش‌نشانان در مبارزه با آتش‌سوزی‌های مرگبار ارائه کرده است. دولت فدرال همچنین پشتیبانی قابل توجهی برای مهار آتش در کالیفرنیا از جمله هشت تانکر هوایی بزرگ، 19 هلی‌کوپتر و ده‌ها موتور ارسال کرده است. آژانس مدیریت اضطراری فدرال (FEMA) این هزینه‌ها را از طریق صندوق امداد بلایای طبیعی فدرال تامین می‌کند.
وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات‌متحده (HHS) وضعیت اضطراری بهداشت عمومی برای کالیفرنیا اعلام کرد و به ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی و تامین‌کنندگان انعطاف‌پذیری بیشتری برای رفع نیازهای بهداشتی اضطراری عرضه کرد. وزارت دفاع ایالات‌متحده نیز 500 سرباز وظیفه فعال مستقر در کالیفرنیا را برای پشتیبانی از درخواست‌های ایالتی و فدرال برای ترخیص مسیر، توزیع کالا، جست‌وجو و نجات، حمل‌ونقل هوایی و سایر فعالیت‌ها در اختیار کالیفرنیا قرار داد.
علاوه‌براین، فرماندار کالیفرنیا دستور اجرایی برای تعلیق مجوزها و الزامات بازبینی تحت قانون کیفیت محیطی کالیفرنیا (CEQA) و قانون ساحلی کالیفرنیا را امضا کرد تا به قربانیان آتش‌سوزی‌های اخیر اجازه دهد خانه‌ها و مشاغل خود را سریع‌تر بازسازی کنند. همچنین، اداره تجارت کوچک ایالات‌متحده (SBA) اعلام کرد کسب‌وکارهای کوچک، سازمان‌های غیرانتفاعی خصوصی، صاحبان خانه‌ها و اجاره‌دهندگان می‌توانند برای جبران خسارت‌های ناشی از آسیب فیزیکی در اثر آتش‌سوزی، برای وام‌های فدرال درخواست دهند.
چشم‌انداز شهر سوخته تا 2050 حتی زمانی که آتش‌سوزی‌ها به پایان برسد، بهبودی طولانی خواهد بود و خطر آتش‌سوزی بیشتر در کالیفرنیای دچار خشکسالی دور از دسترس نخواهد بود. با گذشت کمتر از دو هفته از سال 2025، بیش از 100 آتش‌سوزی نزدیک به 40 هزار هکتار را سوزانده است که در مقایسه با میانگین پنج‌ساله در این نقطه، یعنی 46 آتش‌سوزی که 13 هکتار را سوزانده بود، افزایش چشمگیری داشته است.
اکنون بیش از هر زمان دیگری، محکم کردن خانه‌ها در برابر آتش‌سوزی و ایجاد فضای قابل دفاع در اطراف املاک بسیار مهم است. اقدامات ساده‌ای مانند پاکسازی پوشش گیاهی خشک، حفظ منطقه حائل و استفاده از مصالح ساختمانی مقاوم در برابر آتش می‌تواند راهگشا باشد.
به‌طور گسترده‌تر، این آتش‌سوزی پرسش‌هایی اساسی در مورد چگونگی احیای منطقه و اینکه آیا می‌تواند برای فوران‌های مشابه در سال‌های آینده در مقابله با گرمایش جهانی آماده شود، ایجاد کرده است. بررسی گزارش‌های دولتی و مصاحبه‌های سی‌ان‌ان با بیش از ده‌ها کارشناس نشان می‌دهد که این سطح از ویرانی را می‌توان به حداقل رساند، اما ممکن است در عصر فجایع مرتبط با آب‌وهوا، امری عادی باشد.
با توجه به تجربه یکی از بزرگ‌ترین آتش‌سوزی‌های ایالات‌متحده که در سال 1871 در شیکاگو رخ داد، در ابتدا این‌طور به نظر می‌رسد که لس‌آنجلس هم همانند شیکاگو به «بازسازی بزرگ» دست خواهد یافت و لس‌آنجلس را به پیش از حادثه باز می‌گرداند. اما کالیفرنیا با بحران جدی تغییرات اقلیمی مواجه است که آینده این ایالت را به‌شدت تحت‌الشعاع قرار داده است.
پس از مهار آتش‌سوزی‌ها، تاثیر آن تا سال‌های آینده باقی خواهد ماند. پس از خاموشی آتش، جست‌وجو برای بازماندگان، تلاش برای شناسایی قربانیان و شروع پاکسازی انجام خواهد شد. طبق گفته فرماندار، برداشتن تمام آوارها و مواد سمی که در اثر سوختن خانه‌ها و ساختمان‌ها باقی مانده است، احتمالاً 6 تا 9 ماه زمان می‌برد. آژانس مدیریت اضطراری فدرال، طبق گزارش اخیر پیشرفت این شهرستان در مورد ابتکاری که در سال 2023 برای ایجاد «جوامع و زیرساخت‌های آماده برای آب‌وهوا» با توجه به این خطرات افزایش یافته، لس‌آنجلس را «مستعدترین مکان در ایالات‌متحده در برابر بلایای طبیعی» ارزیابی کرد.
اگرچه چندین دهه پیش پیش‌بینی شده بود، اما سرعت تغییرات آب‌وهوایی شتاب بیشتری گرفته است. برخی دانشمندان بر این باورند که طوفان‌های ژانویه ممکن است در اثر تغییرات آب‌وهوایی نبوده باشد، بلکه بخشی از چرخه خشکسالی و سیل بوده که قرن‌ها کالیفرنیا را متاثر کرده است.
با این حال، تردیدی وجود ندارد که تغییرات آب‌وهوایی انسان‌منشا، شدت و فراوانی این طوفان‌های حماسی را افزایش می‌دهد، همان‌طور که شدت آتش‌سوزی و خشکسالی را افزایش داده است. آیندگان مطمئناً در سیاره‌ای بسیار تغییریافته زندگی خواهند کرد، اما اکنون اثرات آن را می‌توان در طول زندگی دید. از این‌رو برخی از کارشناسان هواشناسی کالیفرنیا، چشم‌انداز خود را از آینده کالیفرنیا با توجه به ادامه روند تغییرات اقلیمی تا سال2050 از نظر زیرساخت، طبیعت، فرهنگ، جمعیت‌شناسی، کشاورزی و سلامت مطرح کرده‌اند. نظر می‌رسد که این چشم‌انداز امید چندانی به بازگشت کامل کالیفرنیا به پیش از تغییرات اقلیمی ندارد.
کارشناسان می‌گویند، در سال 2050، لس‌آنجلس و کالیفرنیا چهره‌ای متفاوت خواهند داشت، به دلیل مرگ انبوه درختان و چمن کمتر، چشم‌انداز سبز آن کمتر می‌شود. آتش‌سوزی‌ و امواج گرما، دیگر «بی‌سابقه» نخواهد بود، بلکه در چالش‌های زندگی حل می‌شوند. جاده‌های باتلاقی گسترش می‌یابد و انقراض‌ها رخ می‌دهند: باید با بلوط‌ها و برخی گونه‌های ماهی خداحافظی کرد.
همچنین احتمال وقوع یک طوفان بزرگ وجود دارد، که کالیفرنیایی‌ها پیش‌نمایش ویران‌کننده‌ای از آن را در طول رویدادهای ژانویه به چشم دیدند. این طوفان می‌تواند مرکز کشاورزی این ایالت را برای ماه‌ها یا سال‌ها به دریا تبدیل کند و یک تریلیون دلار خسارت به بار آورد.
یک نکته مثبت در این میان وجود دارد؛ تا سال 2050، کالیفرنیا به یک الگوی جهانی حفاظت تبدیل خواهد شد. سیاست‌گذاران چاره‌ای نخواهند داشت جز اینکه هزینه زیرساختی برای ذخیره و بازیابی آبی را که به اقیانوس می‌ریزد تامین کنند. سال گذشته، Newsom برنامه بلندپروازانه‌ای را برای افزایش ظرفیت ذخیره آب دولتی، توسعه پروژه‌های تغذیه آب زیرزمینی و بازیافت پساب، جذب روان‌آب در هنگام طوفان و نمک‌زدایی آب اقیانوس‌ها و آب‌های شور زیرزمینی اعلام کرد. یک طرح دولتی جدید که در ژانویه تصویب شد، احتمال یک طوفان بزرگ در دره مرکزی را تایید می‌کند و به دنبال سرمایه‌گذاری 30 میلیارد دلاری برای جلوگیری سیل طی 30 سال آینده است.
تا سال 2050، میلیاردها دلار در بزرگ‌ترین سیستم بازیافت آب در جهان سرمایه‌گذاری خواهد شد.