بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - به گزارش خبرنگار جماران، در روز ششم فروردین سال 67 و به منظور تکمیل عملیات والفجر 10، عملیاتی با نام بیت المقدس 4 در محور حلبچه ـ شاخ شمیران و با رمز مبارک یا اباعبدالله علیه السلام انجام شد.
بعد از عملیات والفجر 10 که در منطقه غرب در استان سلیمانیه عراق انجام شد چندین شهر و روستا از جمله حلبچه، خرمال، دوجیله، طویله که کردنشین بودند آزاد شد.
رژیم بعث عراق آن منطقه خصوصا شهر حلبچه را ناجوانمردانه بمباران شیمیایی کرد و حدود پنج هزار نفر را قتل عام کرد.
به منظور پاسخ ددمنشی های صدام ملعون که اقدام به بمباران شهرهای ایران می کرد، رزمندگان اسلام در مناطق عملیاتی جواب دشمن را می دادند و حاضر به بمباران شهرهای عراق نبودند، برای تکمیل عملیات والفجر 10، عملیات بیت المقدس 4 را در تاریخ ششم فروردین 67 با رمز مبارک یا ابا عبدالله(ع) در منطقه عمومی دربندیخان آغاز کردند.
منطقه عملیاتی از شمال به دریاچه دربندیخان و شاخ ثمورژیان از جنوب به دشت مرتکه و ارتفاعات شاخ خشیک و بمو از شرق به رودخانه زیمکان و کوه بیزل از غرب به سد دربندیخان و ارتفاعات قاشتی منتهی می شد و مهمترین عوارض آن شاخ سورمر و شاخ شمیران، برددکان، دریاچه دربندیخان و دشت تولبی است که ارتفاعات منطقه بر عقبه دشمن و خودی تسلط دارد.
رزمندگان می بایست خود را به پشت دشمن می رساندند و با شکستن خط اول و تامین ساحل دشمن ارتفاعات شاخ شمیران و شاخ سورمر، برددکان و دشت تولبی را تصرف می کردند.
بعد از نفوذ غواصان در خط دشمن و پاکسازی، نیروهای رزمنده در ساعت یک بامداد کار خود را آغاز کردند. وجود کمین ها در شیارها و ارتفاعات پیشروی را مشکل می کرد تا اینکه نزدیک صبح سرعت پیشروی رزمندگان بیشتر شد با شنود بی سیم های دشمن ترس و آشفتگی در دشمن مشخص بود. با روشن شدن هوا تیزپروازان نیروی هوایی مواضع دشمن را بمباران می کردند و ادامه کار رزمندگان نیز سهل تر می شد. رزمندگان توانستند ارتفاعات مهم و استراتژیک شاخ شمیران را تصرف کنند. 
سپاه یکم عراق در غرب مستقر بود که یک لشکر پیاده و 4 تیپ و گردان کماندویی در آن محدوده مستقر بودند که با شروع عملیات، سه تیپ پیاده و یک تیپ زرهی و گردان کماندویی به آنها اضافه شد.
عملیات بیت المقدس 4 تحت فرماندهی قرارگاه فتح سپاه پاسداران متشکل از لشکر 27 محمد رسول الله(ص)، لشکر 57 حضرت ابوالفضل (ع)، لشکر 10 سید الشهدا(س) و تیپ 18 الغدیر یزد عملیات را انجام می دادند.
با تصرف شاخ شمیران و شاخ سورمر و اسیر شدن تعدادی از نیروهای عراق، عراق نیز اقدام به بمباران شدید در عقبه رزمندگان ایران برای جلوگیری از رسیدن تجهیزات و تصرف دشت تولبی و فشار بر شاخ شمیران برای تصرف مجدد کرد که نتوانست کاری از پیش ببرد و بعد از پاتک های سنگین مجددا عراق اقدام به بازسازی یگان های خود کرد و به پاتک برای تصرف شاخ شمیران که مهمترین ارتفاع در منطقه بود اقدام کرد و با بمباران شیمیایی تعدادی از مواضع در پایین شاخ شمیران راتصرف کرد که مجددا رزمندگان توانستند آن مواضع را تصرف کنند.
عراق به شدت اقدام به بمباران هوایی و شیمیایی منطقه و عقبه خصوصا محل استقرار گردانهای تیپ الغدیر کرد که جمعی از رزمندگان شیمیایی شدند.
با ورود تیپ های پیاده وکماندویی تازه نفس و پاتک سنگین عراق، رزمندگان گردان حضرت رسول (ص) در محاصره نیروهای عراق در آمدند، عده ای اسیر شدند جمعی نیز دوباره به مواضع اولیه خود برگشتد و عده ای نیز شهید و مجروح شدند. 
دشمن اقدام به پاتک های بسیار سنگین برای باز پس گیری دیگر مناطق کرد که کاری از پیش نبرد در حین پاتک های دشمن بچه های تیپ الغدیر استان یزد متشکل از گردانهای امام حسین(ع) و حضرت امیر (ع) روی ارتفاعات شاخ شمیران مستقر شدند تا جلوی پاتک های عراق که توسط کماندوهای زبده انجام می شد را بگیرند.
استقرار عراق بر روی ارتفاعات شاخ شمیران مصادف می شد با بازپس گیری دوباره مناطق آزاد شده در عملیات بیت المقدس 4 و هم چنین بخش های وسیعی از مناطق آزاد شده در عملیاتی والفجر 10 لذا درگیری های شاخ شمیران بسیار سنگین بود و رزمندگان قهرمان با رشادات و پایداری خود تمام پاتک های عراق را که با زبده ترین نیروهای عراق انجام می شد، دفع می کردند و توانستند مناطق عملیاتی را حفظ کنند.