بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - - گرینلند، این سرزمین یخ‌زده اما سرشار از منابع، بار دیگر هدف بلندپروازی‌های ایالات متحده قرار گرفته است. سفر اخیر جی‌دی ونس به این جزیره و اظهارات جنجالی او، همراه با پیشنهاد عجیب دونالد ترامپ برای خرید گرینلند، نشان‌دهنده نقشه‌ای حساب‌شده برای تسلط بر یکی از استراتژیک‌ترین نقاط کره زمین است.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
اما گرینلندی‌ها که حالا با دولتی متحد و مصمم به میدان آمده‌اند، این پیام را به جهان مخابره کرده‌اند که خاکشان فروشی نیست. طمع آمریکایی در لباس امنیت جی‌دی ونس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا، در سفر به گرینلند با صراحت اعلام کرد که ایالات متحده باید رهبری قطب شمال را در دست بگیرد، وگرنه چین و روسیه این خلأ را پر خواهند کرد. او دانمارک را به کم‌کاری در تأمین امنیت گرینلند متهم کرد و مدعی شد که این جزیره بدون حمایت آمریکا در برابر تهدیدات خارجی بی‌دفاع است. اما پشت این ادعاهای پرطمطراق، چیزی جز طمع برای تسلط بر منابع غنی گرینلند و موقعیت بی‌نظیر آن در شمالگان نهفته نیست. این منطقه که میزبان ذخایر عظیم اورانیوم، روی و عناصر کمیاب است، برای آمریکا نه‌تنها یک پایگاه نظامی استراتژیک، بلکه یک گنجینه اقتصادی محسوب می‌شود.
ونس حتی پا را فراتر گذاشت و از گرینلند خواست روابطش با دانمارک را قطع کند، پیشنهادی که بیشتر به یک اولتیماتوم شباهت دارد تا دعوت به همکاری. این رویکرد، یادآور سیاست‌های استعماری قرن‌های گذشته است که در آن، قدرت‌های بزرگ با بهانه‌هایی چون "حفاظت"، ملت‌های کوچک‌تر را به سلطه خود درمی‌آوردند.
مشت آهنین گرینلند مقابل یانکی‌ها در پاسخ به این فشارها، گرینلندی‌ها دست به کار شدند و درست پیش از ورود ونس، با تشکیل دولتی ائتلافی به رهبری ینس-فردریک نیلسن، خط و نشانی برای آمریکا کشیدند. این دولت که با اتحاد چهار حزب اصلی شکل گرفته، بر خودمختاری گرینلند و حفظ پیوند با دانمارک تأکید دارد. نیلسن در سخنرانی خود اعلام کرد که هیچ قدرتی نمی‌تواند اراده مردم گرینلند را نادیده بگیرد و از احزاب خواست تا با کنار گذاشتن اختلافات، جبهه‌ای واحد در برابر کمپین الحاق‌گرایانه ترامپ بسازند. این حرکت، نه‌تنها نشانه‌ای از بلوغ سیاسی در گرینلند، بلکه هشداری به واشنگتن است که دوران زورگویی به پایان رسیده است.
مردم این گرینلند نیز با برپایی تجمعات اعتراضی و شعارهایی علیه مداخله آمریکا، نشان دادند که حاضرند برای دفاع از هویت و سرزمینشان تا پای جان بایستند. این ایستادگی، یادآور مقاومت ملت‌های مظلوم در برابر سلطه‌گری‌های تاریخی است و بار دیگر ثابت می‌کند که اندازه جغرافیایی یک سرزمین، هرگز معیاری برای عزم مردمانش نیست.
صلح جهانی یا بهانه‌ای برای چپاول؟ دونالد ترامپ، مغز متفکر این ماجرا، در اظهاراتی که موجی از خشم را در دانمارک و گرینلند به راه انداخت، مدعی شد که تصاحب گرینلند برای "صلح جهانی" ضروری است. او با اشاره به تهدیدات چین و روسیه، این جزیره را کلید امنیت جهانی خواند، اما این ادعاها در برابر واقعیت‌های میدان رنگ می‌بازد. گرینلند برای آمریکا، بیش از آنکه سپری دفاعی باشد، شمشیری برای پیشبرد منافع اقتصادی و نظامی است. پایگاه نظامی تاسیس‌شده در این منطقه، همراه با فشارهای دیپلماتیک اخیر، نشان می‌دهد که واشنگتن به دنبال تبدیل گرینلند به ایالتی جدید در قلمرو خود است. اما این طرح با مقاومت سرسختانه گرینلندی‌ها و واکنش تند دانمارک روبه‌رو شده است. دانمارکی‌ها که گرینلند را بخشی از تاریخ و هویت خود می‌دانند، اعلام کرده‌اند که هرگز اجازه نمی‌دهند این سرزمین به دست بیگانه بیفتد.
قطب شمال، میدان نبرد یا خاکستر طمع؟ گرینلند حالا در قلب یک بازی بزرگ قرار گرفته است؛ جایی که آمریکا از یک سو، و چین و روسیه از سوی دیگر، هر یک به دنبال سهمی از این کیک یخ‌زده‌اند. اما آنچه این معادله را پیچیده‌تر می‌کند، اراده آهنین مردم گرینلند است که حاضر به تسلیم نیستند. نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که بیش از 80 درصد ساکنان این جزیره مخالف هرگونه الحاق به آمریکا هستند و ترجیح می‌دهند یا خودمختاری خود را گسترش دهند یا تحت حمایت دانمارک بمانند. در این میان، ایالات متحده با افزایش حضور نظامی خود در منطقه و فشار بر دانمارک، سعی دارد معادلات را به نفع خود تغییر دهد. اما تاریخ گواه است که ملت‌هایی که برای آزادی خود مبارزه می‌کنند، در نهایت پیروز میدان‌اند.