بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - چنان‌که او برای بازداشت ایران از حمله به پایگاه آمریکا در عراق در انتقام به شهادت رساندن سردار قاسم سلیمانی، تهدید کرده بود که 52 نقطه ایران را مورد هدف قرار می‌دهد که همه دیدیم بعد از حمله ایران چنین اتفاقی نیفتاد. البته همچنان‌که مقام معظم رهبری در سخنان‌شان در عید فطر فرمودند احتمال جنگ ضعیف است.
چراکه آمریکایی‌ها به‌خوبی می‌دانند در صورت آغاز درگیری نظامی با ایران، با چه واکنشی روبه‌رو خواهند شد. این آگاهی باعث می‌شود که گزینه جنگ به‌هیچ‌وجه عقلانی نباشد و در این راستا، مذاکره به عنوان گزینه‌ای محتمل مطرح می‌شود. بسیاری از ایرانیان، باتوجه به تجربه تلخ برجام و خروج یک‌جانبه آمریکا از آن توافق، به هیچ‌وجه نمی‌توانند به وعده‌های آمریکایی‌ها باور داشته باشند. این تجربه نشان داد که چگونه یک توافق بین‌المللی می‌تواند توسط یک طرف به‌سادگی نادیده گرفته شود و همین مساله توجیه‌گر این دغدغه است که هرگونه مذاکره‌ای می‌تواند به ابزاری برای سوءاستفاده و فشار بیشتر علیه ایران تبدیل شود. از این رو، طبیعی است که ایران مصمم باشد مذاکرات فقط در قالب غیرمستقیم انجام گیرد تا از ارائه امتیاز برخورد چهره به چهره و تبادل لبخند به دولت پرخاشگر ترامپ که سابقه بدعهدی آشکار و همین‌طور تحقیر متحدانش را دارد، جلوگیری شود. در این فضا، طرح موضوع افزودن خواسته‌های فرابرجامی از سوی آمریکایی‌ها، نه‌تنها غیرقابل قبول، بلکه بسیار مشکوک به نظر می‌رسد. ایران قبلا در قالب برجام محدودیت‌های قابل راستی‌آزمایی و روشنی را پذیرفت و تمام گزارش‌های عضو ناظر یعنی آژانس بین‌المللی انرژی‌اتمی و علاوه‌بر آن گزارش نهادهای اطلاعاتی آمریکا بر پایبندی کامل ایران تا حدود یک‌سال بعد از خروج ترامپ از این توافقنامه حکایت داشت و ایران هم‌اکنون برجام را ترک نکرده بلکه در واکنش به بدعهدی اروپا و خروج آمریکا، از سطح تعهدات خود کاسته است و اصولا و منطقا جایی برای امتیازدهی بیشتر وجود ندارد و لازمه هرگونه مذاکره با آمریکا، اعتمادسازی از سوی این کشور است. آنها باید نه‌تنها وعده‌های خود را در قبال برجام عملی کنند بلکه باید به شکلی شفاف نشان دهند که دیگر قصد نادیده گرفتن توافقات بین‌المللی را ندارند. در غیر این صورت، هرگونه دعوتی برای مذاکره از سوی آمریکا، صرفا به عنوان دامی برای فریب افکار عمومی در ایران به‌شمار خواهد رفت. درنهایت، هر گونه مذاکره باید در راستای حفظ منافع ملی و با هدف جبران خسارات ناشی از تحریم‌ها انجام شود. ایران نیست که در مقام پاسخگویی و شفاف‌سازی قرار دارد بلکه آمریکا باید اعتمادسازی کرده و شفاف عمل کند.