ایرانیان جهان - دور دوم گفت‌وگوهای غیرمستقیم ایران و آمریکا در رم، با وعده‌ای برای ادامه در مسقط پایان یافت؛ گفت‌وگوهایی که هنوز از سایه سنگین بی‌اعتمادی عبور نکرده‌اند. از رم تا مسقط، مسیر دیپلماسی همچنان در هزارتوی تردید، تحریم و تجربه‌های تلخ گذشته سرگردان است
به گزارش خبرگزاری ایمنا، دومین دور از گفت‌وگوهای غیرمستقیم ایران و آمریکا که با وساطت همیشگی عمان و با حضور سید عباس عراقچی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، و استیو ویتکاف، نماینده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا در امور خاورمیانه، از ظهر شنبه در رم آغاز شد، با یک تفاهم ساده برای ادامه راه به پایان رسید؛ تفاهمی نه برای حل، بلکه برای تداوم.
قرار است شنبه آینده بار دیگر در همین شهر، پرده‌ای دیگر از این نمایش دیپلماتیک به روی صحنه رود. پیش از آن نیز، طبق توافق، تیم‌های کارشناسی دو طرف چهارشنبه همین هفته در مسقط گرد هم خواهند آمد تا شاید در پایتختی که روزی محل امضای یک تفاهم‌نامه بی‌سرانجام بود، این بار تنها نقش میانجی را ایفا کند، نه میز پایان اختلاف. در این دور از مذاکرات، طرفین صرفاً به ترسیم کلیاتی از مسیر آینده پرداختند؛ کلیاتی که همچنان در سایه بی‌اعتمادی تاریخی، رنگی از جزئیات واقعی به خود نگرفته است. در گفت‌وگوهایی که همچون گفت‌وگو با دیوار است، محورهای اصلی حول دو مقوله تکراری می‌چرخد: رفع تحریم‌هایی که هر بار با بهانه‌ای دیگر بازمی‌گردند، و اطمینان‌سازی درباره برنامه‌ای هسته‌ای که بارها شفاف شده اما همچنان قربانی سو ظن ساختگی است.
سید عباس عراقچی، پس از پایان این دور، با نگاهی محتاط و کلامی سنجیده گفت: چهار ساعت مذاکره داشتیم و موفق شدیم در خصوص برخی اصول و اهداف به تفاهم بهتری برسیم. اما تفاهم بر سر اصول، در جهانی که آمریکا هر روز اصول تازه‌ای می‌تراشد، بیشتر شبیه به توافقی برای مذاکره است، نه برای حل مسئله.
عراقچی ادامه داد که مذاکرات فنی چهارشنبه در عمان برگزار خواهد شد و شنبه آینده نیز بررسی نتایج آن در رم صورت می‌گیرد. اما آن‌چه از این فرآیند به چشم می‌آید، نه پیشرفت، بلکه تکرار است؛ تکرار چانه‌زنی‌هایی که تجربه نشان داده، در بهترین حالت به وعده‌ای ختم می‌شوند که موعدش هیچ‌گاه نمی‌رسد.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران با طعنی هوشمندانه گفت: دلیلی برای خوشبینی زیاد و بدبینی زیاد وجود ندارد. جمله‌ای که گویی خود به زبان دیپلماسی گفته است: منتظر هیچ معجزه‌ای نباشید. در ادامه نیز با اشاره به تحلیل‌های رسانه‌ای و گمانه‌زنی‌ها افزود: هیچ‌کدام را تأیید نمی‌کنم. نتایج، اگر حاصل شود، خودش را نشان خواهد داد.

مذاکرات اخیر ایران و آمریکا درباره غنی‌سازی 60 درصد است، نه تولید سلاح هسته‌ای ابوالفضل ظهره‌وند، در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: مذاکرات اخیر ادامه رایزنی‌های پیشین است و با هدف مشخص‌کردن مسیر گفت‌وگو میان ایران و آمریکا انجام شده است. محور اصلی این گفت‌وگوها مسئله غنی‌سازی 60 درصدی اورانیوم و بررسی این موضوع است که آیا فعالیت‌های هسته‌ای ایران گرایشی به سمت تولید سلاح دارد یا نه.
وی افزود: موضوع تولید سلاح هسته‌ای اصلاً مطرح نیست و مذاکرات در این زمینه نبوده است. باید منتظر بمانیم و ببینیم آمریکا چه موضعی اتخاذ خواهد کرد.
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس با اشاره به حضور تیم فنی در نشست چهارشنبه آینده تصریح کرد: اگر گفت‌وگوهای فنی موفقیت‌آمیز باشد، مذاکرات در سطح سیاسی نیز روز شنبه ادامه خواهد یافت. این موضوع نشان می‌دهد طرفین تمایل به ادامه روند مذاکرات دارند.
ظهره‌وند ادامه داد: به نظر می‌رسد آمریکا با برگزاری جلسه کارشناسی موافقت کرده، اما به دلیل شنیده‌شدن مواضع متناقض از سوی این کشور، نمی‌توان به‌طور قطعی اظهار نظر کرد. بنابراین، باید منتظر گزارش‌ها و واکنش رسمی واشنگتن بمانیم.
وی همچنین اظهار داشت: آمریکایی‌ها در چارچوب غرب قرار دارند و تلاش می‌کنند از این مذاکرات به عنوان یک امتیاز استفاده کنند. از سوی دیگر، ایران نیز اهل مذاکره است و نگرانی خاصی ندارد. در حال حاضر، عمان همچنان نقش میانجی بین ایران و آمریکا را ایفا می‌کند.
عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس درباره محل مذاکرات گفت: انتخاب ایتالیا به این دلیل بوده که در مذاکرات فعلی قرار نیست فضای برجامی تداعی شود. این مذاکرات مستقیماً بین ایران و آمریکا انجام می‌شود و صرفاً درباره موضوع مشخص غنی‌سازی 60 درصدی است و جنبه‌ای موقت دارد.
ظهره‌وند در پایان تصریح کرد: آمریکا به این توافق نیاز دارد تا بتواند آن را به‌عنوان دستاوردی برای دولت ترامپ جلوه دهد، اما برای ایران، غنی‌سازی بمب هسته‌ای خط قرمز است؛ چرا که ایران عضو معاهده NPT و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است. ما تجربه تلخ برجام را پشت سر گذاشته‌ایم و اگر مطالبه‌ای داشته باشیم، مربوط به خسارت‌هایی است که به دلیل بدعهدی طرف مقابل به ما وارد شده است. در صورت تکرار آن اشتباهات، ممکن است ایران روند دیپلماسی را متوقف کند.
به گزارش ایمنا،
در نهایت، این جمله شاید خلاصه‌گوی تمام ماجرا باشد: مذاکره یکی از کارهای وزارت خارجه است و نیازی به هیجان نیست. گویی دیپلماسی این روزها، بیشتر از آن‌که محل امید باشد، به وظیفه‌ای تبدیل شده برای آن‌که بازی ادامه یابد.
و این‌چنین، گفت‌وگوهایی که از رم آغاز شد، قرار است از مسقط عبور کند و شاید به جایی برسد. اما تا وقتی که حافظه جمعی ایرانیان، وعده‌های بی‌فرجام گذشته را فراموش نکرده، هر مذاکره‌ای با آمریکا، بیش از آن‌که روزنه‌ای به فردا باشد، تکرار دیروز است؛ روزی که واشنگتن به سادگی از زیر امضا شانه خالی کرد، و از توافق گریخت، بی آن‌که حتی عذرخواهی‌ای به میان آید.
کد خبر 859132