بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - عصر ایران نوشت: دور دوم مذاکرات ایران و آمریکا یا آن گونه که گویندگان و گزارشگر اعزامی صدا و سیما به رم اصرار دارند “گفت‌وگوی غیر مستقیم دو کشور” برگزار شد و در راستای سیاست رسمی که توقع از مذاکرات را کنترل کنند وزیر خارجه قطره‌چکانی اطلاع‌رسانی می‌کند تا حمل بر خوش‌بینی یا بدبینی نشود. هم او اما در عین حال تعابیر «تفاهم» و «رو به جلو» را به کار برد و کلمۀ “سازنده” را به کار نبرد که سردتر از تفاهم و روبه جلو و تکراری است و خبرنگار جوان سیما تصور می‌کرد آقای عراقچی از آن استفاده می‌کند.
وزیر خارجه همچنین از مذاکرات کارشناسی و فنی در روز چهارشنبه خبر داد که قاعدتا مرحله‌ای بین دوم و سوم تلقی می‌شود و تا بر سر کلیات به توافق نرسیده باشند سراغ جزییات نمی‌روند.
بیانیه وزارت خارجه عمان به عنوان میزبان و میانجی اما صریح‌تر و حاوی این نکته است: موافقت ایران و آمریکا برای «ورود به مرحله بعدی‌ گفت‌وگوها» با هدف «امضای توافق هسته‌ای منصفانه». در ادامه هم آورده است: توافقی که ضمن تضمین دست نیافتن ایران به سلاح هسته‌ای، ایران را از بند هرگونه تحریم رها سازد.
جملۀ آخر را دوباره بخوانیم: رهایی از بند تحریم ها در قبال اطمینان دادن به این که به دنبال سلاح هسته‌ای نیستیم. اگر غربی‌ها و مشخصا ایالات متحده می‌خواهند مطمئن شوند ایران به دنبال ساخت بمب نیست و ایران هم هدفی جز این ندارد که از بند تحریم‌ها رها شود چرا توافق دور از دست‌رس باشد و چرا نباید امیدوار و منتظر بود؟
این شیوه که عباس عراقچی از حداقل کلمات استفاده کند و وزارت خارجه عمان هم توضیح بیشتری دهد بد نیست. تنها در این میان اگر تا امضای توافق نهایی شبکه خبر سیما به خود و به ما فرصتی دهد و دنبال تحلیل نباشد و مشخصا خانم گوینده را که گاه لحن جانب‌دارانه می گیرد به مرخصی بفرستند به مذاکرات خدمت کرده‌اند. چون دوستان تندرو آنها به کمتر از شکست مذاکرات رضایت نخواهند داد درحالی که سیاست رسمی نظام حمایت و هدایت مذاکرات تا حصول نتیجه و پرهیز از برخورد نظامی است.
با این اوصاف اگر شبکه خبر سیما می‌خواهد به مذاکرات خدمت کند بهتر آن است که به خبر، خبر و تنها خبر بسنده کند. اصلا به نقل قول یا به تعبیر خبرنگار اعزامی: روایت و تحلیل‌گر نیاورد. اگر چهره های مستقل و شناخته شده می آوردند خوب بود و به اطلاعات مردم اضافه می کرد. اما افراد خاصی را می آورند که بعضا شناخته شده هم نیستند و باید معرفی شوند و این هم از عجایب رسانه انحصاری ماست یا اصلا در جریان ریز مذاکرات نیستند و تنها آمال خود را بر زبان می‌آورند یا هنوز در شوک قبول رسمی مذاکرات و شروع آن هستند و از این رو سخناین بر زبان می آوردند که گاه این تصور را به وجود می‌آورد که خیلی دوست ندارند مذاکرات ایران و آمریکا به نتیجه مثبت برسد. نتیجه‌ای که اکثریت مردم ایران منتظر آن‌اند و این انتظار البته نه به معنی خوش‌بینی است و نه گره زدن زندگی و از این حیث مهم است که سیاست عرصه واقع‌بینی است.
اتفاقا مهم ترین دستاورد مذاکرات کوچ از آرمان‌گرایی به واقع گرایی است. کیست که نداند اولی بسیار پرهزینه و شعاری است و البته برای قلیلی منفعت‌زا و دومی بر اساس خیر عمومی. خیر عمومی هم بی‌شک در پایان این تنش است و گشودن پنجره‌های امید. وقت آن است که روی دیگر سکه سیاست را ببینیم.