بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - احتمالات بر سر مذاکرات میان ایران و آمریکا این روز‌ها جدی‌تر مطرح می‌شود، همین امر هم سبب شده که مخالفان مذاکره ایران و آمریکا، از هر تریبونی به نهی مذاکره با واشنگتن و هزینه‌های آن بپردازند.
به گزارش خبرآنلاین، در همین راستا، «یک سوال مشخص و مشترک» درباره مذاکرات ایران و آمریکا را با طیفی از سیاسیون چپ، راست و معتدل، مانند غلامعلی رجایی و حمیدرضا جلایی پور به اشتراک گذاشته و نگاه آنها به «مذاکرات رفع تحریم‌ها» را مورد واکاوی قرار داده است.
محمد خوشچهره، فعال سیاسی اصولگرا نیز درباره احتمالات بر سر مذاکره ایران و آمریکا می‌گوید: «من جز آدم‌های صفر و صدی نیستم که از مذاکره با آمریکا ذوق زده شده یا نگران باشم. باید سناریو داشته باشیم و مسئولان اصلی نظام بتوانند مانور‌هایی را داشته باشند و این ادبیات دیپلماتیک هوشیار و هوشمند است.»
وی تاکید دارد: «جزء کسانی هستم که اظهارنظر را موقعی درست می‌دانم که پالس‌هایی از سوی آمریکا مطرح شده باشد.»
در ادامه مشروح گفت و گوی محمد خوشچهره، فعال سیاسی اصولگرا را می‌خوانید؛
با روی کار آمدن دولت ترامپ این روز‌ها در قالب گمانه زنی، پیش بینی و تحلیل بحث مذاکره بین ایران و آمریکا مطرح می‌شود، سیگنال‌های متفاوتی که رئیس جمهوری جدید آمریکا برای حل و فصل اختلافات با ایران فرستاده از یک سو و عزم دولت پزشکیان برای حرکت در مسیر حل تحریم‌ها احتمالاتی را مبنی براینکه دو کشور پای میز مذاکره مستقیم بنشینند را مطرح می‌کند. در کنار این موضوع «ترس از مذاکره و هشدار به دولت» در طیف منتقدان دولت فعلی از تریبون‌های مختلف شنیده می‌شود. پیش شرط‌هایی که دو طرف پای میز مذاکره بنشینند و احتمالات درباره تحقق یا عدم تحقق از نگاه شما چیست و چه کسانی را پشت صحنه مخالف خوانی‌ها درباره مذاکره مستقیم تهران - واشنگتن می‌بینید؟
اظهارنظر درباره ترامپ یک مقدار عجولانه است مگر اینکه احتمال درباره آغاز مذاکره از سوی آمریکا مطرح باشد. البته به صورت غیر واقعی خبری درباره دیدار ایلان ماسک با آقای ایروانی منتشر کردند که این خبر انعکاس معناداری در محافل سیاسی داخلی و خارجی داشت.
من جزء کسانی هستم که اظهارنظر را موقعی درست می‌دانم که پالس‌هایی از سوی آمریکا مطرح شده باشد و الان این سوال، بیشتر آمال و آرزو‌هایی را نشان می‌دهد که به صورت نفعی و اثباتی بیان می‌شود؛ بنابراین من معتقدم اظهارات اخیر بیشتر جنبه آرمانی دارد تا تحلیلی عالمانه. پالس‌هایی هم که در داخل کشور به آمریکا داده می‌شود، به صورت گمانه زنی است. خبر دیدار ایلان ماسک هم یک گمانه زنی بود، اما آنقدر ترفند خوب رسانه‌ای بود که بسیاری از افراد در داخل و خارج از کشور بر روی آن تعامل کردند.
در اینکه آمریکا به دنبال مذاکره با ایران است، نباید شک کرد. مذاکره هم به این معنا نیست که در یک فضای دوستانه در حال انجام است. این جز اصول پایه‌ای شناخته شده قدرت‌ها از جمله آمریکا است. معمولا به صورت همزمان جناح و گروه‌هایی که کار‌های اطلاعاتی، امنیتی-سیاسی را تامین می‌کنند، مشغول انجام کار و تهیه گزینه هستند.
یعنی وقتی می‌گویند گزینه‌های زیادی داریم یعنی گزینه سیاسی، گزینه نظامی و گزینه اقتصادی را روی میز داریم. در این که آمریکا مایل است فضای مذاکره سیاسی داشته باشد، یک سناریو بوده و تصمیم قطعی نیست.
قطعا گزینه سیاسی را در دستور کار دارند، اما شک نداشته باشید که در کنار آن، پنتاگون و گروه‌های نظامی و امنیتی آنان، سناریو‌های خیلی قوی عملیاتی-نظامی و چالش برانگیز دارند. البته به این مفهوم نیست که می‌خواهد جنگ کند، اما به دنبال این است که دستش پر باشد.
همزمان دنبال سناریو‌هایی هستند که فشار ایجاد کنند یا نرمش. به طور مثل روی سناریو‌های اقتصادی، چون برداشتن تحریم و افزودن به آن کار می‌کنند؛ بنابراین آمریکا دنبال یک گزینه قطعی به نام مذاکره با ایران نیست بلکه برای داشتن دست تصمیم گیر و باز بودن برنامه ریزی‌های خود به دنبال مذاکره با ایران است.
بنابرایران در ایران هم باید سناریو‌های مختلفی داشته باشیم، من جز آدم‌های صفر و صدی نیستم که از مذاکره با آمریکا ذوق زده شده یا نگران باشم. باید سناریو داشته باشیم و مسئولان اصلی نظام بتوانند مانور‌هایی را داشته باشند، این ادبیات دیپلماتیک هوشیار و هوشمند است.
یعنی درب مذاکره سیاسی را نباید بست و باید گذاشت کار جلو برود، منتها همه پلن‌ها عملیاتی نشود و ظرفیت ملی کشور به اصطلاح به یک اجماع برسد.