بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - ناصری با تعریف کودک‌آزاری به‌عنوان هرگونه بدرفتاری فیزیکی، عاطفی یا غفلت نسبت به کودکان، این پدیده را شومی توصیف کرد که سلامت و امنیت کودکان را تهدید می‌کند. او تصریح کرد که در ایران، افزایش مشکلات اقتصادی، اعتیاد، و فشارهای روانی-اجتماعی، عوامل مهمی در رشد آمار کودک‌آزاری هستند.
چالش آمار و دلایل افزایش گزارش‌ها این پژوهشگر با اشاره به دشواری دستیابی به آمار دقیق کودک‌آزاری و کودک‌کشی در ایران، به گزارش‌های سازمان بهزیستی اشاره کرد که سالانه بیش از 20 هزار مورد کودک‌آزاری از طریق خط 123 اعلام می‌شود.
به گفته او، آگاهی عمومی، فشارهای اقتصادی، و گسترش شبکه‌های اجتماعی از دلایل اصلی افزایش گزارش‌ها در این زمینه هستند.
عوامل اصلی کودک‌آزاری و کودک‌کشی ناصری علل کودک‌آزاری را به سه دسته اصلی تقسیم کرد:
عوامل فردی شامل اختلالات روانی، اعتیاد و مصرف مواد مخدر. عوامل خانوادگی نظیر مشکلات اقتصادی، طلاق، و باورهای نادرست تربیتی. عوامل اجتماعی همچون فقر فرهنگی و کمبود نظارت نهادهای حمایتی.
ضرورت اصلاح قوانین و حمایت‌های اجتماعی این پژوهشگر تأکید کرد که اجرای قانون حمایت از اطفال و نوجوانان و اصلاح ماده 220 قانون مجازات اسلامی، برای بازدارندگی بیشتر و حمایت از کودکان ضروری است. او همچنین بر آموزش والدین و کودکان، گسترش خدمات مشاوره‌ای رایگان، و کاهش فشارهای اقتصادی از طریق کمک‌های معیشتی به خانواده‌های آسیب‌پذیر تأکید کرد.
آموزش و نظارت؛ گامی مؤثر برای پیشگیری ناصری به نقش مهم آموزش و نظارت اشاره کرد و گفت: معلمان و مدارس باید با آگاهی از نشانه‌های کودک‌آزاری، موارد مشکوک را گزارش دهند. همچنین ایجاد دادگاه‌های ویژه کودک و تقویت نقش سازمان‌های مردم‌نهاد، می‌تواند تأثیر بسزایی در کاهش این معضل داشته باشد.
پیشنهادهای تکمیلی او در پایان، پیشنهادهایی نظیر اصلاح قوانین مربوط به کودک‌کشی، تقویت نظارت بر خانواده‌های پرخطر، حمایت از سازمان‌های مردم‌نهاد، و اجرای کمپین‌های ملی برای تغییر نگرش جامعه نسبت به حقوق کودکان و تربیت بدون خشونت را مطرح کرد.