ایرانیان جهان - مانفرد هوبرل، یکی از قوی‌ترین مردان جهان است که با دور بازویی 66 سانتی‌متری، بزرگترین عضلات بازو را در میان بدن‌سازان جهانی داراست. او سابقه هفت قهرمانی متوالی در مسابقات قوی‌ترین مرد اتریش و دو قهرمانی در مسابقات قوی‌ترین مرد اروپا را داشته و در سال 1994، برنده مسابقه قوی‌ترین مرد روی کره زمین شده است.
دانلود (194.7MB) طرفداری | مانفرد هوبرل (Manfred Hoeberl) زاده 12 می 1964 در شهر گراتز اتریش است. او فعالیت ورزشی خود را از سن 18 سالگی در یک باشگاه بدن‌سازی آغاز کرد. این مرد 193 سانتی‌متری در همان ابتدای شروع بدن‌سازی متوجه رشد بسیار زیاد عضلاتش شد. هوبرل که همشهری آرنولد شوارتزنگر، مرد محبوب بدن‌سازی اتریش بود، پس از افزایش حجم عضلاتش تصمیم به حضور در حرفه دیگری به جز بدن‌سازی گرفت. او راهی مسابقات قهرمانی قدرت جهان شد تا با عضلات قدرتمندش در مسابقات قوی‌ترین مردان جهان شرکت کند. او در نخستین دوره مسابقات قوی‌ترین مرد اتریش شرکت کرد و با قهرمانی در این مسابقات، ماجراجویی خود را آغاز کرد.
وقتی برای نخستین بار بدن‌سازی را شروع کردم، نمی‌دانستم که تا کجا پیش خواهم رفت. بازوهای بزرگ من در ابتدا یک نقطه ضعف برای من بود زیرا برای مسابقات بدن‌سازی نیاز به بدنی متقارن‌تر بود. من نیز برای بزرگی بازوهایم برنامه‌ریزی نکرده بودم اما دیر یا زود متوجه شدم که بازوهای بزرگ می‌تواند به ابزاری برای حضور در ورزشی دیگر تبدیل شود.

هوبرل تا سال 1996 به هفت قهرمانی متوالی در مسابقات قوی‌ترین مرد اتریش رسید. نخستین رقابت جهانی مانفرد در قوی‌ترین مرد جهان 1991 صورت پذیرفت؛ جایی که این غول اتریشی با ثبت امتیاز 22.5، رتبه هشتم این مسابقات را به دست آورد. مسابقات مایتی‌من 1992، آوردگاه بعدی هوبرل بود که با رتبه پنجم او همراه بود. سال 1993، شروع درخشش هوبرل در مسابقات قهرمانی اروپایی و جهانی بود. او در این سال به قهرمانی قوی‌ترین مرد اروپا، قهرمانی قدرت عضله اروپا و جهان، رتبه سوم هرکول‌های اروپا و رتبه چهارم مایتی‌من رسید. از دیگر تجربیات این سال هوبرل، رتبه چهارم قوی‌ترین مرد جهان با 41.5 امتیاز بود.
ادامه فعالیت این مرد قدرتمند اتریشی در مسابقات پاورلیفتینگ، پس از قهرمانی قوی‌ترین مرد اروپای 2004، با رتبه نخست قوی‌ترین مرد روی زمین ادامه یافت. قوی‌ترین مرد جهان در این سال، صحنه‌ای برای بهترین عملکرد هوبرل در این مسابقات بود. او پس از کسب 14 امتیاز در مرحله گروهی با رقبایی از هلند، مجارستان و کانادا به فینال قوی‌ترین مردان جهان صعود کرد تا با کسب 49.5 امتیاز و فقط با یک امتیاز اختلاف نسبت به رقیب ایسلندی خود، عنوان قوی‌ترین مرد جهان را از دست بدهد. مانفرد تا سال 1997 در مسابقات مختلف مرتبط با پاورلیفتینگ شرکت کرد و از این سال به بعد، دیگر در مسابقه دیگری حضور پیدا نکرد.

دوران اوج هوبرل در مسابقات قوی‌ترین مردان، به دلیل یک تصادف در سال 1994 دچار اختلالاتی شد. او در این سال پس از درخشش در مسابقات قوی‌ترین مرد جهان، دچار یک تصادف شدید رانندگی شد؛ این تصادف به قدری مهیب بود که هوبرل اذعان داشت به طور تصادفی زنده مانده است. شکستن دست، پا و سایر نقاط هوبرل، او را مدتی از حضور در مسابقات قهرمانی دور کرد اما این غول اتریشی تسلیم نشد و پس از مدتی ریکاوری، به مسابقات بازگشت و قهرمان اتریش شد. با این وجود، عوارض این تصادف در هرکول‌های اروپایی 1997، گریبانش را گرفت تا او از حضور در مسابقات قهرمانی خداحافظی کند. در سال 2002، مانفرد دچار سانحه رانندگی دیگری شد و با موتور سیکلت خود، با سرعت 130 کیلومتر بر ساعت به یک کامیون برخورد کرد اما بار دیگر از یک اتفاق دهشتناک، جان سالم به در برد. پزشکان اعتقاد داشتند توده عضلات مانفرد، او را از مرگ نجات داده است.
او در میانه‌های دهه 90 میلادی ادعا داشت که بزرگترین عضلات بازوی جهان را دارد. از این رو یک روزنامه‌نگار به نام جو روآرک برای اندازه‌گیری حجم عضلات بازوی هوبرل به اتریش آمد. در ابتدا اندازه عضلات بازوی هوبرل در حالت سکون، 65.4 سانتی‌متر بود اما پس از تمرین چند دقیقه‌ای با یک دمبل 150 پوندی، به 66 سانتی‌متر رسید. از این رو، روآرک، هوبرل را تنها بدن‌سازی دانست که دور بازویی سه برابر دور مچش دارد. مدتی بعد، هوبرل کتابی را درباره چگونگی تمریناتش برای دست‌یابی به این مهم نوشت و نام آن را «10 دقیقه تا بازوهای عظیم» نامید. او در سال 1997 به گواهی‌نامه «Captains of Crush» از شرکت آیرون مایند رسید. هوبرل نخستین غیرآمریکایی دارنده این گواهی‌نامه معتبر است.

از جمله رکوردهای مانفرد در مسابقات مختلف، بالا بردن کنده چوبی 175 کیلوگرمی، ددلیفت دلار نقره‌ای 390 کیلوگرمی، لاگ پرس نشسته به وزن 110 کیلوگرم در 19 تکرار، راک پرس به وزن 120 کیلوگرم، پرتاب وزنه 25.5 کیلوگرمی به طول 5.6 متر، پرتاب بلوک سنگ 20 کیلوگرمی به طول 5.6 متر از دیوار تروژان و کشش کامیون 7000 کیلوگرمی به طول 20 متر در 24.4 ثانیه بوده است. او همچنین رکورد 285 کیلوگرم را در بنچ پرس و 360 کیلوگرم در اسکات داشته است. در سال 1991، او در یکی از برنامه‌های تلویزیون ZDF آلمان شرط بست تا بتواند 10 اتومبیل را با استفاده از قدرت عضلانی‌اش واژگون کند. او پس از واژگونی هر 10 اتومبیل، موفق به پیروزی در شرط خود شد. او علاوه بر مسابقات قهرمانی، در رشته انرژی‌های تجدیدپذیر تحصیل کرده و مردم را به استفاده بیشتر از انرژی‌های خورشیدی تشویق می‌کند.

از سری خاطرات ورزشی مایک کریستین، سلحشور آهنین مستر المپیا؛ از گنگستری تا مسابقات بدن‌سازی
لی چانگ وی، بدمینتون‌باز پرافتخار مالزیایی؛ از سه نقره المپیک تا 348 هفته سلطنت بر بدمینتون جهان
هایکو کالباخ، نماد دیوار برلین در بدن‌سازی اروپا؛ از کوتبوس تا شب قهرمانان