ایرانیان جهان - به گزارش "ورزش سه"، آنتونیو والنسیا، ستاره سابق منچستریونایتد، در مصاحبه‌ای با مارکا به مرور برخی از نقاط عطف دوران حرفه‌ای خود پرداخت و درباره وضعیت کنونی شیاطین سرخ نیز اظهار نظر کرد.
والنسیا که پس از جدایی کریستیانو رونالدو از منچستریونایتد به مقصد رئال مادرید، راهی الدترافورد شد، پیشنهادی از سوی همین باشگاه اسپانیایی دریافت کرد که در نهایت آن را رد کرد.
این بازیکن بازنشسته اهل اکوادور که با شماره 25 در منچستر به محبوبیت دست یافت، در مصاحبه‌ای مفصل، به خاطراتی از دوران حضورش در کنار سر الکس فرگوسن، لیونل مسی، ژوزه مورینیو و دیگر ستارگان اشاره کرده است. به بهانه دیدار امشب منچستریونایتد برای صعود به مرحله نیمه‌نهایی لیگ اروپا، والنسیا به تحلیل شرایط تیم محبوب خود نیز پرداخت.
در بدو ورودتان به منچستر، کریستیانو رونالدو به تازگی باشگاه را ترک کرده بود. در آن زمان چه احساسی داشتید؟
شرایطی غیرمعمول حاکم بود، زیرا کریستیانو در فصل پیشین حدود 40 گل به ثمر رسانده و در آستانه جدایی قرار داشت. هواداران از این بابت که اسطوره آن‌ها در حال ترک باشگاه بود، ناراضی بودند. من از ویگان به منچستر آمده بودم و در آن زمان از سوی هواداران چندان مورد پذیرش قرار نگرفتم. این تصور وجود داشت که من جایگزین رونالدو خواهم شد، در حالی که هدفم صرفا انجام وظایف محوله بود. بازی‌های ابتدایی بسیار دشوار بود؛ هر بار که توپ در اختیارم قرار می‌گرفت، آن فشار را احساس می‌کردم. رسانه‌ها نیز به طور مداوم در این خصوص گمانه‌زنی می‌کردند. با این وجود، تمرکز خود را بر تمرینات و مسابقات معطوف کردم و به تدریج پیشرفت کردم. در نهایت، 10 سال فوق‌العاده را در منچستر سپری کردم.
حتی مدتی پیراهن شماره 7 مشهور یونایتد را نیز به تن کردید. ماجرا چه بود؟
در تعطیلات بودم که سر الکس فرگوسن با من تماس گرفت و ابراز تمایل کرد که پیراهن شماره 7 را به تن کنم. من قادر به رد درخواست سر الکس فرگوسن نبودم. از این بابت بسیار خوشحال شدم، چون این شماره در تاریخ باشگاه جایگاه ویژه‌ای دارد. با این شماره، شروع خوبی داشتیم؛ گل، پاس گل و نمایش‌های قابل قبول... اما پس از آن دچار مصدومیتی جدی شدم. با اتمام فصل، پیراهن شماره 7 را بازگرداندم و مجدداً با شماره 25 به بازی ادامه دادم و از فوتبال لذت بردم.
رابطه‌‌ات با سر الکس فرگوسن چگونه بود؟
سر الکس همچون یک پدربزرگ مهربان بود؛ رفتاری واقعاً پدرانه داشتند. اما در مواقع لزوم، از سخت‌گیری نیز دریغ نمی‌کردند. او روحیه پیروزی را در تمام لحظات به تیم تزریق می‌کرد. ما همیشه با ذهنیت کسب پیروزی وارد زمین می‌شدیم. او مربی بسیار خاصی بود و این ویژگی همواره در خاطرم خواهد ماند.

بله، فرصت انتقال به باشگاه رئال برایم فراهم شد. حتی با یکی از مدیران ارشد باشگاه نیز جلسه‌ای داشتم. از این پیشنهاد استقبال کردم، اما همواره خانواده برایم در اولویت قرار داشته است. خانواده‌ام ابراز داشتند که در منچستر راحت هستند، چون تصمیم بر ماندن داشتند. به مادرید نقل مکان نکردیم و خداروشکر که 10 سال فوق‌العاده را در این باشگاه تجربه کردم. البته همواره از مسئولان رئال مادرید بابت فرصتی که در اختیارم قرار دادند و تمایلشان به جذب من سپاسگزارم.
فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل بارسلونا را چگونه به یاد می‌آوری؟
این خاطره را بازگو می‌کنم که لیونل مسی در آن دیدار برای لحظه‌ای ایستاد و عبارتی شبیه به "دیگر تمام می‌شود!" را به زبان آورد و سپس توپ را در اختیار گرفت، یک گل به ثمر رساند و یک پاس گل نیز ارسال کرد. ما به خوبی از قدرت بارسلونا آگاه بودیم. در نیمه نخست عملکرد خوبی داشتیم و نتیجه 1-1 رقم خورد. اما در نیمه دوم، هنگامی که بازیکنانی نظیر مسی، ژاوی و اینیستا در مقابلتان قرار دارند، اختلاف سطح نمایان شده و کنترل بازی از دستان ما خارج شد.
پس از آن ژوزه مورینیو به منچستر آمد و شما تحت هدایت او قهرمانی در لیگ اروپا را تجربه کردید. آن دوران چگونه بود؟
خاطرات بسیاری از دوران همکاری با آقای مورینیو دارم. او شخصیتی بسیار رقابت‌طلب داشت و به بازیکنان علاقه و احترام می‌گذاشتند. اما چنانچه انتظارات او برآورده نمی‌شد، می‌توانستند بسیار سخت‌گیر و قاطع باشند. دوران خوبی را تحت هدایت او سپری کردم. حتی فرصت کاپیتانی تیم نیز توسط او به من رسید. خاطرات ارزشمندی از آن دوره دارم و احترام فراوانی برای ایشان و کادر فنی‌شان قائلم.