بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - بریتانیا در تلاش است تا روابط خود با چین را که پس از حوادثی مانند سرکوب فعالان دموکراسی در هنگ کنگ و حمایت پکن از حمله نظامی روسیه به اوکراین، رو به تیرگی رفته بود، دوباره احیا کند.
دولت کارگری جدید بریتانیا در تلاش است تا رابطه‌ای را که از دوران «دوران طلایی» در سال 2015 تحت رهبری دیوید کامرون، نخست‌وزیر وقت، به سردی گرائیده است، ترمیم کند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
روابط میان بریتانیا و چین پس از سرکوب فعالان دموکراسی در هنگ‌کنگ، حمایت از حمله روسیه به اوکراین و موج حملات سایبری و جاسوسی‌ها به شدت کاهش یافت.
در ماه گذشته، سر کیر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا، نخستین مقام بریتانیایی بود که طی هفت سال با رئیس‌جمهور چین، شی جین‌پینگ، ملاقات کرد. قرار است در ماه آینده، ریچل ریوز، وزیر خزانه‌داری، نیز با مقامات ارشد چینی در پکن دیدار کند تا اولویت‌هایی همچون تقویت روابط مالی بین شانگهای و شهر لندن را دنبال کند.
با اینکه دولت استارمر امیدوار است تا از چین برای تقویت اقتصادی بریتانیا پس از برگزیت استفاده کند، این رویکرد با مخالفت‌هایی در سطح بین‌المللی روبرو است. هم‌پیمانان بریتانیا در واشنگتن و بروکسل به طور فزاینده‌ای به این نتیجه رسیده‌اند که ارتباط با چین بیشتر تهدید است تا فرصت.
این نگرانی‌ها در هفته گذشته زمانی به اوج خود رسید که یک مشاور تجاری چینی که به برادر شاهزاده اندرو، شاهزاده بریتانیا، مشاوره می‌داد، به دلیل نگرانی‌های امنیتی از ورود به بریتانیا منع شد. استارمر در واکنش به این موضوع اعلام کرد که امنیت ملی اولویت اوست، اما سیاست چین دولت بریتانیا بر اساس سه «C» خواهد بود: همکاری، چالش و رقابت.
با این حال، برخی مقامات غربی از جمله تیم ترامپ و برخی کشورهای اروپایی از رویکرد استارمر نسبت به چین ابراز نگرانی کرده‌اند. آن‌ها بر این باورند که استراتژی بریتانیا در قبال چین با سیاست‌های کشورهای اروپایی و ایالات متحده در تضاد است.
به علاوه، برخی مقامات اروپایی از زمان‌بندی تلاش‌های بریتانیا برای تقویت روابط اقتصادی با چین پس از اعمال تحریم‌های جدید علیه شرکت‌های چینی انتقاد کرده‌اند. برخی از این کشورها همچنین به این نکته اشاره کرده‌اند که بریتانیا در زمینه تعرفه‌ها و تحریم‌ها علیه چین به صورت جداگانه عمل کرده است.
در داخل بریتانیا نیز استارمر با انتقاداتی روبروست. برخی مقامات وزارت داخله به مخالفت با تصمیم او برای قرار ندادن چین در رده بالای برنامه ثبت نفوذ خارجی بریتانیا پرداخته‌اند، که موجب اعمال محدودیت‌های بیشتر بر کسب‌وکارهای مرتبط با چین می‌شود.
با توجه به این شرایط، استارمر با چالشی پیچیده در سیاست خارجی خود مواجه است که می‌تواند آینده روابط بریتانیا با چین را تحت تأثیر قرار دهد.
انتهای پیام/