بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تسنیم، ایجاد اشتغال یکی از دغدغه های مسئولان در هر دولتی است, چرا که اثر مثبت روی تمام مسائل اقتصادی دارد.
افزایش اشتغال یکی از عوامل کلیدی در کاهش فقر و بهبود شرایط اقتصادی جوامع است. در سال‌های اخیر، بسیاری از کشورها با اتخاذ سیاست‌های مؤثر در حوزه اشتغال‌زایی، توانسته‌اند تأثیرات مثبتی در کاهش نرخ فقر و افزایش رفاه عمومی ایجاد کنند.
داده‌های مرکز آمار نشان می‌دهد نسبت اشتغال در 15 استان ایران در پاییز امسال در مقایسه با پاییز سال گذشته کاهش یافته است.
طبق گزارش سازمان بین‌المللی کار (ILO)، ارتباط مستقیم و معناداری بین ایجاد فرصت‌های شغلی پایدار و کاهش نابرابری اقتصادی وجود دارد. افزایش اشتغال به معنای دسترسی بیشتر افراد به درآمد ثابت و بهبود شرایط زندگی آنان است که در نهایت به کاهش فقر در سطح ملی منجر می‌شود.
افزایش نرخ اشتغال به کاهش فقر کمک می‌کند علی حسین شهریور،دبیرکل خانه تعاونگران با اشاره به اینکه اقتصاد کشور با جمعیتی بالغ بر 85 میلیون نفر، تنها 24میلیون شاغل دارد گفت: این آمار نشان‌دهنده یک شکاف قابل توجه در بازار کار است، زیرا برآوردها نشان می‌دهد که برای رسیدن به وضعیت مطلوب، تعداد شاغلین باید بین 35تا 37میلیون نفر باشد. این نقیصه به وضوح بر روی توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور تأثیر می‌گذارد.
وی ادامه داد: نسبت جمعیت به شاغلین در کشور 3.6 است، در حالی که این نسبت در سطح جهانی 2.2 می‌باشد. این اختلاف معنادار نشان‌دهنده عدم بهره‌وری کافی از نیروی کار و همچنین وجود مشکلات جدی در ساختار اقتصادی و اجتماعی کشور است. عدم اشتغال کافی می‌تواند به افزایش بیکاری، کاهش درآمد خانوارها و در نهایت کاهش کیفیت زندگی و افزایش تعداد افرادی که زیر خط فقر زندگی می‌کنند، منجر شود.
شهریور افزود: البته تنها داشتن شغل کافی نیست؛ کیفیت شغل نیز اهمیت دارد، زیرا مشاغل با دستمزد پایین یا بدون مزایای اجتماعی نمی توانند افراد را از زیر خط فقر خارج کنند.
دبیرکل خانه تعاونگران با اشاره به اینکه تنها داشتن شغل کافی نیست,‌بلکه کیفیت شغل هم مهم است افزود: برای بهبود وضعیت اشتغال و کاهش نسبت جمعیت به شاغلین، باید توسعه برنامه‌های اشتغال‌زایی در دستور کار قرارگیرد. ایجاد مشوق‌های مالیاتی برای کارفرمایان و حمایت از کسب‌وکارهای کوچک و متوسط می‌تواند به افزایش تعداد شاغلین کمک کند. توسعه آموزش و مهارت‌آموزی در کانون توجه قرار گیرد. برگزاری دوره‌های آموزشی متناسب با نیازهای بازار کار و تقویت همکاری میان دانشگاه‌ها و صنایع برای تطابق آموزش‌ها با نیازهای واقعی می‌تواند به ایجاد نیروی کار ماهر کمک کند. در گام بعدی ضرورت دارد دسترسی به منابع مالی تسهیل شود. فراهم کردن تسهیلات مالی برای کارآفرینان و حمایت از نوآوری می‌تواند به رشد کسب‌وکارها و ایجاد شغل‌های جدید کمک کند.
شهریور گفت: زیرساخت‌های کشور نیاز به تقویت دارد. در همین راستا، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های اقتصادی و ایجاد مناطق آزاد تجاری می‌تواند به جذب سرمایه‌گذاری خارجی و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید منجر شود.همچنین ضرورت دارد از اشتغال گروه‌های آسیب‌پذیر حمایت شود. ارائه برنامه‌های حمایتی برای زنان، جوانان و افراد دارای معلولیت می‌تواند به افزایش مشارکت آنها در بازار کار کمک کند.
دبیرکل خانه تعاونگران اظهار داشت: همه دستگاه‌های فرهنگی بویژه صدا و سیما برای افزایش آگاهی عمومی در مورد اشتغال و معرفی مشاغل فعال شوند. با اطلاع‌رسانی درباره مهارت‌آموزی، فرصت‌های شغلی و تشویق به فرهنگ کار و کارآفرینی انگیزه بیشتری برای ورود افراد به بازار کار ایجاد شود.
وی اظهار داشت: در مجموع، برای مبارزه مؤثر با فقر، ایجاد فرصت‌های شغلی مناسب و پایدار، به همراه توجه به کیفیت مشاغل و آموزش‌های لازم، ضروری است. بنابراین، برای حل این مشکل اساسی ، نیاز است که دولت، بخش های خصوصی و تعاونی و آحاد جامعه بویژه تشکل‌های مردم‌نهاد با یکدیگر همکاری کنند تا تأثیرات مثبت و پایداری بر اقتصاد کشور بگذارند و زمینه را برای اشتغال بیشتر فراهم کنند.
نمونه‌های موفق در اشتغال‌زایی در برخی کشورها، سرمایه‌گذاری در بخش‌های تولیدی، فناوری و کشاورزی باعث رشد اشتغال شده است. به‌عنوان مثال، برنامه‌های حمایتی از کسب‌وکارهای کوچک و متوسط در بسیاری از کشورها توانسته است بستر اشتغال‌زایی برای اقشار کم‌درآمد و آسیب‌پذیر را فراهم کند.
هنوز چالش‌هایی همچون بیکاری جوانان، نابرابری در دسترسی به فرصت‌های شغلی و کمبود مهارت‌های لازم در نیروی کار وجود دارد. کارشناسان توصیه می‌کنند که دولت‌ها با ارائه آموزش‌های مهارتی، ایجاد تسهیلات برای کارآفرینان و تقویت زیرساخت‌های اشتغال‌زایی می‌توانند نقش مؤثری در کاهش فقر ایفا کنند.
اشتغال نه‌تنها به‌عنوان ابزاری برای تأمین معیشت بلکه به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین راهکارهای مبارزه با فقر محسوب می‌شود. دولت‌ها و نهادهای مرتبط باید با تمرکز بر سیاست‌های حمایتی و تقویت فرصت‌های شغلی، زمینه را برای رشد اقتصادی و کاهش فقر فراهم کنند.