بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - آرمان ملی /متن پیش رو در آرمان ملی منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
سیاوش پورعلی| بعد از تجربه اصولگراها در انتخابات سال گذشته مجلس که با لیست‌های متنوع وارد کارزار انتخابات شدند و نتوانستند در یک لیست نهایی به جمع‌بندی برسند و نیز با توجه به اختلافاتی که در انتخاب کاندیدای مشخص برای انتخابات ریاست جمهوری بروز کرد، باید بگوییم که روند شکاف در بین اصولگراها همچنان ادامه دارد.
در گزارش‌هایی به شکاف در جریان اصولگرایی اشاره کرده‌ایم ولی عموما اختلافات تندروها و اصولگراهای معتدلی و نواصولگراهای قالیبافی بود ولی حالا باید به شکاف در جزیره تندروها اشاره کنیم. شکافی که شاید کمتر کسی می‌توانست پیش‌بینی کند. دبیرکل جبهه صبح ایران در جدیدترین اظهارات خود در فضای مجازی بدون اینکه نامی از جبهه‌ پایداری و شانا ببرد، جریان خود را جداشده از اصولگراها و دیگر جریان‌های بهارستان می‌داند که در حال مطالبه‌گری هستند. علی‌اکبر رائفی‌پور در واکنشی نوشت: «الان نمایندگان سه گروه شده‌اند. گروه اول: صبح ایران و امنا. گروه دوم: قالیبافی‌ها و گروه سوم: هواداران دولت (مستقلین+ اصلاح‌طلبان) و وفاق یعنی حدود دوسوم نمایندگان (گروه دوم+سوم) که کاملا در سکوت بسر می‌برند. در ابتدا تعدادشان بیشتر بود، با اتفاقات اخیر از تعدادشان کاسته شده است».

تقسیم مدام تندروها
کمال‌الدین پیرموذن، تحلیلگر مسائل سیاسی و نماینده ادوار مجلس در واکنش به این نوشته دبیرکل جبهه صبح ایران به‌ خبرنگار «آرمان ملی» می‌گوید:‌ «افراطی‌ها در حال رشد در فضای سیاسی ایران هستند و با توجه به اظهاراتشان هم باید بگوییم از کارایی لازم برخوردار نیستند. گفته‌های شخصی مانند رائفی‌پور همواره جوانان، اقوام و اقلیت‌ها را از حاکمیت دور کرده ولی مشاهده می‌کنیم که با همان چند درصد رأیی که دارند می‌خواهند برای همه تصمیم‌گیری کنند. در مورد اینکه چرا به جبهه پایداری اشاره نکرده باید بگوییم که شکاف و سهم‌خواهی‌ها در بین تندروها افزایش پیدا کرده است. دبیرکل جبهه صبح ایران به‌خوبی می‌داند که جدایی آنها از پایداری‌ها باید از یک‌جایی آغاز شود و اکنون مشاهده می‌کنیم در اظهاراتش به نام پایداری‌ها اشاره نمی‌کند. این رادیکال‌ها که غلامعلی حدادعادل آنها را پاچوشِ چنار خوانده بود، حالا می‌خواهند از جریان پایداری که به‌نوعی پسرعموی یکدیگر محسوب می‌شوند، سبقت بگیرد. به‌همین دلیل است که نامی از پایداری‌ها به میان نمی‌آورد تا خودش را میدان‌دار جریان تندروها بداند. توجه داشته باشید که جریان‌هایی مانند شریان، جبهه صبح ایران و... همه زیرمجموعه پایداری‌ها محسوب می‌شوند ولی اکنون در بین همین پسرعموها هم شاهد اختلافاتی هستیم». این تحلیلگر سیاسی در همین مورد و با اشاره به اختلافات به‌وجودآمده در میان این طیف ادامه می‌دهد: «در این مسیر نه‌تنها خالص‌سازی جریان اصولگراهای معتدل دیگر برایشان جذابتی ندارد بلکه ‌دنبال پروژه‌هایی جدیدی هم هستند که در این مورد باید به رفتارهای جریان تندرو با گروه موسوم به قالیبافی‌ها اشاره کنیم. نه‌تنها در این دوره بلکه در ادوار گذشته همواره تندروها با قالیبافی‌ها زاویه داشتند و این چالش‌ها همینطور ادامه خواهد داشت تا جایی‌که یکی از دو گروه از دور کار کنار روند یا کم‌رنگ‌تر شوند. به‌نظر من زور رائفی‌پور به جریان پایداری نخواهد رسید در کارزار انتخابات مجلس هم مشاهده کردیم که با یک لیست وارد میدان نشدند. در انتخابات ریاست جمهوری مشاهده کردیم که شهروندان با رای به پزشکیان اعلام کردند که نیازی به تفکرات تندروها نداریم و با عدم رای به جریان پایداری و... آنها را از دور حکمرانی کنار زدند. با اطمینان می‌توانم بگویم که چون خالص‌ساز حضور پزشکیان در پاستور را پیش‌بینی نمی‌کرد، همه برنامه‌ریزی‌هایش بهم خورد. این عوامل نه‌تنها آسیبی به مدیریت قالیباف در مجلس و اصولگراهایی اطراف او نخواهد زد بلکه باعث افزایش اختلافات در بین تندروها خواهد بود». او با اشاره به تقسیم‌بندی رائفی‌پور در مورد مجلس اضافه می‌کند: «اینکه رائفی‌پور مجلس را به سه قسمت تقسیم می‌کند و تنها جریان خودشان را مطالبه‌گر نشان می‌دهند می‌رساند که او اشرافی به وضعیت ندارد. اگر شخص ظریف در دولت نبود و یا اینکه همتی در وزارت اقتصاد حضور پیدا نمی‌کرد امثال حمید رسایی و امیرحسین ثابتی به چه مواردی اشاره می‌کردند؟ او در حالی به‌نفع جریان خودش حرف می‌زند که وام‌دار پایداری‌ها محسوب می‌شود».
صبح ایران در مجلس
باتوجه به آمارهای منتشر شده در رسانه‌ها در مورد نتایج به‌دست آمد از انتخابات اسفند سال گذشته می‌توانیم بگوییم که مستقلین با 100کرسی، اصولگرایان منتسب به قالیباف با 110 کرسی و پایداری و امنایی‌ها با 80 کرسی بیشترین کرسی‌ها را به‌خود تخصیص دادند تا اینجا خبری از جبهه تازه تاسیس صبح ایران نیست ولی بررسی‌ها نشان می‌دهد که بیشترین کرسی مجلس دوازدهم، در انحصار کاندیداهای اختصاصی شورای ائتلاف نیروهای انقلاب (شانا) با 58 کرسی است. پس از شانا، اصلاح‌طلبان با کسب 40 کرسی حضور دارند، ائتلاف مردمی نیروهای انقلاب اسلامی (امنا) با 16 نماینده اختصاصی در جایگاه سوم و جبهه موسوم به صبح ایران نیز با 11 چهره در جایگاه بعدی قرار گرفتند. کمترین کاندیدای اختصاصی راه‌یافته به مجلس دوازدهم متعلق به شورای وحدت نیروهای انقلاب اسلامی با 4 کاندیدا بود. البته در دور دوم انتخابات، کاندیداهای اختصاصی جبهه صبح ایران همچنان ناکام ماندند و در هیچ حوزه‌ای پیروز رقابت‌ها نشدند. لازم به ذکر است که سایر راه‌یافتگان مجلس دوازدهم، مستقلین یا کسانی هستند که نام‌شان حداقل در دو لیست انتخاباتی مجزا درج شده بود.