بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - عصر ایران /متن پیش رو در عصر ایران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
هیجان خاتمی در ملاقات با کروبی اما از جنس سیاست نبود. حالت خاصی داشتند و می‌شد حدس زد ذوق خاتمی به خاطر آن است که اتفاق ناگواری برای شیخ نیفتاد که قابل جبران نباشد و می‌توان حدس زد که آرزوی دیگر او چیست.
مهرداد خدیر| ویدیوی منتشر شده از دیدار سید محمد خاتمی با مهدی کروبی پس از رفع حصر از شور و شوق زاید‌الوصف رییس جمهوری پیشین ایران حکایت می‌کند و بعد مدت‌ها و اگرچه پا به دهۀ نهم عمر گذاشته اما سیمایی خندان از او را می‌بینیم.
بازار
می توان حدس زد که خاتمی نگران بوده دیدار به قیامت افتد چرا که شیخ اکنون 88 ساله است در حالی که امام خمینی و دکتر مصدق و مهندس بازرگان و آیت‌الله منتظری قبل از این سن از دنیا رفته‌اند البته از این چهار هم یکی در حصر چشم از جهان بسته و دیگری نیز تجربه حصر را پشت سر گذاشته است.
مهدی کروبی البته با بیرون ارتباط داشته و از خبرها مطلع بوده وگرنه بیم آن می‌رفت که از قیمت دلار و سکه، سکته کند کما این که از رییس اورژانس تهران نقل شده مراقب اند کسانی در بازار از مشاهده قیمت سکه و ارز سکته نکنند!
کافی است به یادآوریم در بهمن 1389 که حصر کروبی با پیش‌خبر احمد جنتی در خطبه های نماز جمعه تهران شروع شد سکه و دلار چه قمیتی داشتند و اکنون که در پی 14 سال آن حصر رفع شده چه قیمتی دارند!
هیجان خاتمی آنگاه بیشتر به چشم می آید که می خواهد دست شیخ را ببوسد و این در میان روحانیون هم طراز کمتر سابقه دارد و تنها طلاب با استادان و مراجع چنین می کنند و نه خاتمی در 82 سالگی هنوز طلبه است و نه کروبی به رغم شیخوخیت مرجع تقلید است و صبغۀ سیاسی او می‌چربد و به او آیت‌الله نمی‌گویند.
با این همه خاتمی می خواهد دست او را ببوسد و البته شیخ مجال نمی دهد.
 وقتی کروبی دبیرکل مجمع روحانیون مبارز بود خاتمی عضو ارشد این تشکل بود و سال 84 که اعضای مجمع حاضر به حمایت از شیخ نشدند او تشکلی را که خود از پایه گذاران آن بود ترک کرد و حزب اعتماد ملی را بنا کرد که اگرچه روزنامۀ آن در تابستان 1388 به محاق توقیف افتاد اما خود حزب سرپا ماند.
 دو سال بعد از آن که خاتمی رییس جمهوری شد هم کروبی رییس مجلس بود اما به رغم در اختیار داشتن دو قوه شورای نگهبان مصوبات اصلی را وتو می کرد تا بدانیم رییس مجلس در واقع رییس قوه مقننه نیست یا وقتی رییس مجلس غیر اصول گرا باشد نیست هر چند در حال حاضر هم شوراهای موازی در حال قانون‌گذاری‌اند.
رفاقت کروبی و خاتمی البته عمیق‌تر از اینهاست و کافی است به یاد آوریم در بهار 76 و هنگامی که دبیر کل تشکل روحانی رقیب – جامعه روحانیت مبارز- انتقادات یا اتهاماتی را متوجه کاندیدای مجمع روحانیون کرد کروبی محترمانه به مرحوم مهدوی کنی یادآوری کرد یا هشدار داد که خاتمی تنها نیست.
 سال 88 البته خاتمی حامی میرحسین موسوی بود نه کروبی ولی از فردای انتخابات آن فاصله از میان رفت و نام این دو کنار هم مطرح بود و ساختار سیاسی هم دو نامزد معترض را تا بهمن 89 تحمل کرد و بعد از آن احمد جنتی در نماز جمعه تهران خبر داد به خاطر دعوت به راه پیمایی در حمایت از سقوط حسنی مبارک در مصر این دو به حصر می روند و البته به واقع دو نفر نبودند و همسر آخرین نخست‌وزیر ایران را هم شامل می‌شد. همسر شیخ اما از این حکم مستثنا شد.
از بهمن 89 تا اسفند 1403 بیش از 14 سال فاصله است و در این مدت خاتمی هم خود گاه در حصر رسانه‌ای بوده است و یک روز در میان ممنوع التصویر.
 با این حال او در انتخابات 92 و 96 اثر گذاشت و با حمایت او بود که حسن روحانی به ریاست جمهوری رسید و در اسفند 1402 آشکارا اعلام کرد رأی نخواهد داد و با این که تصور می‌شد پیوند او با صندوق گسسته است در انتخابات تیرماه 1403 از مسعود پزشکیان حمایت کرد و او هم یادآور شد اگر قرار باشد دولت او شبیه دولت کسی باشد دولت سوم روحانی را تشکیل نخواهد داد بلکه دولت سوم خاتمی خواهد بود هر چند تأکید کرد دولت اول پزشکیان است که از حیث تنوع سلایق سیاسی بیشتر به دولت هاشمی شبیه است.
هیجان خاتمی در ملاقات با کروبی اما از جنس سیاست نبود. حالت خاصی داشتند و می‌شد حدس زد ذوق خاتمی به خاطر آن است که اتفاق ناگواری برای شیخ نیفتاد که قابل جبران نباشد و می‌توان حدس زد که آرزوی دیگر او چیست.
برخی از منابع غیر رسمی از قول او قبلا نقل کرده بودند اگر حصر مهندس موسوی و آقای کروبی و خانم رهنورد تمام شود و خاطرم از این حیث آسوده شود دیگر کاری به سیاست ندارم و این البته در عصر خالص سازان بود که به نظر می رسید همه پنجره ها به روی اصلاح طلبان بسته شده و کسی حدس نمی‌زد مسعود پزشکیان بر کرسی ریاست جمهوری می‌نشیند.
دیدار خاتمی و کروبی نه ملاقاتی سیاسی که عاطفی است و اگر اصول گرایان بگویند رفع حصر شیخ موجی به پا نکرد می‌توانیم گفت خوشا به حال‌تان که جامعه را غیر سیاسی کردید. خوشا به حال‌تان که از رقابت دو روحانی مانند سال‌های 76 و 96 به غیبت و بی‌رغبتی رساندید. خوشا به حال‌تان که دغدغۀ اصلی معنوی‌ترین جامعه دنیا شده تأمین معاش و بیم آینده بر زندگی مردم سایه انداخته است و اگر مردم به حصر و رفع حصر بی توجه‌اند چرا این قدر ادامه یافت و البته پاسخی که در آستین دارند این است که نگران جان‌شان بودند.
کاری با اینها نداریم. فقط به ذوق خاتمی کار داریم و این که 20 سال پیش او چه دولتی و چه صندوقی و چه دلاری تحویل معجزه هزاره سوم داد و اکنون بعد از 20 سال قرار بود به اهداف سند چشم‌انداز رسیده باشیم واز صندوق ذخیره ارزی پول برمی‌داریم تا با آن کالابرگ توزیع کنیم.
 حالا به جای اهداف سند چشم انداز و توسعه و افزایش سرانه و رفاه خوش‌بختی رییس جمهور اسبق این است که رییس اسبق مجلس دیگر در حصر نیست و خوش‌وقتیِ خلق‌الله در این که دهک آنان مشمول دریافت کالابرگ شده باشد.
پرسش اصلی اما واکنش مردم به رفع حصر نامزدهای معترض نیست. این است که این 14 سال حصر بر اعتبار شیخ افزوده یا از آن کاسته. اگر افزوده یک جای کار ایراد دارد و باید اصلاح شود و اتفاقا از شیخ و سید می‌توان خواست کمک کنند تا این ایراد رفع شود و دو چهره دیگر هم هر چه زودتر از حصر خارج شوند تا پرونده 88 بسته شود اگرچه محمود احمدی‌نژاد همچنان همه را به یاد آن سال می‌اندازد.